Bin Yıl
Kurumuş ağaçlar, çiçekler solmuş,
Sonbahar selleri her yana dolmuş,
Bir dağın başında sahipsiz kalmış,
Yıkılmış bahçede güller açar mı?
Yıllar, duvarından taşlar düşüren,
Yakın uçan kuşlar korkup, şaşıran,
Yıkılmış damında otlar yeşeren,
Terkedilmiş handan kervan geçer mi?
Sürüne sürüne bir dala çıkan,
Umutsuz gözlerle çevreye bakan,
Avcı kurşunuyla kanları akan,
Kanadı kırılmış kuşlar uçar mı?
Sevda yollarında çileler çeken,
Gönül ambarına doldurur, diken.
Sevgi bahçesine özlemler eken,
Bin yıl yaşasa da, vuslat biçer mi?
24.07.2004
Mehmet Nacar
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|