Cem İltir

[jockeя]

Acı Verdi

Sesini fısıldar serseri bir rüzgar,
İçimi acıtmaktan zevk alarak,
Unutmaya yetmez peşinden akan yıllar,
Uyanırım her sabah tenim sen kokarak,

İnanmadın ki hiç sen benim sözüme,
Yalan sandın en gerçek duyguları,
Bilmez misin her sonbahar hüzündür sevgilere,
Terkettin beni bir Eylül akşamı,

Acı verdi günlerce pervasız gidişin,
Meçhul bir maceraymış senin sevişin,
Nasılda inandım ah nasıl aldandım,
Zorlama hüzünmüş giderken ki halin.


Cem İltir

[jockeя]

Acılanmakla Acı Durulmaz
Kurtardım içimdeki yangından hatıralarımı
Son anda yetiştim yoksa hepsi yanmıştı
Ne kadar ağladıysamda olmadı
Söndüremedi gözyaşlarım üzerine düştüğü yangını
Acılarla aşka yol olmaz
Acılanmakla acı durulmaz
Rüzgar ektim kalbime fırtına biçilir diye
Ama anladım ki için için yanan ateşe fırtına derman olmaz
Kaldırdım resimlerimizi yerlerinden
Çıkardım tek tek çerçevelerinden
Üşenmedim hatta yırttım ortadan
Bitmiş bir hikayenin tanığı kalmasın diye
Tanıdık bir şarkı eşeliyordu kulaklarımı
Evet hatırladım bu bizim şarkımızdı
Da ne işi vardı kalbiminin sınırları içinde
Kanatıyordu her notası içimdeki yarayı
Ne zormuş unutmak keşke unutulsaydım
Ne olup bittiğini anlamadan yaşayıp dursaydım
Hayatımı yeni baştan kursaydım
Ne rüzgara ihtiyacım olsaydı
Ne ateşe dost olsaydım
Ne aşkı bilseydim
Ne aşık olsaydım.


Cem İltir

[jockeя]

Adın Okunur Gözümden
Severmiş gibi yapma
Seveceksen sev
Gözlerim hala yolda
Döneceksen dön
İstersen gül dökeyim yollarına
Bitsin bu pembe dizi gel kollarıma
Delice kanmışım sözlerine
Gözü kapalı düşmüşüm ateşine
Kimselerde yok ki senin bu havan
Nasılda inanmışım ben gülüşüne
Sustum olmadı
Konuştum duyulmadı
Çizik attım kalbime
Aşkım durulmadı
Dönersen geri söz çıkmayacağım sözünden
Kimselere bakamam adın okunur gözümden.


Cem İltir

[jockeя]

Adresi Belli Olan Kurşunlar
Hayattan alınacak intikamımız vardı
Neden bu kadar çabuk pes ettin
Bak ben tek başıma savaştayım
Sen cepheyi çok çabuk terkettin
Yine de son bir el ateş edeyim dedim
Ölmeden önce hayata
Elimi silahıma götürdüm yoktu yerinde
Giderken yanında götürmüşsün,
Çaresiz bıraktın beni hayat karşısında
Sen nasıl kaybettiysen benimde kaybetmemi istedin herhalde
Ama hatırlarsan bir söz vermiştik seninle;
''Ya hep olacaktık, ya doğmadan ölecektik''
Sen sözünden döndün,
Korktun belkide başımıza ne gelecek diye
Ama benim zaten son noktam sendin
Senden sonra ha hayat beni vurmuş, ha ben hayatı
Ölsem kurtulurdum,
Yaşasam zaten ölüden beter olurdum
Dedim ya sen benim son noktamdın
Ve senden sonra benim zaten virgüle ihtiyacım olmazdı, olmadıda
Beni en çok yıkan, dönüp gitmen oldu
Bana hayatım derdin,
Hayatı bana tercih ettin
Nasıl bir çelişki bu bir türlü çözemedim
Olmuyor deseydin bulurduk bir çare
Herşeye rağmen vazgeçerdik ne kadar zor olsa bile
Ezilmezdim en azından yıkılan hayallerimin altında
Olan oldu artık,
Kimi zaman gözlerinde yaş oldum
Kimi zaman yüzünde gülümseme
Şimdi son isteğim yaşanılanların hatrına,
Ufak bir yer aç bana kalbinde
Her zaman iyi bir ben olsun orda
Beni öyle hatırla
Ve son sözüm;
Bir daha asla savaşan birini cephede silahsız bırakma
Belkide kalan son kurşunu kendine sıkma hakkını kullanmak isteyebilir.


Cem İltir

[jockeя]

Affetmek Allaha Mahsustur
Aylar sonra aklıma düştün nedendir bilinmez
Belki özledim, belki nefretten kimse bilemez
Mutluluğa senle alışmıştım tam hayata küsmüşken
Seveni oynadın bana aslında hiç sevmeden
Affedemem seni affetmek allah'a mahsustur
Bakamam gözlerine o gözlerde mutluluğum mahpustur
Küsemem ki sana arada onca hatıralar var
Yerine başkasını düşünmek sende kalan umutsuzluğumdur.


Cem İltir

[jockeя]

Ağaçlar Gibi Eğildim Hayata
Bilemiyorum ne olacak acaba
Aylar sonra görünce birbirimizi
Belki eskisi gibi kucaklaşıp
Belkide tanımamazlıktan geleceğiz gözlerimizi

Değişen hayatın girdabına bizde ortak olduk istemeden
Ne sen eski sensin artık ne de ben eski ben
Gittiğinden beri dönmenin hasretiyle yanıp tutuşurken,
Hep kendim söndürdüm yangınımı kalbimi gözyaşıyla sularken

Şimdi herşeyi eskisi gibi istemek haksızlıktır zamana
Zaman akıp giderken hangi ağaç eğilmeden karşı koymuş ki hayata.


Cem İltir

[jockeя]

Ağlarken
Resimlerimize bakıyordum geçmişi anmak için
İçlerinde biri var ki o özeldi benim için
Tüm mutlu resimlerim yerli yerinde duruyordu
Ağladığım tek resmimin yerinde yeller esiyordu
Onca mutlu anımız varken neden hüzünlüsünü aldın
Yoksa sen benim gülmeme değilde ağlamamamı hayrandın
O resim seninle son kavgamızdan sonra çekilmişti
Ben odamda ağlarken kardeşim ansızın çekmişti
Dikkatli bakınca gözlerime sanki sen damlıyordun
O kavgadan sonra ayrılınca resimle sen diye konuşuyordum
Bende kalan eşyalarını almaya geldiğinde,
Neden resmimide koydun bavuluna
Sadece kendi hayatınıda alsaydın bu evden,
Niye beni de götürdün yanında
Mutlu mu olacaksın her resmime baktığında nasıl ağlıyor diye
Yoksa sende mi ağlayacaksın bu aşkı nasıl mahvettim diye
Geç kalmış gözyaşı sadece yanakları ıslatır
Şimdi zahmet edip ağlama,
Islanan yanaklar değil gönül olmalıdır
İş işten geçtikten sonra istersen yüz yıl ağla
Beni kaybettikten sonra bana ağlasan ne fayda.


Cem İltir

[jockeя]

Akıllandım Sanıyordum
Kendimi kandırdım bir hiç uğruna
Olmayacak sevdayı gönlüme yazmakla
Duyguları bırakınca kendi başına
Hep imkansızı istiyor ısrarla

Oysa ben akıllandım sanıyordum
Olmayacak duaya ellerimi açmıyordum
Birden sen çıktın karşıma,
Kilitlendim aşkında
Yok, sana bakınca beni unutuyordum

Ne feci bir durum benimkisi
Tek çıkar yol hasretinki
Gidelim desem beraber hasretin peşinden
Ben giderim de sen gelmezsin ki.


Cem İltir

[jockeя]

Aklıma Gelmişken
Daha en başında aşkı sorularla boğduk,
Olacağı varsa bile biz yanlış yola soktuk,
Sevmeyi istemek yetmiyor, sevebilmeyi unuttuk,
Biz galiba birbirimize bağlanmaktan korktuk

İnadına gitmeseydik birbirimizin,
Değeri yerle bir olmazdı sevgimizin,
Aklıma gelmişken söyleyeyim,
Seni unutmayı hiç düşünmedim
Aklıma gelmişken söyleyeyim,
Seni sevdiğime pişman değilim.


Cem İltir

[jockeя]

Alacaklıyım Hayattan
Öyle aşklarımı feda ettim ki zamanında
Şimdi alacaklıyım hayattan
Hızlı yürüdüm, az yolum kaldı mutluluğa
Dönmeyeceğim bu defa yolumdan
Ne öldürür, ne güldürür
İsterse süründürür senelerce
Bazen ayrılık yazar kaderine
Ta ilk görüşte
Ne seversin, ne sevilirsin
Yaşarsın öylesine
Günleri doldurmakla geçer ömrün
Dört duvar bir evde
İşte aşk böyle birşeydir a canım
Sakın verme gönlünü kimseye
Bir defa aldın mı tadını imkansız
Kanına işler sinsice
Güvenme kimseye güvenme a canım
Sonra acı koyar aşkın ihaneti
Kimseye verme gönlünü varsın yaşasın yarım
Ok yaydan çıksa bile inan vurmaz seni.


Cem İltir