Zamanın ninnisiyle uykuda geçirmemeli hayatı..

[VaGrAnT_AdAnALı]

Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat,soluk almak güçleştiğinde,
Yüreğin susup mantığın sürüklemeye başladığında ayakları,
Dağlara dönmeli yüzünü insan...
Yeni patikalar,yeni yollar seçmeli..Yüreğini ferahlatıcak..
Hep isteyipte bi gün yaparım diye ertelediği ne varsa..gerçekleştirmeyi denemeli..
Her geçen an ile ölüme biraz daha yaklaştığını,zamanın bi nehir,kendisininde bi sal olupta,o dursada yolculuğun devam ettiğini anlamalı..
Baş döndürücü bi hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler,
Her akşam aynı can sıkıntısıyla ev giriliyorsa,
Değiştirmeye çalışmalı bişeyleri..
Yüreğine takmalı güneş gözlüklerini,güneşi görmeli..
Sağlığı kaybedip,ölümle yüzyüze gelmeden değerli olabilmeli hayat..
İlla büyük acılar çekmemeli,küçük mutlulukları farketmek için..
Başkasını yerine koyabilmeli kendini,
Ağlayana "gül", inleyene "sus" dememeli..
Ağlayana omuz,inleyene çare olabilmeli..
Şu adaletsiz,merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı..Sevgisiz,soysuz kalarak..
Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin bi nefes alıp hapsetmeli kokusunu içine..
Güneşin doğuşunu seyretmeli arada bir..
Seher yeli okşamalı saçlarını..
Karda,yağmurda:sevincine,coşkusuna;
Fırtınada,boranda;öfkesine,isyanına ortak olabilmeli doğanın..
Bir çocuğun ilk adımlarında umudu,bir gencin düşlerinde geleceği,bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli..
Çalışmadan başarmayı,sevmeden sevilmeyi,mutlu etmeden mutlu olmayı beklememeli..
Ama küçük,ama büyük; her hayal kırıklığı, her acı, bi fırsat yaşamdan yeni bişeyler öğrenmek için..
Çünkü hiç düşmemişsen el vermezsin kimseye kalkması için..
Hiç çaresiz kalmamışsan,dermanı olmazsın dertlerin..
Ağlamayı bilmiyorsan,neşesizdir kahkahaların..
Merhaba dememişsen anlamsızdır elvedaların..
Ne herkesi düşünmekten kendini,
Ne kendini düşünmekten herkesi unutmamalı..
Bilmeli çok kısa olduğunu hayatın,
Hep vermek yada hep almak için..
Sadece anlatıcak bişeyleri olduğunda değil,
Söliyecek bişey bulamadığında da dinleyebilmeli..
Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere..
Hafızası olmalı insanın,hiç değilse aynı hataları aynı bahanelerle tekrarlamamak için..
Soruları olmalı,yanıtlarını bulmak için bi ömür harcayacağı..
Dostları olmalı,ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak..
Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki hakkını verebilsin sevdiklerinin;zaman bulabilsin, bi teşekkür bi elvada için..
Yaşam dedikleri bi sınavsa eğer..
Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten..
Ama herkesi sevemeyeceğini,herşeyi öğrenemeyeceğinide farkedebilmeli..Tıpkı herşeye sahip olamayacağı gibi..
Zamanın ninnisiyle uykuda geçirmemeli hayatı..
Yaşamalı anlamlıca,Yaşatmalı huzurluca..