Süleyman Çelebi ( 15.yüzyıl)
			 
			 
			
		
		
		
		Mübarek günlerin vazgeçilmez bir parçası haline gelen Mevlid’in yazarı Süleyman Çelebi 15.yüzyılda Bursa’da yaşamış,Yıldırım Bayezid devrinin ünlü şeyhi Emir Sultan’a intisab etmiştir.Bursa’da Ulu Cami’in imamıdır.Mevlid’in asıl adı “Vesiletü’n-necat” tır. 
 
Süleyman Çelebi “Vesiletü’n-necat” ını bir dava ve bir iddia üzerine yazmıştır.1409 yıllarında Ulu Cami’in imamı olduğu sırada Iranlı bir vaizin “La nuferriku beyne ehadin min rusulihi”(Biz Allah’ın peygamberlerinden hiçbirini ötekinden ayırmayız.) ayetini yanlış yorumlaması Süleyman Çelebi’yi çok kızdırdı.Vaiz bu ayete dayanarak Allah’ın, peygamberleri arasında hiç fark gözetmediğini,o halde Hz.Muhammed’in Isa Peygamber’den daha üstün tutulamayacağını söyledi.Halbuki bu ayet Allah’ın değil,kulların dilinden söylenmişti.Aslında Acem vaiz,Fetret devrini yaşayan Osmanlıları yıpratmak,halkı birbirine düşürmek maksadıyla bilhassa böyle söylüyordu. Müslümanların Hz.Muhammed’e olan saygı ve sevgisini zedelemeye çalışıyordu.Işte Süleyman Çelebi bu kötü niyetlileri susturmak,Hz.Muhammed’in bütün peygamberlerden üstün,en son peygamber olduğunu isbatlamak,şii-batıni akımlara karşı ehl-i sünnet görüşünü savunmak için “Vesiletü’n-necat” adlı eserini yazmıştır. 
 
 
Mevlid’den  
 
Allah adın zıkredelim evvela 
Vacip oldur cümle işte her kula 
 
Allah adın her kim ol evvel ana 
Her işi asan eder Allah ana 
 
Aşk ile her ikm ki dinlerse bunu 
Açıla gönlünde rahmet gülşeni 
 
Amine hatun Muhammed anesi 
Olsadeften doğdu ol dür danesi 
 
Çünki Abdullah’tan oldu hamile 
Vakt erişti hafta vü eyyam ile 
 
Hem Muhammed gelmesi oldı yakin 
Çok alametler belirdi gelmedin 
 
Ol gece kim doğdı ol hayru’l-beşer 
Anesi anda neler gördü neler 
 
Dedi gördüm ol habibün anesi 
Bir acep nur kim güneş pervanesi 
 
Berk urup çıktı evimden nagehan 
Göklere irdi vu nur oldı cihan  
 
Indi göklerden melekler saf saf 
Ka’be gibi kıldılar evim tavaf 
 
Hem heva üzde döşendi bir döşek 
Adı Sündüs döşeyen anı melek  
 
Üç alem dahi dikildi üç yere 
Her birisi eydeyim nire nire 
 
Mağrib u başrıkta ikisi anın 
Biri damında dikildi Ka’be’nin  
 
Bildim anlardan ki ol halkın yeği 
Kim yakın oldu cihana gelmeği 
 
Çünki bu işler bana oldı yakın 
Ben evimden otururken yalnızın 
 
Yarılıp divar çıktı nagehan 
Üç bile huri bana oldı ayan 
 
Çevre yanıma gelip oturdılar 
Mustafa’yı bir birine muştılar 
 
Dediler oğlın gibi hiç bir oğul 
Yaradılalı cihan gelmiş değil 
 
 
vacip:Farz derecesine yakın bulunan,yapılması gereken 
cümle:Bütün 
asan ider:Kolaylaştırır 
ana na 
dürr:Inci 
eyyam:Günler 
Hayrü’l-beşer:Insanların en hayırlısı 
habib evgili 
acep:Acaip 
berk:Şimşek 
nagehan:Ansızın 
alem:Bayrak,sancak,işaret 
dahı ahi 
eyitmek öylemek 
mağrıb:Batı 
maşrık oğu 
yeğ:Üstün 
yakin olmak:Kat’i olarak bilme 
ayan:Açık,belli,meydanda 
muştu:Müjde 
		
	
		
		
		
		
			
		
		
		
		
	
	 |