Sarı Sazıma
Küstürdüm sırdaşım dostum sazımı
Kırıldı telleri sustu dilleri
Ancak o bilirdi bendeki halleri
Kıskandırır idi bazen gülleri
Şakıdıkça bülbül gibi dilleri
Çıkar idik bazen gönül dağına
Girer idik oradan dostun bağına
Çekilirdik aşkın barınağına
Dağ taş kulak kesip bizi dinlerdi
İnim’ inim inledikçe telleri
Şunu bunu bilmem ben ayıp ettim
Hevayı hevesimi alıp seni terk ettim
Ara sıra başka dostluklar güttüm
Kadir kıymet bilmek var iken ser de
Denedim arada bir başka yolları
Şeref’im barışmak zor gelir artık
Perdeleri sökük püskülü pörsük
Kollayamadım onu zaten sapı da kırık
Helal olsun sazım hakkım var ise
Sende helal et hakkını gönlün olursa
Üzülme ayrı düştük diyerek
Dosta malum olur dostun halleri
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|