Evrende Bir öykü
Tattı aşkı buruk şarap tadında
Her kadehten sonra mehtaba
Tükettiği sevdaları anlattı
Hoyratça
Anlattı kırılan kadeh gibi
Yüreğinin kırıklığını yalnızca
Her yudum şarapta bir yudum
Daha efkarla sonunda
Son kurşununu da sıktı mehtaba
Kurşun döndü mehtaptan geriye
Ve saplandı kendi yüreğine
Yürek direndi ölüme
Sordu sahibine neden kendini
Sevmedi diye
Işıksız bir gece kadar karanlık
Issız bir gece kadar cılızdı yanıt
Bir kere sevdim çok sevdim
Yüreğimi birleştirdim
Ama acımasızdı zaman
Akıp giderken
Aşkımızı da yıpratırken
Beni yalnız bırakırken
Bir aşkın içinde iki kişilik
Yaşarken
Anladım sonra aynı çatı
Altında
Herkes kendi dünyasında
Ayrı dünyalarda yalnızlığıyla
Kapattım yüreğimi aşkıma
Ama aşklar yaşadım kazanova
Ancak biri çıktı karşıma
Anlattı beni bana
Bir aşk başladı sonra
Biliyordum aşkta duygular
Kadar da vardı arzular
Ama yetmedi duygular
Arzuları yaşamaya
Çünkü yoktu inancım
Ne aşka ne de baharına
Ve anlayabildim sonunda
Yüreğimdeki kapı baştan
Kapalıydı aslında
Ben hep sevdim kendimi
Ama sevemedim kimseyi
__________________
Buraya Kadarmış ..
|