Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

**Eski Sevdalar Gibi Değilsin**

Sen, daha önceki sevdalar gibi değilsin
Seninde gözlerin kara
Kaşların simsiyah, ok misali
Ama, sende yüzü güldüren başka bir hava var,
Bir şarkı, söyler gibi bakışların
Hiç yazılmamış, bir beste gibisin
Sen, eski sevdalar gibi değilsin

Bırak, tutuşsun göz bebeklerin
Bırak, umutların sonbahar rüzgarıyla serinlesin
Derdin varmış eskiden;
Sana yapılanlar haksızlıkmış
Bırak, söyleyen ne isterse söylesin
Bir tek sensin, sen olan
Sen cama yansıyan buğulu suretlerden
Daha gerçeksin
Sen, eski sevdalar gibi değilsin

Bir resim çizilir, duvarlara
Taze umutlardan
Bir güneş ışığı sızar
Karanlıklara, sırdaş bulutlardan
Her şey bir vesile arar
Dile, sende vesile-i muhabbeti
Sen, hiç karanlıklara doğmamış şafaklar gibisin
Sen, eski sevdalar gibi değilsin

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Açık Mavi Sessizlik

Sokak lambaları aydınlatıyor,
Uzayıp giden kapkara geceyi
Bir şehir yapayalnız, ıpıssız yatıyor
Bakınca uzak diyarlara, bir göz ucu ile
Görürsün gökyüzü ile sarmaş dolaş
Mehtaba doğru uzanmış denizi,
Eski aşkları anar gibi,
Artık kaybolmuş, ılık rüzgar ile esen gülümsemesi
Gündüzün yorgunu, puslu *******in sahipsiz yetimi
Her yanını sarmış, insanın o kanlı eli
İnce ince gözyaşı, kahverengi bir pas rengi
Yosunlara dikmiş, açık mavi gözlerini
Kasvetli ihtiraslara kurban solurken, zehri

Seyrediyor sanırsın, Ayın yavaş yavaş süzülüşünü
Demir hançerli canavarlar ile, boğuşan iskeleyi
Acı ile karışık bir tebessüm atar gibi
Hüzünlü bir şarkı söyler, sanki
Bürünmüş ay ışığına, ufka doğru bakar misali
Ararsın martı çığlıkları arkasında, o eski gamzeli gülüşünü

Ağır ve horlanmış denizin, insan ile kavgası
Bir öç alma misali vuruyor karaya, en derin dalgaları
Yaldızlı rüyalara uyanıyorken, gece
Kapılar ardında saklı bir yol, bilinmezliklere gebe

Birkaç derin kahkaha bozuyor,
Açık mavi parıltısını, sessizliğin
Gülmekten katılan gözlerin arkasında, beliriyor
Umudu kaybolmuş,
Kırık dökük bir hayat…
Deniz renkli gözlerde, anlık korkularla savaş
Her saniye, biraz daha biraz daha, bedbaht
Küçük zevkler ile çehreler, öylesine sarhoş
Biter en derin sohbetlerde yalnızlıklar,
Yüksek tonlu sesler arasında, yorgun kalabalıklar,
Boğulur, şarap kadehlerinde zaman
Şeytani naralarla, hor ve hakir insan
Dakikalar, saatler, *******…
Farkı yok, hepsi birbirinden beter
Aynı renge soyunur, artık bedenler
Acılara sünger mi çeker, kanlı mezeler
Arar hüznün giriftarı yüzler
Küçük küçük neşeler…
Açık mavi sessizlikte
Hüsran dolu *******

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Adın: Yaşam Olsun

Diz çökünce anladım hayatı
Yaşlı gözlerle bakmayı
Gorunmez mi yasamin ardindaki perdeler
Gizli sandığımda değilmis meğer
Apaçık gördüğümdeymiş sır

Sen hiç bakmadın mı dağlara
Yücelerden yüce midir
Eleyip, üflersen
Kum olup giden midir
Sen hiç görmedin mi
Bir dakikalık zevk uğruna
Bin keder satın alanı
Ve yavrum varlığına mühür olsun
Adın yaşam olsun
Ağaç diplerinde yatanlara selam
Soyadın ölüm olsun

Sende hayata diz çökme
Gurur ile salınıp gezinme
Bir yol vardır boyun eğdiren
Bir yol vardır huzura erdiren
Ve sana arta kalan senden
Bir yalan gibi belki
Bir rüyadan ibaret
Hiç gördün mü ki
Kitaplarda adı geçenleri
Hiç var değilmişçesine
İşte yavrum
Bir sır değil benden sana kalan
Ne de hiç bilmediğin
Hep duyup merak ettiğin
Hiç koşulsuz gönül verdiğin
Sen düşün ve bil ki
Akıbetin seni kucaklasın
Mezar taşlarında yazanlara and olsun
Yavrum, senin adın yaşam
Soyadın ölüm olsun...

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Ağlayan çocuk

Gözlerin eskisi gibi bakmıyor
Bu suçlayıcı ifade neden
Çıkar gözbebeklerinden isyanı
Sevginin her damlası kaybolup gitmeden
Bir hata deyiveriyorsan adına
Masum bir gülücük düşsün ellerinden
Ne yazsam belli edemez içimdeki buhranı
Hiç farkı yok kahroluşumun
Sırtından vurulmuş bir askerden

Andıkça gülümsersin sanma
Hep isyan edeceksin olanlara
Sıyrılıp çıkınca ruhum bedenden
Bir o vardı anılarda gülümseyen
Gizli kalmış köşelerde
Ağlayan bir çocuk
Ezik kalmış sevgilerin hayali içinde
Umutların girmediği kapalı bir penceredir
Silinen her hayaldedir gözleri
Nasıl olsa oda mazinin adıdır
Resimlerde kalan
Haykırışların sancısıdır...!

Sakarya-Mayıs 2000

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Annem

Bekle Annem
Dönüyorum evime
Bu sabah kahvaltıda bende varım
Bir sıcak çay, iki zeytin çoktur bile
Bir parça sevgi ver yeter, doyarım

Onca yol kat ettim
Ama yorgun değilim
Özlemleri uyuttum göğsümde
Üstümü ört Anne
Sıkıca sarsın sevgin
Hani eskiden anlatırdın
O sesinden ninni dinlemeyi özledim
Zaman az, günler kısa
Bir akşam vakti; yine çıkıp gideceğim
Belki bir yaz sabahı
Belki bahar
Aylar sürse de ayrılık
Yine de geleceğim

Dizinde uyuyup, tatlı düşlere dalarken
Kan ağlayan yüreğime sevgi ekeceğim
Bilsen nasıl yalnız
Nasıl üzgünüm
Bir sana içimi dökerim Annem;
Bir parçasın sen yüreğimden
Kanımdan kan, canımdan cansın
İki gülden tek ayakta kalan
Ömrüm yanında harcansa
Yine de sana doyamam

(Tüm annelere en derin sevgilerimle...)
(Sakarya-17.04.1997/12:30 Salı)

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Arıyorum

Kaybettim hasletler içinde özbenliğimi
Hüzünle çarpan bu kalp benim mi?
Ne oldu, o gülümseyen sıcakkanlı adama
Heyecanla çarpan bu kalp benim mi?

Arıyorum şimdi köşe bucak
Ellerimden kaçıp giden hayallerimi
Bilmem artık yarınım ne olacak
Bir vefa bekleyen bu kalp benim mi?

Kalıvermiş aşkların eski pırıltısında aklım
Solan her güle ah-ı figanım
Geçivermiş bir durakta beklediğim zamanlarım
Bir gülüşe muhtaç bu yüz benim mi?

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Artık Yoksun

Gözlerden uzak
Uçsuz, bucaksız çöllerde
Dağlarda, taşlarda
Arardım aşkını
Belleğime kazınmış bir kere…
Ipıssız köşelerde, açan bir çiçek görsem
Hep seni hatırlatır diye severdim
Sonra, bir çocuğun gülümsemesinde bulurdum tekrar seni
Şefkate muhtaç, yüzlerde görürdüm
Duygu selinde boğulurken biçare ve mahcup,
İnceden inceye içime sızan hatıralarını anımsar
Yeniden hayran olur
Gözyaşı ile anardım seni…
Hep yollara küserdim
Seni alıp götürürdü, benden uzaklara
Bir bahar akşamı
Bir kış günü
Geri getirir mi diye
Camlardan bakar, özlerdim seni

Sen, ruhumdan apansız çıkıp gittiğinde
Yalnızlığımla baş başa çaresiz kalıverdim
Arardım, dört duvar arasında
Gülümseyen gözlerini
Donuk suretli fotoğraflarda
Uzanmayan ellerin vardı
Sevdan ile boyanmış duvarlara
İçli içli bakarken
Taze gün kokusu, birde sen yoktun odamda
Cenaze otosoyla her gün taşırlardı
Seni evimin bahçesinden
Hep gözü yaşlı kalışım canlanırdı, karşımda
Her gece, her göz kapayışımda
Bir hayal oluverirdin, rüyalarımda
Karanlıktan korktuğunu hatırlardım
Gel, ne olur gel artık
Diyen sesini duyar
İçimi eriten sevdanı hissederdim, ama…
Gözlerini göremezdim
Bırakma ellerimi ne olur, beni yalnız bırakma
Yaşaran gözlerimi silerek uyanırken
Sensizliğin derin uykusundan
Her odana girdiğimde
İlişiyor hala gözlerime
Son gün yazdığın iki satır not:
“Sevgin ve duan yeter bana…”
Hayır, hayır yetmiyor,
Sensizlik milyonlarca defa, fazla geliyor

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Arzdan Arş’a

Mumdan kalelerin, arkasında beliren gölgeler
Paralel evrenlerde, takyonlarla gizlenen gerçekler
Birkaç angstrom ötede, en garip bilinmezlikler
İlimlerle kuşatılmış insan, sahipsiz mi?

Bir ağ gibi, uzanan kromozom dizinleri
Adenin, guanin, sotizin, timin bileşimleri
En hassas örgü ile örülmüş hücreleri
En kusursuz fabrikalar, sahipsiz mi?

Güneş hükmünde toplanmış, sayılı seyyareler
Fisyon-füzyon ile, açığa çıkan müthiş enerjiler
Arzdan arşa, kurulu kritik dengeler
Yerden göğe ufuklar, sahipsiz mi?

Gecenin karanlığında, yol alıp gidenler
Kendine mahkum hep, ben diyenler
Ademden ebede, akibet yüklenenler
En muhteşem saraylar, sahipsiz mi?
Arzdan arşa âlemler, sahipsiz mi?






Takyon: Kütleleri sıfır olan ve bu sayede ışıktan daha hızlı gidip gelebilen parçacıklar.
Angstrom: 0,0000000001 metre.
Adenin, Guanin, Sitozin, Timin: Nükleik asitlerin yapılarında bulunan azotlu bir purin bazidir..
Seyyare: Bir yerde durmayıp yer değiştiren. Gökte veyâ güneş etrâfında dolaşan yıldız.
Füzyon: Çekirdek Birleşmesi. Hafif radyoaktif atom çekirdeklerinin birleşerek, daha ağır atom çekirdeklerini meydana getirmesi olayı.
Fisyon: Çekirdek bölünmesi. Kararlılığı az olan ağır çekirdeklerin bölünerek, daha kararlı çekirdeklere ayrışmasıdır. Atom bombası, bir fisyon tepkimesi örneğidir.
Adem: Yokluk, olmama, bulunmama, hiçlik hali.

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Arzuhal

Ey yüreklere sevda eken nazlı dilber
Baharın ılık esen samyeli ile, gel
Her yanda açıversin laleler, menekşeler, güller
Yalnızlık sinemi daraltmadan, gel

İnce ince bir ah ile geçerken zaman
Gecenin karanlığı ufka uzanmadan, gel
Sevdanın kor ateşi bağrımı dağladığı zaman
Buzlu soğuk sular ile, toroslardan akar gibi, gel

Fuzuli gibi, aşk-ı mecnun istidadından
Gönül kendini çöllere vurmadan, gel
İlahi sur ile, can bedenden ayrılmadan
Fani ömrüme ab-ı hayat gibi, gel

Çare bulmaz ki bu gönül, tabip ile, merhem ile
Bir seni arzuhal eder, gel
Mutmain olmaz bu gönül, mal ile, servet ile
Bir aşk-ı sevda ile dolu, gel

Ersen Devrim Şimşek

[GooD aNd EvıL]

Aslına Mecbur

Her şey aslına mecbur
Buzdan kaleler suya döner
Yalnız bir çizgi ile sabit olur
An gelir, zaman yurduna döner

Boş mezarlar dolup taşıyorken
Dünya bir hancı hükmünde
Benim ben diyene bak
Onlar şimdi sessiz taşlar yerinde

Gülersin elbet, ağlamayı bilene dek
Kaparsın gözlerini, güneşi görmeyerek
Sen bu işleri olmaz mı sanırsın
Ey Ademoğlu, akıbetine bak
O Yüce Haşmete boyun bükerek

Ersen Devrim Şimşek