![]() |
|
Eskiler (Arşiv) Eski konular |
![]() ![]() |
|
Konu Araçları | Görünüm Modları |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Heybemde sevdiklerim,doğrularım,yanlışlarım,
Birazda umut attım içine, çıktım yola Dimdik azcık ta umarsızca yürürken, Yaşam çizgilerine basa basa, Taşlarda kösteklenen, tanıdım çok Acılara isim verdim, Yaşayanların, bükülmüşlük seviyesini gözeterek İşaret attım kimisine, bu çok ağır dı! Yolun henüz başındayken, Daha acı çeşitlerini tamamlamışken, Mekanik ablalarla tanıştım Annelerini kaybetmişlerdi; Mekanik olmak için yeterli sebeb! O gün bıraktım çizgileri ezmeyi, Acılara isim vermeyi. Daha yaşanacak, o kadar çok acı vardı ki Dayanılmaz, ince parmakla üzerine kondurulamaz; Bir taney'di. Onu yaşayanları, gördüğüm gün bıraktım! Masa başında gözyaşlarıyla, annesini çağıranları Gelemeyeceğini bile bile, yaradana yalvaranları gördüğüm, O kör gün. Bıraktım, acının çeşitleriyle ilgilenmiyorum artık Herşeyi yaşamıma konduruyorum Kaybedişlerin tüm çeşitlerine, Kapım ardına kadar açık... Biri hariç, düşüncemde dahi alınmazım, Anneme dokunmayın! Her harfin sahibi, Dün gece gördüğüm düşümdür Yokluk sınırlarına boyun eğen ben, Teslimim yokluk zincirlerine Dokunmazım, alınmazım Anneme ilişmeyin! Kahreden bir rüyaya dahi, Tahammül edemiyor titrek ellerim Gece; yere dokunmaz, sessiz parmaklarıyla, Dudağıma uçuk kondurmuş! Uykunun içinde, kanatlarım yolunmuş! Bu korku dahi, dudağıma hain seni kondurmuş! 16.12.2006 09.46
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|