[GooD aNd EvıL]

Ama Nafile,O Yok,Hiç Olmayacak.

Hani,uzaklarda bir yıldız,
Bulutların arasından parlar ya,
Çoban yıldızı gibi gülümser,
İçiniz sımsıcak duygularla dolar,
Gözlerinizden özlem dolu yaşlar akar,
Yüreğiniz bir başka atmaya başlar,
Şimdi,o da sizi düşünüyor mudur?
Diye düşlere dalarsınız bir an,
Tatlı bir esinti yüzünüzü yalar,
O nun nefesinin kokusunu duyarsınız,
Sevinçle ellerinizi gökyüzüne kaldırır,
Bulutların arasından size parıldayarak,
Size bakmakta olan yıldıza doğru,
Uzanırsınız,sevgilinize sarılmak için,
Ama nafile,o şimdi burada değil,
Ve parıldayan yıldız da çok uzak,
Dudaklarınızda bir kıpırdanma başlar,
Kavuşmak için dualar mırıldanırsınız,
Şimdi burada,yanı başımda olsa diye,
Başını göğsüme dayasam,ellerim saçlarında,
Doya doya okşasam,hasretle sarılıp,
Özlemle,dudaklarından öpsem dersiniz,
Ama nafile,O yok,Hiç olmayacak,
Gelmemek üzere gitti,bir daha dönmeyecek,
İşte o an,içiniz yanmaya başlar,
Büyük bir elem kaplar yüreğinizi,
Gözleriniz buğulanır yavaşça,ve,
Acı dolu damlalar akmaya başlar,
Bir umutsuzluk sarar bedeninizi,
El sallayarak parıldayan yıldıza,
Yaşlı gözlerle veda edersiniz,
Umutsuzca ve sessizce.