Ahh Nefsim!
Eyy nefsim;
Nedir senden çektiğim?
Her gün yer içer keyf edersin,
Balla, börekle beslenirsin,
Hani hamd, hani şükür desem nimete,
“Hala kuş sütüm eksik” der şikayet edersin.
Ölüm var bak hani nerde sultan süleyman desem,
“Kaygı çekme adam, daha var ölüme zaman” dersin.
Hep sen emrettin, ben mutlak itaat ettim,
Sofra kubur yolunda gittim geldim, bir ömür tükettim...
Ak düşünce saçlarıma,
Aç susuz koyupta beni tek başıma,
Hesap vakti o mizanda, peki neden kaçıp gittin,
Söyle nefsim neden bırakıp gittin,
En zor, en dar zamanımda beni terk ettin?
Eyy nefsim,
Nedir benle derdin?
Malla, mülkle bezedim,
Altınla gümüşle süsledim seni,
Hani zekatın? , hani sadakan Hakk’a desem?
“Tacım, tahtım noksan” dersin utanmadan,
Hesap var bak, hani nerde Sultan Süleyman desem,
“Mal benim hakkım, çalışdım, kazandım” dersin,
Beylik, paşalık peşinde koşturdun beni,
Tasmam elinde girdabın içinde boğdurdun beni...
Kum bitince kum saatimde;
Çaresiz koyupta beni bir köşede,
Can boğazdan gelirken sekarette,
Sırtımda bomboş çuvalla beni,
Ölümün kucağına terk edip neden gittin beni?
|