Ağ II
tarihin sarnıcında biriktirilmiş resimsiz ölüler
..........herkesin kendine haydutluğu
eşkiyalar sallandırılmış ormanlar
sessizliğin tinsel ağırlığında
...noktaların ilk ortaklığı
küflenmiş yalnızlar
bir dolap yahut bir çekmecede saklanmış
yoksul kentlerin kaldırımı
karanlığın sarıldığı rıhtımlar
halesini cebinde taşıyan melek
......kain-atın uzuvlarında
düşle ışık arasında öğrülmüş ağ
...............örümcek
geç kalmışlık duygusu iyidir
bir çocuğun sahiplik duygusuyla.
Ahmet Aksoy
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|