Neveser Aksoy'un pencereleri

[GooD aNd EvıL]

Neveser Aksoy’un, otuz yıldan beri üzerinde çalıştığı “Pencere” temasındaki son dönem resimleri Yetenek Sanat Merkezi’nde 12 Mayıs-13 Haziran 2009 tarihleri arasında izlenebilecek.

Duvarda iç ve dış mekânlar arasında bir geçiş yeri olan pencere, Charles Beaudelaire’in “Dışardan açık bir pencereyi seyreden kimse, asla kapalı bir pencereyi seyredenin gördüklerinden daha çok bir şey göremez.” dediği gibi, kapalı konumunda sembolik ve psikolojik duyguların anlatımı bakımından daha önemli bir nesneye dönüşüyor.

Yıllar geçer, insanlar gibi pencerelerde yaşlanır. Tahtası eskir, yıpranır, parçalanır, boyası pul pul dökülür, camları kırılır. Sanatçıyı yaşadığı Paris ve İstanbul’da modern ve güzel cepheli binalara göre, daha çarpıcı bir şekilde geçmişten ve günümüzden izler taşıyan evlerin pencere ve onları çevreleyen duvarları etkiliyor. Kendi iç dünyasının etkilenmeleri, yaşadığı kentin problemleri, pencerelerin problemleri oluyor.

Resimlerinde mavi, sarı, pembe, kırmızı gibi canlı renklerle boyanmış, ama solmuş, sıvaları dökülmüş, üzerine afişler yapıştırılmış, kalp desenleri ve grafitiler yazılmış, hatta kazınmış duvarlar, bunları örten beyaz boya lekeleri, camları kırılmış ya da boyanmış, kapatılmış pencereler izleniyor.

Kafes ve renkli camlı eski ev pencerelerini de yorumlayan Neveser, pencerelere bazen bir pencerenin kafes aralığından baktığında, pencereler birbirleri ile iletişim kuruyor, resimlerinde iç ve dış mekânlar kaynaşıyor.

Çerçevenin çeşitli pencere formlarını aldığı bazı yapıtlarda, sanatçının kare ya da dikdörtgen gibi geleneksel tablo konseptinin dışına çıktığı görülüyor.

Yapıtlarında tahta, cam, kumaş, kâğıt ve kum gibi malzemeleri de kullanan Neveser’in sergisinde, tuval üzerine çalışmalarının yanı sıra camaltı resimleri ve “obje-pencere”leri de yer alıyor.