Madem
Vurulmuş gönlüme,
Mahpus ayrılığın, ilmek ilmek
Bir kalemde silinmez ya,
Silinmedi, silinmeyecek
Unutma sakın, unutursan
Çıkar meydana vefasızlığın
Yok olmaya yüz tutmuş,
Madem, manzum hatıraların
Bırak, bir adı da yalan olsun, bu sevdanın
Gülüşünün, pembe hayaliydi
Buğulu camlara yansıyan
İlkbaharın, ılık esen rüzgarıydı
Tel tel saçlarını okşayan
Ve ayrılığının, bir matem gibi
Buz tutmuş sanrıları, içimi acıtan
Bir zamanlar sendin o, gönlüme
Bu pırıltılı sevdayı dolduran
Şimdi, hasret girdaplarına savuran
Madem, bir hayal kadar artık uzaksın
Bırak, bir adı da yalan olsun, bu sevdanın
Ersen Devrim Şimşek
|