[GooD aNd EvıL]

Neyzen! Neredesin?

Vatanın her bir kalesi elden gitti gider,
Kemal denen hergele hep buna güler,
Babası deyyusu ekberidir halbuki ülkenin,
Ta dinini s...yim o pe........ki dinleyenin.

Sümerbank,girmiş ta anasının ortasına,
Durmaz,yunan oğlu Atatürk’e bile küfreder,
O nun bunun çocuğu,Düşünmez mi ki hiç?
Elbet Gün gelir hesap sorulur,ta vartasına,.

Seyreder istihzayla tayyibi muktedir kişi,
Vatanı parsel parsel satmaktır tek işi,
Menfaat nerde ise o tarafa yollanırız,
Dini biz,halkı uyuşturmak için kullanırız.

Özüköklü paşa,kuru laflar ile endişemi ihlal etme,
Bumudur,bu halkın sana verdiği vatan görevi,
Yapacak kudretin yoksa,sus da adam sansınlar seni,
İstersen emir ver,üzülmem,aldır da assınlar beni

Bu danışıklı döğüşe,mahkemelerde ortaktır,
Para paylaşılsın da,rezaletle barış olmaz,
Seyredenler ama dır,görürler sanma sakın,
Kafese koysalar da, kargadan bülbül olmaz.

Anlatırım size,işte memleketimin hali,
Kalmadı harice karşı,yüzümüz olsa dahi,
Yüzümüz mü kaldı,bakacak kabrine ecdadımızın,
Tükürür billahi,çehremize vatanın tarihini.

Şu yeni ampulcü düzen nasıldır bilmem,
Bizde değer,adamın servetidir,parasıdır,
Eğer bu halk,hırsızlığı etmeyecekse kabul,
O zaman bu ampulcü rejim bize aykırıdır.

Yeni yüz yılın bir ilkesi var,hak kapanındır,
Söz medyada haykıranın,mantık ise şarlatanındır,
Geçer mi ele bir makam,..öt yalamayınca,
Bütün makamlar,pez.......enk ile buşht olanındır.

Herkes susmuş,istemem böylesi bir kader,
Dersimi aldım,nasihat bile istemem,eğer,
Varsa halkımın gidişe dur diyecek hali,
Zalimin her yumruğu,öldürse de değer.