çanakkale savaşından bi hikaye!

[mezarci79]

A L I N T I D I R

Yıl 1915, Yer Çanakkale-Kocadere Bayırı
>>
>>O zamandan bu zamana hangi ozelliklerini kaybetti ve ısrarla
>>kaybettirilmeye devam ediyor da bu hale geldi bu millet düşünmek gerek...
>>
>>Kocadere köyünde büyük bi sargı yeri kuruluyor. Kimi Urfalı , kimi
>>Bosnalı , Kimi Adıyamanlı
,
>>Kimi Gürünlü, Kimi Halepli
>>
>>çok sayıda yaralı getiriliyor...
>>
>>Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça ağırdır.
>>Zor nefes alıp vermektedir. Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek
>>için komutanının elbisesine yapışır. Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır
>>ama tane tane kelimeler dökülür dudaklarından. "Ölme ihtimalim çok
>>fazla... Ben bir pusula yazdım... Arkadaşıma ulaştırın..." Tekrar derin
>>nefes alıp, defalarca yutkunur: "Ben...Ben köylüm Lapseki'li İbrahim
>>Onbaşından 1 Mecit borç aldıydım... Kendisini göremedim. Belki ölürüm.
>>Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin"
>>
>>"Sen merak etme evladım" der
Komutanı,
>>kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar.
>>
>>Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözüde "söyleyin
>>hakkını helal etsin" olur...
>>
>>Aradan fazla zaman geçmez. Oraya sürekli yaralılar getiriliyor. Bunlardan
>>çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor. Şehitlerin üzerinden
>>çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor. İşte yine bir künye ve
>>yine bir pusula. Komutan göz yaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır.
>>Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır. Ellerini
>>yüzüne kapatır, ne titremesine nede göz yaşlarına engel olamaz...
>>
>>>PUSULADAKİ NOT:
>>
>>"Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil'e 1 mecit borç
verdiydim.
>>Kendisi beni göremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız. Belki ben dönemem.
>>Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim."
>>
>>>Siz bu olayın neresindesiniz?
>>