Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Adam Olmak
Ben adam olmam
Vallahi olmam.
Baksanıza hâlâ ne düşünüyorum.
Bir, kulağımın arkası kaldığı halde
Sorgulanmayan,
acıtılmayan,
Ne düşünüyorum hâlâ.

Ben adam olmam
Vallahi olmam.
Tabii size göre çıyanlar
Çıyanları iğrendiren çıyanlar.

Baksanıza hala neler diyorum;
Sevmek diyorum
Kardeşlik diyorum.
Eşitlik,
Barış diyorum.
Yasaklarınıza
Yasalarınıza rağmen.

Ben hâlâ konuşmalı diyorum
Yerin kulağına,
İspiyonlarınıza rağmen.

Ben adam olmam
Tabii size göre domuzlar,
Domuzlan kıskandıran domuzlar.

Kara para diyorum
ekonomistlerinize,
Kara katillerinize rağmen.
Nerde hukuk diyorum
Ödlek aliminize,
Yöneticinize dalkavuk
Bir sürü kopuk diyorum, meclisinize.

Dinim diyorum
Bezirgan dincilere,
Dilim diyorum
Arap edincilere.
Aydına dilsiz
Kaleme elsiz diyorum.
Memursan memurum diyorum
Muhakematınıza,
Sürgünlerinize rağmen.
Açığa aldırmanıza
Aldırış etmeden.

Bir tek
Hayallerim kaldığı halde
yargılamadığınız,
Umutlarım kaldığı halde
kandıramadığınız,
Ve
fikirlerim olduğu halde
kaldıramadığınız
Ben adamım
Adam,
Size rağmen hayvanoğlu hayvanlar
Hayvanları utandıran hayvanlar.


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Ağlama İzni
Beni gözlerimden öpme demiştin
Ayrılık olurmuş ağlamayınca,
İnanmam diyerek dinlememiştim
Yüreğim acıyor hatırlayınca.

Keşke ağlamana izin verseydim
Anlamak çok zormuş ayrılmayınca,
Büyük konuşmayıp söz dinleseydim
Yüreğim acıyor hatırlayınca.


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Ağlamak
Ilık iner gözyaşı,yalnız akıtan bilir
Yürekten yaş dökeni,herkes gülerken görür.
Ağlamak yiğit işi,gözyaşı yürek ister
Gözyaşı adamlıktır,akıtmak sevmek ister.

Gönlü kırık olanlar başı dik olmak ister
Dik başlı olmak ise,dimdik yaşamak ister.
Budur işte gözyaşı,ağlamak kolay değil
Yanlışa kafa tutan yumruk ağlamak ister...

Ağlamayın gidene,gelmeyene de sakın
Gözyaşı gözde değil,en çok yüreğe yakın.
Akıyorsa tutma ki,aksın,düşsün,çağlasın
Bırakın gözyaşını,adam gibi ağlasın...

Acıyor elbet canım,her düşen gözyaşımda
Kolay mı sanırsınız,ağlamak bu yaşında.
Ne geçmiş değişiyor ne saçımdaki aklar
Kaybedince aşkını kar etmez pişmanlıklar.

Durmayın ağlayalım,ha gözden ha yürekten
Zaten dökmüyor muyuz,gözyaşı her sebepten.
Gelin adın koyalım,şu akan gözyaşının
Ağlıyorum diyelim,sevip de kaybetmekten...

Yüreği dolu olan yol bulup akıtacak
Bunu ya gözyaşıyla ya nefretle atacak.
Sevileni bilmem de,seven akıllı olsa
Bu dünya hem çok güzel,hem de mutlu olacak


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Ancak
Ancak;
Sevgi sevgiliyi
Benim seni özlediğim kadar özler
Ve
Ancak;
Sevgi sevmeyi
Benim seni sevdiğim kadar sever.


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Arayış
Ne yolum bitiyor ne de yokuşum
Yorulmak yakışmaz, seni ararken
Ben seni bulmaya başım koymuşum
Beddua karışmaz ben yalvarırken.

Gündüzün güneşte gece yıldızda
Işığa yürürüm, seni anarken
Umudum yıkılmaz dünya yıkılsa
Yolunda ölürüm seni ararken.


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Aşk resmi geçidi
Birinci aşkından şiir yazdırdı
İkinci peşinden üç ay gezdirdi
Üçüncü bunalttı candan bezdirdi
Dördüncü hangisi,çıkaramadım.

Beşinci zengindi beni kızdırdı
Altıncı yalnızca içti azdırdı
Yedinci paraya pula ezdirdi
Sekizi bir türlü çözememiştim.

Dokuzda gördüğüm, cilveydi nazdı
Onuncu melekti,böylesi azdı
Onbirde sarhoştum, mevsim de yazdı
Onikinci sekizin ablası çıktı.

Onüçte giyinmek en büyük hazdı
Ondördün hayatı meyhane, sazdı
Onbeşe doymadım, ne güzel kızdı
Onaltı evliydi, fahişe çıktı.

Onyedi kalleşti, bilgi sızdırdı
Onsekiz nüfusta bile yazdırdı
Ondokuz her gece içti düzdürdü
Yirminin acısı sonradan çıktı.

Yirmibir darıldı, asla aramaz
Yirmiiki alıştı,bensiz duramaz
Yirmiüç çok açık,bana yaramaz
Yirmidört hayırsız vefasız çıktı

Yirmibeş evlilik diye tutturdu
Yirmialtı kıskançtı, beni bıktırdı
Yirmiyedi “sen ilksin” diye yutturdu
Yirmisekiz en dürüst olanı çıktı

Yirmidokuz habire,siyaset derdi
Otuzsa mankendi, çok az şey yerdi
Otuzbir kovsam da gelip giderdi
Otuzikinci görevde karşıma çıktı.

Otuzüç haklıydı, geri gelmedi
Otuzdört farklıydı, soru sormadı
Otuzbeş kolaydı, beni yormadı
Otuzaltı silahla karşıma çıktı.

Otuzyedi olgun bir sarışın duldu
Otuzsekiz çok şendi, muhabbet boldu
Otuzdokuzda ilk gece olanlar oldu
Kırkıncı çırçıplak karşıma çıktı.

Kırkbirde insanı, doğayı sevdim
Kırkiki dindardı, imana geldim
Kırküçle yattıkça sararıp soldum
Kırkdördün kocası pezevenk çıktı.

Kırkbeşim gülmeye doyamıyordu
Kırkaltı kendini boyamıyordu
Kırkyedi ortama uyamıyordu
Kırksekiz aşkıma hep karşı çıktı.

Kırkdokuz güzelim, beni çok sevdi
Ellinci azgındı, yatakta devdi
Ellibirin hayali, panjurlu evdi
Elliiki Bursa’da karşıma çıktı.

Elliüç sonunda kafayı yedi
Ellidört “ben senle olamam” dedi
Ellibeş durmadan çocuk istedi
Ellialtının babası ağzıma sıçtı.

Elliyedi kibardı,zarifti,şıktı
Ellisekiz yalnızca şeye aşıktı
Ellidokuza göre herkes eşitti
Altmışın heryeri slikon çıktı.

Altmışbir demeye dilim varmıyor
Altmışikiye aklım ermiyor
Altmışüç içmeden asla vermiyor
Altmışdört bebekle karşıma çıktı.

Altmışbeş hostesti, sık sık uçardı
Altmışaltı kızınca evden kaçardı
Altmışyedi başıma hep dert açardı
Altmışsekiz, o yolun yolcusu çıktı.

Altmışdokuz severdi bu numarayı
Yetmişin ablası yaptı arayı
Yetmişbir kanattı eski yarayı
Yetmişiki doktordu hemşire çıktı.

Yetmişüç öğretmen müsvettesiydi
Yetmişdördün en güzel şeyi, sesiydi
Yetmişbeş kimbilir neyin nesiydi
Yetmişaltı Allahsız kitapsız çıktı.

Yetmişyedi eski bir sabıkalıydı
Yetmişsekiz tam bir Avrupalıydı
Yetmişdokuzun bildiği, kahve falıydı
Seksene dostlarım hep karşı çıktı

Seksenbir gerçekten güzel gözlüydü
Sekseniki züppe bir gençle sözlüydü
Seksenüç İzmirli, iki yüzlüydü
Seksendört hastalık hastası çıktı.

Seksenbeş pavyona düştü sonunda
Seksenaltı esrarı gizler donunda
Seksenyedinin dövme var iki kolunda
Seksensekiz hafiften karışık çıktı

Seksendokuz kazayla kendini vurdu
Doksan hiç durmadan kitap okurdu
Doksanbir, tam üç ay benle oturdu
Doksaniki medyumdu, yalancı çıktı.

Doksanüç ünlüdür herkes tanıyor
Doksandört kendini bir bok sanıyor
Doksanbeş ateşli, sanki yanıyor
Doksanaltı türbanla karşıma çıktı.

Doksanyedi ikizdi, karışıyordu
Doksansekiz herkesle yarışıyordu
Doksandokuz dövüşüp barışıyordu
Yüz numara en boktan olanı çıktı.

Yüzbirin anası kendinden gençti
Yüziki,makyajsız müthiş iğrençti
Yüzüçse serveti kumara saçtı
Yüzdört çok şımarıktı, tepeme çıktı.

Yüzbeşe bakanlar insan sanırdı
Yüzaltı sinirden ilaç alırdı
Yüzyediyi Başbakan bile tanırdı
Yüzsekiz İnterpol suçlusu çıktı.

Yüzdokuz bakarken tahrik ederdi
Yüzon taa Paris’ten gelip giderdi
Yüzonbir felaket küfür ederdi
Yüzoniki bir bakan kardeşi çıktı.

Yüzonüç Jale’ydi adı batası
Yüzondördün soyluymuş güya atası
Yüzonbeşin olmadı bir tek hatası
Yüzonaltı kız derken defolu çıktı.

Yüzonyedi lens takıp renkli bakardı
Yüzonsekiz en ufak söze takardı
Yüzondokuz ısırır canım yakardı
Yüzyirmi en uzman olanı çıktı.

Yüzyirmibirinci halde sekreter
Yüzyirmiikinin öpüşü yeter
Yüzyirmiüç şiirde benden de beter
Yüzyirmidört en çetin cevizi çıktı.

Gelin şu geçide bir son verelim
Yaşarken yormadı, yazarken yordu
Hepsine buradan selam edelim
Belki de yazmasam iyi olurdu.

Aslında hiçbiri beşpara etmez
Sevgisiz oldukça, burada bitmez
Olur ya gün gelir birisi olur
Belki de bu sefer O kabul etmez.

O zaman son olur inanıyorum
Seversem kimseyi görmezki gözüm
Çıkarsa karşıma, ben sanıyorum
Evlenmek isterim, bu da son sözüm.




1994/Ankara

MUTLU ÇELİK

[GooD aNd EvıL]

Ateş gözlüm
Ateş gözlüm, karanlıkta gel bana
Dudağına gül yaprağı yapıştır.
Saçlarından bir altın tel ver bana
Yüreğini yüreğime karıştır.

Ateş gözlüm ellerini ver bana
Parmağınla saçlarımı karıştır.
Yanakların alev saçsın her yana
Yaprağını dudağıma yapıştır.

Ateş gözlüm, sabaha dek kal bana
Kollarında uyumaya alıştır
Ateş gözlüm, aşkımızı de bana
En sonunda bizi bize kavuştur.

1989 Şarkı Sözü Yarışması ödülü-


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Ağlayabilsem
Bir ağlayabilsem
Sana kavuşacakmışım gibi geliyor
Ama
...
Bu nasıl derin nefes almak?
Bu nasıl iç sıkıntısı böyle?
Bir
Bir ağlayabilsem şöyle.

Çocukluğumu getiriyorum aklıma;
Açlığımı,
Gizli ağlayışların utanışlarını,
Oyunsuz okuyuşları.,
Ne iş olsa yapışları,
Doya doya sarmayışları
Anadan ayrılışları getiriyorum aklıma
Ama
...
Gözlerimi kapatıp da
Bin kere oldu belki denedim
'Bu bir rüya oğlum'- dedim
“Bu kahreden özlem, rüya.
Bu Tanrı'nın denemesi
Sevgimi sınıyor güya'
Bin kere oldu belki
Uyanışım,
Bin yalnız kalışım.

Biliyorum,
İyi biliyorum bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana.




Çocukluğumu hızla geçiyorum,
Nasılsa ağlatmıyor.
Ne diye
Ne diye kendimden geçiyorum.

Gençliğim
ah...
Ah gençliğim,
Ağlatır belki çektiğim.
Ayrılışlar,
Aldanışlar,
Umutluyum sizden
Başkaldırışlar.
Geri gelmeyişiniz mi desem
Heba edilişiniz mi.
Yoksa
Üç kuruşluk çıkarlara
Kurban edilişiniz mi?
Umutluyum gençliğimden
Ağlatır beni
Gençliğimdeki umut gibi
Ama
...
Ah bir
Bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana sanki,
Ağlayabilsem
Kavuşurum inan ki.
Ama
...

Sen
İçime akan gözyaşımsın
Sen
Sen aşkımısın.
Sen, sineye •çekmelerimsin
Sen

Güzel ve güleç günleri
beklemelerimsin.

Ey! ..
Çocukluk günlerimin ördüğü
acı duvar,
Gençliğimin sürdüğü sıva.
Sen,
Sen bu gözyaşımı tutan.
Şimdi,
Hadi şimdi yiğitsen utan.
Bu yaşlar ki
ey acılardan örülü duvar
Seni boğar! ..

Ağlayabilsem,
Bir ağlayabilsem
Kavuşacağım sana,
Kana kana.

Ağlamayı öğrenince
Sevmeyi öğrenmişiz demektir,
Ağlamayı bilmemek
İnsanlık bilmemektir.

Sana kavuşacağım
acısız ağlayarak,
Seni haykıracağım
Asla utanmayarak.
Gözyaşımdan çıkarıp
Sana sarılacağım,
Ne bir gün uzak kalıp
Ne de darılacağım.

Ah bir
Ah bir ağlayabilsem
Bütün bunlar olacak,
Yoksa
Kalan üç beş gün
Kahırla son bulacak.

[GooD aNd EvıL]

Azınlık Sorunu
Bir azınlık sorunu vardı
Çoğunluğu korkutan.

Türlü çözümler arandı;

Terbiye göçe zorlandı
Saygıda onunla yitik,
İnsaf aç bırakıldı
Namus nostaljik.

Ve bu mutsuz azınlık
Şimdi iyice bitik.

Yalan, hile, hainlik
Üç kağıtlık, hırsızlık.

Ve bu mutlu çoğunluk
Gününü gün ediyor
ŞİMDİLİK.....


Mutlu Çelik

[GooD aNd EvıL]

Bakışaçısı
Gözlerin güzel
Yüzün de güzel.
Boyun posun yerinde
Saçların güzel.
Güzel bakıyorsun
Gülüşün güzel.
Ölçülerin yerinde
Kokun da güzel.
Bir de gerçek olsaydın,
Boş durmazdık herhalde.