Esra Salihoğlu

[jockeя]

Adaşım Amed

Bu gece sensiz ben bozdum gecenin sessizliğini
Şarkılar dinledim ağladım ve ağlattım geceyi
İnan mis kokulum bir tek seni çözemedi bu kalbin dili
Halbuki bir bilsen içinden neler neler geçmişti
Kalbin kalbimdi hayata küskünlüğünü seninle ertelemişti
Söz konusu aşksa eğer senden başkasını sevmedi sevemedi
Söyle kalbimin içi neden sendeki bu sonbahar özentisi
Neden soğuk rüzgarlar olup üzerime esiyorsun ki
Oysa ben her üşüdüğümde yalnızca seninle ısıtıyordum içimi
Şimdilerde ağlamaktan aynalarda bile göremiyorum kendimi
Eskiden gözlerime bakınca hemen yanı başımda görürdüm seni
Umarsızca gittin ya artık siyah gözlerim renginden vazgeçti
Sonra hiç düşünmeden eşlik etti ona gökyüzünün mavisi
Bugünler hiç gün gibi değil ardından zaman epeyce eskidi
Önce senide içinde barındırdığı için çok seviyordum bu kenti
Şimdi hala buralarda olsan da artık sevemiyorum amedi
Ya sen kokunu al ve bana yaptığın gibi terk et bu şehri
Ya da boş ver sen kal çünkü Amed’le beraber terk edeceğiz seni


Esra Salihoğlu