Bir Avuç Yalan
Uşaklığa sayma sevginin hırçınlığını
Isıtılan bir avuç yalandır
Yakamoz rengindeyse su
Ve ay sessizdir sen ağlarken
Oynaşmadan hüzünle
İşte bu kadar deme sakın
Ancak bu kadar
Belki
Ama sonunda
İkilemleri sil at
Bir İstanbul gecesine yalvarmadan
Ve atla köprünün birinden
Susadıysan bana
Ben denizler kadar yorgun
Ve denizler kadar koyu elemden
Umutsuz bir çocuk sesi
Ve mutluluğun çığlığı ise
Bir bebeğin hıçkırığı
Beni an
Beni yaşa
Diyebilirim
İstersen
|