Kanmıştık Ve İnanmıştık
Mahzun mahzun yürüyorduk zamanda
Kanmıştık ve inanmıştık
Ne gereği vardı sevdanın ateşine
İçimiz ısınmıştı bir kere
Soğuk *******in iklimine
Zurna sesleri ve ney nefesleri
Bir kere karışmıştı birbirine
Düğünlerimizde halay çekiyordu
Üryan köçekler
Dönüp bakmamıştık geriye
Kaç arpa boyu yol gittik diye
Yorganları üstümüze çekmiştik ya
Uyku olsada olur olmasada
Nasıl olsa
Sağdıçlık rüyası bizi bekliyor gecede
Umudu tanımıyorduk ve daha tatmamıştık
Hele bitirmek hiç yoktu hesapta
Yalancı pehlivanlar kadar güçlü
Kış uykuları kadar tatlı
Ve yaşımız kadar gençti sevdamız
Kanmıştık ve inanmıştık bir kere
Ve mahzun mahzun yürüyorduk zamanda
|