Ebû Müslim-i Saftar, evliyânın büyüklerinden biriydi.
Birgün gemi ile yola çıktı. Yanında çok kimseler de vardı. Âniden ters yönden bir rüzgâr çıktı. Dalgalar yükseldi.
Gemi batacak gibi oldu.
Gemide olan yükü denize attılar.
Yardım istediler.
Ebû Müslim diyor ki:
- Bizimle beraber gemide bir köylü vardı.
Yanında bir mushafı vardı.
Oradan kalktı ve o mushafı elinin üzerine koydu ve şöyle yalvararak duâ etti: ''Ya Rabbi! Eğer bir kimsenin elinde dünya sultanından bir mektup bulunuyorsa, hiç kimse ona saldıramaz, zarar veremez, belâlardan emin olur.
Mushafı kaldırdı ve Yâ Rabbi! Bu senin kitabındır, bunu bize verdin.
Ellerinde senin kitabın bulunan kullarını suda boğmak keremine yakışmaz. '' Derhal dalgalar söndü ve deniz süt liman oldu ve gemidekiler sağ salim gitti.
|