Yol Buyu
Hiç konuşmadan oturduk dakikalarca.
Denize bakıp geçmişimizi seyrettik
Geleceğimizden ürktük
Üşüdük hatta
''Elimi tutsana''
Yirmi bir dakika kalmış trenin kalkmasına
Akşam olacak birazdan
Her yan kararacak senin ardından
Keşke su getirseydim yanımda
Hani dökerler ya gidenlerin ardı sıra
Trenin ardından dökerdim
Sen de yol boyu gülerdin
Sahi, yol boyu nedir Müco
Zamanla mı ölçülür, metreyle mi?
Seni yolda görmüştüm ilk kez hatırladın mı?
Bir koridorun başında belirmiştin
Dört yanın çevrili ve ellerinden engelli
Her şeye inat, dar ve az bir koridoru yürüyordun yolda
İçimden geçip gittin
Sonra sen geleceği gördün ve geçmişe döndün
Bense bir ömrü aynı koridorda tekrar tekrar yürüdüm
Girmedim mahkeme salonundan içeri
Cesaretsizdim, dışarıda bekledim
Ben dışarıda yıllarca bekleyecektim Müco
Çocukluğumla baş edemedim
Biliyor musun, miyop gözlüğünün ardındaki iri gözlerine bakamadım o gün.
Hala bakamam, bakıyormuş gibi yaparım belki
Belki de sen hiç göremedin bu gerçeği
Daha önce büyüdün, acıların korkularını benden önce yendi
Gidecek misin gerçekten?
Öyleyse düşünme beni
Ferah tut içini, tek başıma değilim, baksana şu kalabalığa
Her şey ne kadar renkli
Rengini hatırlıyor musun sana ördüğüm kazağın
Kış boyu üzerinden çıkarmazdın.
Tek tipi mavi bir kazakla kırardın
Kendini yenerdin acımasızca
Bilsen diğer renkleri nasıl yıkardın
Ben de çok yıkıldım olanlardan
Bütün renklerim dağıldı, bilemezsin
Her şey nasıl birbirine karıştı
Kimlik sorgularında varlığım karışırdı
Nefesim acırdı ciğerlerimde
Ağzımı kapatırdım zorla, içimi çığlıklarım yakardı
Pencereye biraz daha yaklaşmalıydın
Her seferinde teller ifadeni benden önce alırdı
Ben ifade vermedim diyorum
Alt tarafı bir imza attım
Daha fazla dayanamadım, çok uykum vardı
Biz seninle hiç güneşin batışını seyrettik mi Müco?
Bak akşam oldu ilk defa yanımızda
Vedalaşalım artık, vakit iyiden daraldı
İçim daraldı insanların çığlığından
İnan bana, acıyı çektiren de çeken kadar insanlığımı yaraladı
Sen yol boyu beni düşün Müco
Yol boyu temizle yaralarımı
Bin bu trene ve git
Buradayım ben yol boyu
Yendim çocukluğumu...
|