Kol Kırılsın Yen İçinde
Kol kırılır.....ve
Saklanır yen içinde............ama,
Ya kırılan kolun sahibi.............,
...........................Bilir misin şimdi?
Ne acılar içinde..............................?
Dudaklarından dökülen / kan değil,
Dediğine göre kızılcık şerbeti.....ymiş
Ama koldan akan kan kırmızısı o şey!
Bir Yüreğin / gözyaşıdır/belki de...
Koldan aşağı / parmak ucundan,
Damlayan o kırmızı...................
...............Peltemsi akan şey.......!
Bir gönlün akıttığı......................
...................................Kan rengi
Gibi gördüğün,kan dır,........Kan.
Ama olsun! .............
Kanı dökülen / sayende aşk nedir,
Sevda nedir öğrendi / insan oldu,
Şiirlerde dillendi, / türkü yaktı....
Ağıtları kapladı her yanı.............
.........................................Yinede
Kırık kol misali kaldı yen’in içinde,
De / adını kimseye destan etmedi.
Ben sende kırık kol......................
....................Yen içinde acılarda,
Sen bende......... gönül bohçamda,
Çeyizimde sarılı haldesin.............
Ben yende kırık kol......................
Sen benim çeyiz sandığımda.......
Anılarımda saklısın.....................
Ve öylece tarihin derinliklerinde,
Şiirlerde kalmalıyız,/,okudukça,
Yeni aşıklar tanımalı aşkımızı,
Ve bir dost sıcaklığı yayılmalı bizden,
Önce kendimize,/,sonra dünyaya,
Sevda bahçemizi kuramadık....amma,
Sevgi ve dostluk dünyasını................
Kuralım değil Mİ? ............................
İkimiz birlikte.
Söz mü? ..................Kuracakmıyız? ...
Hep dost..................Kalacakmıyız?
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|