Gönül Mahkemesinde
Saçının her bir teli bir idam ipi olsa.
Ben boynuma takarım, kendi ellerim ile.
Gözlerin gözlerime bakarak, aşkla gülse,
Seni sarar, bırakmam, gönül kollarım ile.
İki gül yaprağıdır, açılan dudakların,
Her biri bir güneştir, sıcacık yanakların.
Sevdalısı olmuşum, yüzündeki baharın,
Yüzüne konuk oldum, sevda çöllerim ile.
Gözlerin sanki deniz, sırla dolu bir alem,
Kaşların sevda yazan, uç uca iki kalem.
İkisinden gelmekte, bendeki sonsuz elem,
Severim bu elemi, sevgi güllerim ile.
Beni benden çıkaran güzellik varken sende.
Sevdan ile yanarım, beni hiç sevmesen de.
İdama karar verir, gönül mahkemesinde,
Kalemimi kırarım, kendi ellerim ile.
Mehmet Nacar
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|