Gökkubbenin Altında
Kaç tane çiçeğin dalını kırdım,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Her olur olmaza selama durdum,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Safdışı bıraktım, onlarca dostu,
Gönlüm senden başka herkese küstü.
Bana vız gelirdi, feleğin kastı,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
İşimi gücümü askıya aldım,
Bütün benliğimle büyünde kaldım.
Gerçeği unuttum, düşlere daldım,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Elimden düşmedi, teslim bayrağı,
Özlem madeninden sevda bardağı,
Yaparak içine doldurdum çağı,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Koca gökkubbenin altında bir ben,
Bir de tek sen vardın, halimden bilen.
Yer yer kaçar oldum, elin dilinden,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Rest çektim kadere, rest çektim aşka,
Kader tanımadım, sevdamdan başka.
Seni sultan yaptım en yüce köşke,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Sevda hamurundan yoğrulmuş özüm,
Sana son şiirim, sana son sözüm.
Hüzün maskesini giyindi yüzüm,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.,
Artık dayanamam, yaptıklarına,
Özgürce dön ve git, taptıklarına.
Çiçektin ömrümün sonbaharına,
Kahve gözlerine sevgim yüzünden.
Sevdadan yüceymiş, cüce inadın.
Ya ben üşütmüşüm, ya sen bunadın.
Gözümden hayalin, gönlümden adın,
Silindi seninle kavgam yüzünden.
Mehmet Nacar
__________________
Buraya Kadarmış ..
|