Daraldım Artık..

[ÇaKıR-]

Daraldım Artık..

O kadar Daraldım ki. Birisi Neyin var deyince, Boğazına asılasım geliyor. Hiç bir şey’im derken, Hiçbir şey demek istiyorum.

Zamanında küçük bir hayalim vardı. Ama anladım ki, sadece bana göre küçük bir hayalmiş. Zaman geçecek mi diyordum o zamanlar… Şimdi zamanı geri getirebilirmiyim diyorum. Hayalim o kadar kapsamlıydı ki, Bir kurşunla sona erdirebiliyordu. Ben aşık olacaktım, onla aşkımla tartışacaktım, kendimi gidip pierre loti’de manzaraya bakarak şakağımdan vuracaktım. Hayalimdi önüne geçemezsiniz ki? Ama olmadı. Çünkü ona değecek bir aşkım olmadı. Yine bir hayal kurma yaşantım olabilir mi dedim? Düşündüm. Düşündüm. 20 yaşındaydım, ve belki kırk, belki elli, belki yarın, belki az sonra ölecektim. Ama yinede hayal kurmak istiyordum. Çünkü gerçekleşmemesi bile güzeldi. Utanç verici bir haz veriyordu bana. Damarlarıma nikotin verir gibi, şeytansı bir gülümse yapışıyordu yüzüme. Bu sefer ki hayalim, çok basitti. Aklıma sen gelince, aklıma sensizlik gelince, aklıma “Sen Kimsin” diye bir soru gelince, içten bir gülümsüme ile, Ne boktan bir hayattayım diyecektim. Evet Yeni hayalim Buydu.

Demagoji yapmadım ben. Yapamadım ben.
Yalvarırcasına, Kimliği belirsiz kişiliğin hayalimde ki yüzüne bakarken… Suratına bakıp, boynumu büküp, dudaklarımı büzmüyordum. Büzemiyordum.

Daraldım. Boktan bir klip çevireyim dedim, Yetim bir çocuk arkasında sırlı düşünceler bırakarak, kendini öldürür. “Dıkşın”…

Ve Malûm, Sırlı sevgili gelir. Gözlerinden Zorla iki yaş akar. Seni sevmiştim der. .. Etraftakiler, şimdi bu kız nasıl yaşar diyordur, ve kız, içindeki şeytansı gülümseme ile, yeniden ağLamaya başlar.

Ve Saat çalar. Çocuk Hepsi hayaldi, Hepsi rüyaydı der. Bu gördüklerine kabus diyemez. Çünkü yaşamak istemiştir.

Yatağımdan, Sessiz, Ve bir o kadar da Hışırtılı bir sesle kalkar. Rüyamı gerçekleştirmeliyim der. Hayalimi gerçekleştiremedim, ama rüyamı gerçekleştirmeliyim der. Lavaboya gider, Artistlik bir el hareketi ile saçlarını geriye atar. Salona gider, oturur, düşünür, karar verir.

Rüyamı gerçekleştirmeliyim….

Hatıraların gömülü olduğu odaya gider, babaannesinden arta kalan yorganların arasına bakar, anneden arta kalan yorganların arasında, bu sefer babadan kalan 14’lüğü bulur.
Tekrar salona gider. Yine düşünür. Ama karar verme gibi bir lüksü yoktur. Çünkü, ilk defa hayalini gerçekleştirecektir. Ağır bir hareketle telefonunu eline alır, arar sevgisinden şüphelendiği kızı, ama telefonu kapalıdır. Hanfendinin sekreteri mesaj bırakabilirsiniz demiştir. Çocuk bu hayalini daha fazla uzatmamak ister. Ve Mesaja, iLk defa hayalimi gerçekleştiriyorum der. Senin hayalinle, kendi rüyamı gerçekleştiriyorum, ve seni seviyorum diyerek, şakağından iki litrelik narkoz verilirmiş gibi bir tat alır. Ve…..

Ve ölmüştür. Kız Bu mesajı daha sonra dinler, ve ayakları geri gidercesine çocuğun evine gitmiştir. Herkes toplanmış, çok gençti diyorlarmış. Kız dizlerinin üzerine çökmüş, saçları dudaklarını kapatırcasına sarsmıştır, kendisini. Ve o Rüyada’ ki gibi Şeytansı bir gülümseme ile, hoşça kal demiştir…