Olabilmek
Sessizliğin ortasında,
Bir insan sesi duyabilmek
Mağrur bir ceylan edasıyla,
Gözlerden kalbe mühürlenen, bir bakış olabilmek
Kainatın, genişleyen sonsuz ufuklarında
Bir adım ötesi kadar, yakın olabilmek
Gün batımı ile, düşünce hasretin soğuk sulara
Ellerin gibi umutları, sımsıcak tutabilmek
Şehrin karanlık loş sokaklarında,
Sabahın kuytusunda,
Üşüyen ellere, bir tas çorba olabilmek
Rengarenk tabelalar altında,
Gecenin terkedilmiş siyahında,
Parlayan ürkek gözlere, bir umut olabilmek
Evet, beklentilerin kıyısında,
Yaşayabilmek
Yoklukların ortasında,
Var olabilmek
Her şeyden önce,
Her şeyden öte,
İnsan olabilmek
Ersen Devrim Şimşek
|