Psişik bir olay

[Bostandere]

Ünlü parapsikolog Graham Wyley kendi başından geçen tekinsiz, sempatik ama gerçekten yaşanmış bir öyküyü Uri Geller’s Encounters dergisinde okuyucularıyla şöyle paylaştı:

“Tv de canlı yayın yaparken arayan biri, evinin bir süredir tekinsiz olduğunu bildirdi. Şovda verilen kısa sürede, her arayana yaptığım gibi bu kişiye de çeşitli tavsiyelerde bulundum ve onu en kısa zamanda arayacağıma söz verdim. Gerçekten de birkaç gün sonra onu evinde ziyaret ettim. Bana, ailesinin birkaç nesil önceye dayanan psişik yetenekleri olduğundan söz etti; hikayesi oldukça ilginçti. Bu yetenek ve eğilim, Shirley’nin babasından geçmişti. Birçok insan gibi o da olup bitenleri kabullenmekte zorluk çekiyordu.

Shirley 18 yaşındayken, yaşamının en güçsüz, neşesiz, üzgün olduğu ve her şeyi bitirmek istediği bir gecesinde, spiritüel yanıt ona vizyon şeklinde gelmişti. O, bu gecenin, kendi kabullerindeki dönüm noktası olduğuna inanıyor.

Shirley yatağında tamamen ümitsiz bir şekilde yatarken, yanında bir bayanın materyalize olduğunu izlemişti. ‘O da buz gibi soğuyuverdi’ diye hatırlıyor. ‘Ama figür çok rahatlatıcı bir sıcaklık yayıyordu. Daha önce hiç hissetmediğim bir iç huzuru ve güç hissettim. Vizyon o kadar pozitifti ki, o hanımı asla unutamadım. Benim yüzüme dokunmak için yaklaşan bu bayan, 25 yaşlarında gözüküyordu. Kısa saçlı, solgun derili, ifadesiz bir yüzü vardı. Kolalı ve büzgülü yakası, uzun kolları olan beyaz bir elbise giyiyordu. O öne doğru eğildiğinde, bir çift kanadı olduğu görülüyordu. O günden sonra, bir gücün benimle birlikte olduğuna dair çocukluk inancım doğrulanmıştı.’

Aynı yetenekler kızı Rachel de vardı. Rachel bir gün kendisini sık sık ziyaret eden bir adamın resmini çizerek annesine göstermişti. Bu ilk hamleydi. Anne, yan komşusu olan adamı tanımıştı. Adam, 1970’li yıllarda Shirley’nin evinde kiracı olarak yaşamıştı.

Adam karısı öldükten sonra kendini evden ayrılan çocuklarına adamış. Çocuklar ona Cuma akşamları ziyaret edeceklerine söz vermişler ve o her Cuma saat 15.00’te çocuklarının gelişini kapıda beklermiş. Saat 17.00’de hiç kimse gelmediğinde, kapıyı sertçe vurarak, büyük bir üzüntüyle eve girermiş ve mutfaktaki kızartma aletlerini fırlatırmış. Böyle bir akşam, yemek hazırlarken, ısıtıcıda meydana gelen bir arıza sonucu, adamı elektrik çarpmış ve adam kalpten ölmüş.

Bu, üzgün, yalnız, çocuk sever kişinin, bir çocuk olan Rachel’e neden göründüğü anlaşılıyor.

Onları ilk ziyaret ettiğim gün, bütün karşılaşmaları uzunca tartıştığımızda ve olayların nasıl birbirine bağlı olduklarının farkına vardığımızda, tekinsizlik aktivitesi de değişti. Ev artık sakin bir atmosferi içeriyordu, ürküten oyunlar çoğu zaman yardımsever ve neşeli olmaya başlamıştı.

Önceden kaybolan şeyler ortaya çıktı, saatler mükemmel çalışmaya başladı ve mutfaktaki ısıtıcı düğmeleri kendiliğinden açılmasına rağmen, bu olay Shirley’nin eve dönmesine yakın oluyordu. Elektrik faturaları normale döndü.

Shirley Matthews yaşamını birkaç yıldır etkileyen bu varlığa karşı daha büyük bir anlayış ve şefkat geliştirdi.Son zamanlarda bölgedeki bir medyomun çalışmalarına katıldı. Babası ile olan problemlerini çözmeye başladı. Bu toplantıların birisinde babasının dünyadan ayrılan varlığı ona çok önemli iki kelime söyledi : ‘Çok üzgünüm’.

Küçük Rachel, genç yaşında dikkate değer türden bir psişik fenomenle yüzleşti ve bu garip olayları deneyimlemek için neden seçildiği pek anlaşılamadı. O psişik yeteneklerin kalıtımsal mirasını anlamak için henüz çok genç. Eğer bu yetenekler mantıklı ve uygun kullanılırsa, insanoğluna mucizevi sayılacak sihirli bir yaşam sağlayabilir.”