|
07-14-2008, 11:19 AM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Hani sen vardın ya bir zamanlar;
Hani sen vardın ya bir zamanlar;
Bir çocuk gibi utangaç sen... Bir tek evinin yolunu çizerdi ayakların Başında onurun ,elinde kalbin Bir de ellerimden tutup; Haykırmak istediklerin vardı. Çığlıklara boğulmak istediklerin vardı hatta Gözlerin "Asmalı Konak" lar da kirlenmemişti henüz Henüz gözlerin, gökyüzü gibi eşsiz ve sadeydi Yüreğin vardı buram buram yağmur kokan GÜL' dü yüreğin, gülümdün... Yürürken yollar ardına serptiğin yapraklar Bir gül doğurmuştu çünkü, bizim için... Yarıp göğsümü yarısını sana vermiştim Bir kalkan gibi öylece; zamanla savaşırken... Umutsuzluk çekmesin diye seni karanlığına; Boşluğa dökerdim tüm umutlarımı... Yine de suskun kalırdın çığlıklarıma Çağrılarıma aldırmak istemezdin Korkuyordun çünkü fedakarlıklarımdan Göz yaşlarımın kıyamet çağrısından ürküyordun Yüreğinin çatırdamasından korkuyordun bilirim Çıt! diye hemencecik kırılırdı çünkü kalbin Sitemkar, ufacık bir sözden çıt! diye Öyle masumdun işte sen, öyle çıtkırıldım Beni kırmanı hayal edemiyeceğim sen vardın ya... Küçücük ellerin gözyaşlarıyla dolardı beş vakit Kocaman dileklerin olurdu, tarafsız... Tanımsızdın,ağlatırdın kalıplaşmış bu yüreği Gizesrar dolu bakışlarıyla, Yıldızları düşüren sen vardın ya... Sen vardın ya hani; Yağmuru kucaklayan sen Karlarla uyuyan, kış *******ine hasret Sürüklemesini bilen karanlığı saçından Bulutları seyrederken dalmasını bilen; Mazinin karanlıkta kalan mutluluğuna... Umut aşılayan sen vardın ya yağmur yağdırıp... O kadar çok sen vardın ki; Seni tanımaya hiç vaktim olmadı... Yaşamasını bilen biriydin; Aç çocukların hayatını... Günleri ağlamaklı biriydin, Kitaplarla boğuk boğuk Biriydin gözleri tedirgin sen... Özce sen vardın yani; Sen olmayan sen... Korkunç pençeleriyle zaman Savaşırken senle ölüm arenasında Umrunda bile değildi; Sana uzattığım kalkan... Zaman seni öyle mağlup etti ki; Başında ki onurunu kaybettin ilk önce Gizesrarını kaybettin gözlerinden Zincirleme kaybettin tüm kazançlarını Gruplara yenildin, *** gruplara... Daldın sen de içine namussuzluğun Beni aramaklı kıldın... Ve kendini; Yüreğimdeki tek mezara gömdün... Aksaray 28.08.2003
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
  |
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Normal Mod
