|
01-21-2008, 08:36 AM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Dostsuzum
ömrüm boyunca bu
kadar çile ve sıkıntı çekmedim; ellerim ayaklarım bağlıydı bazen ama burdaki gibi tüm bedenim, yaşlanıp yıpranan ruhumla tutuklu olmadı. mecburi mekanda va zamanda aldığım ilaçlar bedenimi yıpratıyor yavaş yavaş yıkıyor beni. bu da çekilmez acılar çekmeme sebep oluyor! beynim durmuşcasına bomboş ademlikler içinde ilaçların esaretinde virane bedenimle. beynim maziye takılıyor ve anlıyorum ki burda dostsuzum!.. bir ses bile olmuyorlar olamıyorlar ıraktaki dostlarım... yapayanlızım bir sese hasret kalarak. dostsuzum dostsuzum... neredesiniz konuşacak birinize ihtiyacım varken şu kafesten çıkamazsam kimse ağlamasın çünkü ben ağlıyorum ıssız yanlız *******de esen karadenizdeki yelle karaya vuran denizin dalgalarıyla dostsuzum ademlik içinde limanına sığınacak biri yok oturup dertleşeceğim biri yok ruhumu oksayacak bir ses yok beni bu halden kurtaracak biri yok kötü biriyim galiba sevilmeyen biri boşluklar içindeyim dostlar neredesiniz demiyorum zira ... günüm var burda çileli siz bana gelmediniz gelebilirsem ben geleceğim bugünkü sıkıntım ezelidir anlık değil bu anlar son damlasıdır ömrümün labirentli sokakalarında yaşananların... sakın gelmeyin dostlar bir ses bile olmayın ben sizi unutmaya başladım beni unuttuğunuz gibi bir gün adımı duyarsanız bir yağmur damlasının yere çarpışında bilin ki ordayım kimsenin bilmediği sevdam olan gökte ve ağlamaktayım kimse duymaz hıçkırıklarımı kimse anlamaz düşen damlaların benim gözyaşlarım olduğunu herkesten uzakta ve yapayanlız beklemekteyim şu zalim dünyanın sonunu dostsuz değil o zaman dostlarım yanımda olacak o vakit.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
