Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Adın En Tanıdık Soluktur Nefes Boruma

Lazım değil boynuma elinin değmediği ip
Yaklaş, getir bana yangılarımı
Şenlensin gönlümün savaşçı yanı
Eksenim değilse kalbinin çapı
Dünlensin yarına ait bütün algıları
Lazım değil boynuma kokunun sinmediği ip

Adın nefes boruma en tanıdık soluktur
Ciğerime doluyor resmin,tütüne binip
Yokluğun tanıdık değil anatomime
Lokma lokma yuttuğum sıcaklığınla
Adın en tanıdık soluktur nefes boruma

Lâl olsun dillerim başkasını anarsa
Yemin değil söz değil kalbimin duygusu bu
Harflerle başladığım her yazın
Şiire dönüşmezdi yoksa
Lâl olsun dillerim başkasını anarsa

Sıkıcı değildir senin darlığın
İçimi yıkayan bir ferahlık o
Gittiysen de geleceksin rüyama
Kora kor yanacağım od’una
Sıkıcı değil ki senin darlığın

Ummanlara diş biletir gidişinin soğuk sayhası
Yokluğun gönlümün gıcırdayan yanıdır
Eksiğim yarımım boşum sensiz ben
Ayaktaysam ölmemişsem yokluğunu solumaktan
Ummanlara diş bilerim ondandır




14 Mart 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Ağla-Anla, Anla-Ağla

Ağlamak, anlamaktır
Anlamak
Sadece ağlamaktır.
Ezgisiz yüreklerin
Paslı, köhne duvarlarında
Sade ve sadece
Tuzlu notalar yankılanabilir
Gelmiş geçmiş tüm bestelerin
İlk notası gözyaşıdır çünkü
Sevinçlerin, hasretlerin
Hüzünlerin, vuslatların
İlk durağı,
İlk düş çizgisi,
İlk fırtınası,
İlk isyanı,
Bir damla gözyaşıdır
Bir damla tuzlu su
Söndürebilir ancak
Yedi kat sıcak ateşleri

Yani denilirki:
Anlamak, ağlamaktır aslında
Ve ağlamak
Herşeyi anlamaktır...



Eylül 1997

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Ağrıya Yaklaştıkça...

Deniz üşüdü
Aklımın gergin sorularıyla
Üç atımlık dalgaları
Yarasa sesine karıştırdı yosunlar

Gece ağladı
Anlamamaktan sesin sihrini
Uslanmaz bir şarkıyı
Kaya kıpırtısıyla öcüme saldı gelin/lik

Rüzgar yalan söyledi
Sonbahara ve akşamüstlerine/sakin
Yemyeşil düzeni sarartıp
Koydu kafesini bedeninin içine

Ağrı yaklaştı ağır ağır
Sevi'nin kıt kanaat yeterine
Öyle ki gözleri aydan yuvarlak
Cesedi ölümden tam bağımsız

Deniz üşüdü
Ağrı yaklaştı
Gece ağladı
Rüzgar yalan söyledi...



5 Nisan 2007

[PirincBurgeR]

Ah Bilenmesi

Yüzünde güzlük anılarıyla
Ve
Leşsever bir unutkanlıkla
Karakışı dolabına kaldırır
Geçmişine buzdan sünger çeken nineler
Yazı bitirip
Sarartınca çimenleri eylül
Aynalara muhtaç gezinmesi başlayınca
Rüyanın
Dar algılı geniş avlularda
Sıkılınca dünya güneşin cilvesinden
Nineler
Dolaplarına koşar
Uygun adım ve hep bir ayak
Selamı alınmamış bir yaprak
Uçup düşüp kara toprağın karnına
Kenarsız işlemeleri yarım kalınca
Dik rüyalarla sertleşen kızların
Nineler
Emir almış gibi tanrıdan
Azadlık verirler
Lavanta kokulu kışlarına
Eskiyen cumartesileri
Yeni şubatlara iliştirir
Takvimin uzaklara savuran şiddeti
Bumerang kaderi mi demeli
Öğleden sonraların kekik kokulu ayniliğine
Yola düşenlerin kulağına fısıldanan her şarkıya
Levazımat cümlesinden bir ihtiyatla
Yaklaşırken nineler
Nereden çıkar nasıl bulunur
Geceye lanete cinlere dehşet salan
Bu kahır
Elverişsiz bir bina kuytuluğundan
Yarım akıl üç peri sızar
Ninelerin buruşmuş memelerinden
Emzirir ergenlerin
Serin olmayan ıslak rüyalarını
Güze güneş sunakları adamasaymış keşke
Dolabın küflenen karanlığına merdiven dayayıp
İnseymiş toprağın en sıcak yerlerine
Belki böylece
Lağımlara içimsiz sular salan yerleri anlayabilirdi
Desensiz bir çizimden
Lokmalarla öğütülecek kadar
Tapılası sertliği

Ah kışı başının altına bir destek tahtası yapan ikilem
Erozyonsuz beklemek yok
Köküne tutunmadan zamanın
Ormanı kurtaramayacak asla
Kelebek mezarlığı kasvetli toprak

Düne güne yarına
Düşer aşkın hârına
Olumsuzda ölüm var
Geliyorsa kârına

[PirincBurgeR]

Aidiyet

Mensubiyetim
Kendime kurduğum
Gülağacından darağacım
benim
Sen benim
Dalgın bir zamanımda
Benim olmuş olmalısın
Okadar salaksınki
Kendimi sana ait
Sana mensup
Hissetmiyorum.

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Akışkan Resim

Benim akışkan bir resmim var artık
Siyahım beyazla kirletilmiş
Hayatım ölümle anlamlandırılmış
En afili pozumu verip zamanın gözlerine
Kaskatı bir dondurulmuşluk
Bir akış tatili olarak
Benim akışkan bir resmim var artık

Yaz günlerinin tenime sunduğu ıslaklıktan
Daha akışkan
Hafiflemiş her mısranın açtığı arktan akan
Akışkan ve oldukça
Yapışkan bir resmim



20 Haziran 2007

[PirincBurgeR]

Akla Karşı TEZatlar l

Soyulmuş.......................

Mezar soyucular kadar
Dürüst olmalı en azından
Mezar kazıcılar da
Leşten kazanmanın bilincine varmalı
Erdem nutukları atmamalılar
Farkları günün iki ayrı renginde
Çalışıyor olmalarıdır çünkü sadece


Büyümüş........................

Gül koklama çağına gelmiş
Her çocuk öğrenmeli midir
Sarının tutkuya karşılık geldiğini
Yoksa anlamı beyninde ütüleyip
Holding koltuğunda büyümeye aday
Rahat bir kıça mı sahip olmalı


Kırışmış..........................

Kırışık bir örtü neyi gizleyemezki
Hatları esrarlayan kapatıcı yanıyla,
Neye benzediği bilinmesin isteniyorsa eğer
Gecenin yağmura yakışması dolunayda
Üzerine bulutlardan
Kırışık bir örtü sermek kâfi


Uyumuş..........................

Bekleyen bir kadını gece yarısı
Uyandırmak kadar tehlikeli
Bir başka görev varsa
İpince heceler yedekleyip
Kalas cesametli bir şiir
Yazmak olsa gerektir...


Bitmemiş.......................

...
...
...





24 Şubat 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Akmaktan Emir / AK

Resmimi ters çevir
Yeşil bir fona yansıt

Ak ve ak
Şırılda ruhumun uçurumunda
Rehnettiğin bu kalbi
Getirdim yine kollarına

Ak ve ak
Kuş sesi doldur anılarıma
Yavaş değil hızlı değil
Bedeninin adeti nasılsa öyle

Ak ve ak
Bir sanrı değil ellerimden suyuna değen ısı
Bir yanılgı değil akşam
Bir hazan resmi değil
Karşında yaprak döken bu çınar



22 Nisan 2007 / 07:56

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Akşam Ahestesi

Herkesin yok saydığı
Yorgun bir akşamın ahestesiyim
Yeni düşler deriyorum
Ateşin harmanından

Çocuk gözlerinden
Yar sitemlerine
Ajans haberlerinden
Dernek toplantılarına değin
Bir yığın ateşin toplanıp
İçime orman yangınları bıraktığı
Yorgun durgun kederli
Bir akşamın ahestesiyim

Kimsenin umuru yok
Umur'u olan bir palyaçodan gayrı
Yetişemiyor hiç bir el
Ruhumda büyüyen ağacın
Zehirli meyvesine

Delirmek hakkı elimde duruyor
Uzaklardan başka uzaklara göçen
Seyyar bir kalbin
Hediyesi olarak

Büyüttüğüm her ırmak
Taşıp kalbimi boğmasa
Yeşerttiğim her aşk
Vurmasa zaman balyozunu
Derin kayalıklarıma
Loş serin sahil düşlerim
Yaralanmadan çıkardı belki
Mavi koylara

Bu yüzden ve sadece bundan işte
Rehin alınmış hayatım
Belli belirsiz yalanlarımın
Nefretle kustuğu bir ekşilik olarak
Akıyor akşamın soğuk duvarından

Bu sebepten ve
Sadece bundan işte
Kimsenin görmediği
Ve herkesin yok saydığı
Dalgın durgun kederli
Bir akşamın ahestesiyim...



2 Şubat 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Alaturka Rapsody

Hiç deniz görmedim
Ömrüm,
Kara kalelerin burçlarında
Düşmanlar beklemekle geçti
Mızrağımı sivriltmekten
Nakışlar dökemedim
Kılıncımın üstüne
Geldikçe üstüme gökyüzü
Ben
Gecenin rahmine kaçardım
...
Hep alaturkaydı
Sevda sözlerim
Basit yani
Asri pencereden
Devrik cümleler kurmayı
Öğrendiğim gün
Savaş
Sorgulanabilirlik kazandı
Beynimde
Ve güzel savaşları
Kötü şiirlere sattım
Sırf Mephisto'mun
Gönlü olsun diye
...
Senide sırf bu yüzden
Sevmiyorum artık
Ruhumu arsız fareler
Kemirmesin diye
Sana
Alaturka sevda sözleri
Söyleyemiyorum diye
Evet sadece bu yüzden
Sevmiyorum artık seni
...
Kılıcım kırıldı işte
Denizi gördüğümde
Elimden düştüğü yerde
Yazık ne kadarda zarifmiş
Oysa ben
Bütün demir kalpleri
Onunla sökmeyi tasarlıyordum
Yerlerinden
...
Karşımda gittikçe büyüyen
İbrişim düğümleri
İskender'i ne çok özlüyorum
Şimdi bilseniz
...
Belki çiçekler çizseydim
Mızrağımın üstüne
Şiirler yazsaydım
Göğsüne boydan boya
Mesela şöyle ÖZEL bir şiir:
'Elbet bir hinlik vardır
Seni sevişimde eyy
Kanıma çakıllar karıştıran İSYAN'
...
Seni;
Beni;
Mızrağıma şiirler yazmaktan
Alıkoyduğun için
Sevmiyorum işte
...
Denizi gördüm evet
Ama sadece o kadar
Demirden kalpler
Denizle onarılmazki...


Ağustos 2002