![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Ölüm kokar yine gecenin karanlığı
Vurur dağların üzerine safça Gecenin siyahı ve yıldızların hırıltısı Dimdik ayaktadır hiç aşağılanmaz, üzülmez, Sessiz ölür dağlar... Ağlamaklı ve üzgün. Böyle olur dağların gözyaşları sinsice ! Sonbaharın sarımsı akşamında Kötü bir özlem, acı bir hasret Ve kahpe bir isyan başkaldırır kaderine Sonra geceye kaçar her dem Bulutlar siyahlaşır gök yarılır ortadan Yalnızdır yine o kahverengi gözlü,kara yürekli Seçer insanları tek tek. Sonra tersine döner feleğin çarkı Soığuk bir rüzgar eser kalbinin güneyinden Ve doğuya doğru yön değiştirir karamsarca Dağlarla ufuk çizgisi arasında Sıkışır kalır mavi bir hüzün, Böyle olur şairin gözyaşları Biraz umut, Biraz da ölüm...
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|