bEni kInAmA

[garizmatik]

Hasretinden bir gün deliye dönüp
gidersem bu yerden kınama beni
her gün biraz daha fazla süzülüp
kaçarsam bu yerden kınama beni.

Tükenir kalırsam sensizliğimden
kaybolursam eğer arama beni
olur vazgeçersem direnişimden
ben beni yitirirsem kınama beni.

Şu gurbet elinin bir kösesinde
soranım yok zaten derdin ne diye
anla su halimi çarem yok iste
gidersem bu yerden kınama beni.

Verdiğim sözleri tuttum yeminle
yıllarca savaştım kendi kendimle
yine seni unutamadım diye
kaçarsam bu yerden kınama beni.

Bir gün bende tükenirim yalnızlığımda.
Benliğim yok olur hasretin kucağında.
İşte o gün sende beni kınama...

Sevdam uğruna bendeki ben ölürse...
bir mezar kaz ama taa yüreğine;
ne bir damla gözyaşı dök
nede tek bir çiçek dikme,
yeter ki adimi dudakların fısıldayabilsin...
kimse bilmesin neden öldüğümü,
nereye gömüldüğümü...

Sevdalım;
Duyabiliyorsan yüreğimdekini
hak ver bana,
Hoş gör şu seven kulu
ne olursun sende beni kınama...
İste o gün beni dualarla göm yüreğine
ben sersefil yaşamış olsam da...