Temel fıkraları 103

[¢яєαмιηg]

MÜEBBET

Zamanin en büyük Mayfa babasi çok agir bir suçtan yargilanmaktadir ve idami istenmektedir. Jüri üyelerinin içinde Temel de vardir. Mafyanin adamlari mahkemeden önce Temeli bir kenara çekerler ve söyle derler:

- Temel ne yap et Babanin idam kararini müebbet'e çevir yoksa bu senin sonun olur derler!!! Temel'in içine korku düsmüstür: Acep ne yapsam da bu adami kurtarsam" diye düsünür. Dava baslar günlerce devam eder ve nihayet Jüry üyeleri karar vermek üzere odalarina geçerler. Aradan uzun bir süre geçtikten sonra jüry geri gelir ve kararini okur:

- Müebbet hapis derler. Bunu duyan Babanin adamlari ne yapacaklarini sasirirlar dogru Temel'e gidip:

-Af ferim sana Temel simdi gözümüze girdin derler. Ehh be Temel iyi güzel de bu isi nasil basardin diye sorarlar. Temel:

- Sormayin bre usaklar der juri Beraat Beraat diye tutturdu Muebbete çevirmek kadar aklan karayi seçtim der.

NE MUTLU

Paris'te bir nehrin kenarındaki bulvarda yürüyen Temel, suyun ortasında bir elin yükselip battığını görür...İyice nehrin kıyısına yaklaşır ve boğulmakta olan adama doğru bağırır :

- "Uşağum sen hanci millettensun?"

Adam kendisine bir kurtarıcı çıktığını görmenin sevinciyle bağırır :

- "Türk'üm...Türk'üm !! "

Temel batıp çıkmakta olan adama son bir kez daha bakıp yürümeye başlarken şöyle seslenir:

- "Ne mutli Türk'üm diyene ! "