İsmail Sarıgene

[GooD aNd EvıL]

Acılara İnat


Tüm acılara inat
Güneşe köprü kurdum
Islak gözbebeklerini yüreğimde kurutmak için
Yıldızlara merdiven uzattım
Karanlık gecende gözlerinde umut olmak için
Yel değirmeni oldum sisli sabahlarda
Acılarını yüreğimde öğütüp gülüşlerini görmek için.

Söz verdik yarınımıza, yenilmemeliydik katmerleşmiş acılarımıza
Kalbimizde gözyaşı ve keder olmuş müptela
Nasırlanmış yarınlarımız sanki ezayla cefa
İstemem onca sırtımda yük varken neşeyle sefa
Bin derdime bir gülüşün yeter oysa.

Hadi aç gözlerini hasta yatağında
Söz vermiştin bana ve hatırlasana
Ben toprak sen ise sevda tohumu
Yarınlarımıza ektik ölümsüz sevdayı ve umudu
Pes etmeyecektin sinsi acılarımıza
Zincirleri kırıp
Güneşli sabahlarda elele koşacaktık yarınlarımıza
Senle ben çok şey istemedik oysa
Geçmişteki acılarımızı kalbimizde unutmak
Gözyaşlarına inat delice sevdayı yaşamak.

Ağlama sen sevdiceğim;
Ben yaşadığın ve yaşayacağın tüm acıları
Kıl çuvallarına yükleyip geceden sabaha
Sırtımda taşıyıp
Güneşli sabahlarda avuçlarımda umutlar bıraktım yatağına
Tüm acılara inat
Yaşayacağımız güzel yarınlarımız varken
Beni sevdanın yetimliğini yaşatma
Hadi; aç gözlerini
Tut ellerimi delice sarıl bana...
Gözyaşlarına inat
Küçük mutluluklarında sev beni.

[GooD aNd EvıL]

Acılarına Kefen Giydirdim

Dal dal kuruduğuma aldırma... Sen
Islak gözbebeklerime bakıp ağlama... Sen
Gözlerinde yaşamaya yemin ettim
Acılarına kefenin beyazını giydirdim
Yanan dudaklarına ıslak bulutları değdirdim

Yaz ortasında üşürsem kederlenme .sen
Kaldırımda dizlerimin üzerine yığılırsam üzülme..sen
Gözlerinde nefes almaya yemin ettim
Gülüşlerini yarınlarımda umut bildim
Karanlık geceye bir kalemde gözlerini çizdim

Kahverengi gözlerini bulundurmasın acıyla keder
Yüreğine baharın esintilerini doldursun kader
Sensiz gökkuşağını kelebeklerin sırtına giydirdim
Bir gülüşünle ömrüme " ömürler" ekledim

Toprağında dört mevsim çiçekler filizlensin
Gözbebeğinden al yanağına hiç gözyaşı süzülmesin
Gözlerinle hayata umutla bakmaya yemin ettim.

[GooD aNd EvıL]

Adının Her Hecesi İhtilaldir

Adının her hecesi ihtilaldir dudaklarımda
Gözlerin, bir ateştir saçlarımı pervasızca üşüten ayazlarımda
Gülüşün, bir tomurcuktur mevsimsiz açan baharlarımda

Adının geçmediği şiirlerim sanki kuraktır
Gözlerinden süzülen yaşla ıslanmayan yüreğim coraktır
Gülüşünle aydınlamayan *******im hep karanlıktır

Adında durur yüreğim, susar tüm kelimelerim
Gözlerinde yanar mavi denizlerim
Ve gülüşünle açar misk- i amber kokulu çiçeklerim.

[GooD aNd EvıL]

Ağlama Çanakkale


Ne yiğitler geldi yurdumun her bir tarafından
Vatan uğruna kaç Mehmedim vazgeçti vatanından
Çanakkale, öyle hazin hazin akma Ege' ye
Adın Conkbayırına yazılacak Mehmedimin şehit kanından
" Çanakkale Geçilmez "

Kaç anne evladını son kez öpüp kokladı
Kaç taze gelin kınası kurumadan eşini yolladı
Çanakkale öyle boynu bükük durma
Kaç Mehmedim canını bu toprağa adadı

Şahadet kelimeleriyle doldu tim siperler
Bayrağı uğruna şahadete koştular birer birer
Her biri kahramandı, rütbeleri ise şanlı bir er !
Bayrağım dalgansın Mehmedime bu sevinç yeter

Havada kurşun sesleri, barut kokusu
Sanki her adım kör mevzi ve kanlı pusu,
Peygamber çağırırken Cennete
Mehmedim' de kalır mı ölüm korkusu

Mehmedimin dilinde dua elinde kırma bir tüfek
Düşman dökülmeden bitmeyecek Şanlı cenk!
Şahadetinde göğsüne takılacak yaldızlı çelenk
Ağlama Mehmedim
Kanınla sulanan bu toprakta
Elbet bir gün çiçekler açacak renk renk

Ne büyük kahramanlık ne bu Yüce Şahadet
Güneşle kaç kez zafere uyandı bu Millet
Hangi millete görülmüş ölümüne cesaret
Ağlama Çanakkale ağlama

Mehmedim bak görüyor musun ?
En gökte benim bayrağım dalgalan
Çanakkale Geçilmez diye tarihi kanınla yazan
İki yüz elli bin Mehmedimdir Cennette yatan

Ağlama anam, bayrağım en nazlı göklerde
Sil gözyaşını bacım, Mehmedin gülümsüyor sana Cennette
Böyle Mehmet' ler yaşadıkça canım memleketimde
Çanakkale' ler Geçilmez ve Bayrak Gökten İnmez.

[GooD aNd EvıL]

Ah Şu Gitmeler


Bazen koşa koşa
Hatta içindeki heyecan, sevinçle
Ayaklar yerden kesilircesine,
Kanatlanıp uçar gidersin.
Gidilecek yoldaki güzellikleri,
Yaşanılacak mutlulukları bilir, gidersin.
Ama, maalesef ki bazen de…
Hani ayakları geri geri gider ya insanın…
Defalarca dönüp arkana bakarsın
Bu mutluluk bırakılır mı dersin
Dünya dönmese, zaman dursa
Böylece kalsam
Doymadım, doyamadım…
Daha yaşanılacak onca güzellik varken
Bu gidiş niye der; isyan edersin
Nafile, gidersin…
Gidersin ama,
Giden sadece bedendir
Ruhun kalır oracıkta
Geride kalanların, her dara düştüklerinde,
Bir umut ışığı yakacaktır
Karanlık *******ini aydınlatacaktır zaman zaman
Yaşanılacak yarınlara inat savaş başlamıştır
İçindeki umutla savaşır dönüş için.
Her gidişin bir dönüşü vardır elbet
Gidilen yol bir avuç kara toprak olmazsa…
Beden de dönecektir ruhuna
Doyasıya umutlarını, gülüşlerini yaşamak,
Yarım kalan mutluluğu tamamlamak için.

[GooD aNd EvıL]

Ansızın Geleceğim Kapına
Sonbaharda tomurcukların kuruduğunda
Baharların denizin ortasında alev alev yanarken
Bir serçenin kanadında tüm çiçekleri
Yüreğinin toprağına ekmek için
Bir gece ansızın geleceğim kapına

Karanlık bürünürse üzerine
Korkularına isyan bayrağımı açıp
Gözlerime gecenin en parlak yıldızını sığdırıp
Katranlanmış acılarına bir ışık saçmak için
Bir gece ansızın geleceğim kapına

Acıların depreşip sancıların arttığında
Sokağında pervasızca ölüm kol gezerken
Uğruna canımı ve sevdamı alıp
Hayatındaki tüm acılarını kamburuyla taşımak için
Yarınlarına umutla bakabilmen için
Bir gece ansızın geleceğim kapına .


Denizdeki dalgalarda üşüyorsa tenin,
Rüzgârda dalıp bozulmuşsa saçların ,
Sevdamın sıcaklığını avuçlarıma alıp
Meltem rüzgârlarına karışıp
Ellerimle dağılmış saçlarını düzeltmek için
Bir gece ansızın geleceğim kapına.

[GooD aNd EvıL]

Arama Beni


Arama beni memleket memleket
Ben menekşe gözlerindeyim
Sorma beni buluta, yağan yağmura
Karakışa inat gül cemalindeyim

Sensiz üşürken
Ellerimi yanardağlara değdirsem ısınır mı ?
Mutluluğun başkenti gözlerin olmadan
Bu yalan dünyada yaşanır mı ?

Ne kadar güçlü eserse essin rüzgar
Yarınlarıma olan umutlarımı eritemez
Ne kadar dikenli olsa da sana uzanan yollar
Gözlerine koşan ayaklarımı engelleyemez

Mekansız adam sanma beni
Gözbebeklerin yurdum
Yüreğin tek memleketim
Gülen yüzün güneşim
Ve aldığın her nefes geleceğim

Arama beni memleket memleket
Ben menekşe gözlerindeyim
Sorma beni buluta , yağan yağmura
Ben sevgiye açılan yüreğindeyim.

[GooD aNd EvıL]

Aşka Hudut Çizilmez


Bir damla gözyaşıyla ıslanan yüreğine ölüm istenilmez
Karanlık ruhuna çöküyorsa, korkuların depreşiyorsa
Gözlerime en parlak yıldızları sığdırıp,
Aydınlığı yarınlarına hediye edeceğim.

Aşka hudut çizilmez
Gözlerini kapatmakla güneşe perde çekilmez
Çiçeklerin soluyorsa, avuçlarında güllerin yanıyorsa
Avuçlarımda baharı sana getireceğim.

Aşka hudut çizilmez
Son nefeste bile ömre kefen biçilmez
Toprağın kuruyorsa , dudakların yanıyorsa
Ellerimle denizleri sunup ,
Yüreğindeki susuzluğunu gidereceğim.

Aşka hudut çizilmez
Kefeni giyip ölüme gitmekle Cennet istenilmez
Ayakların tutmuyorsa, çocukların seni bekliyorsa
Tek bir gülüşün için
Sırtımı senin yüreğine semer bileceğim.

Aşka hudut çizilmez
Ölüm son duraktır ; gidiş- dönüş bileti verilmez
Acım çok, umudum yok diye feryat edersen
Mutluluğun Kevser ırmağında yaşamak dururken
Ölüme davetiye gönderirsen
Son nefesimi yarınlarına sunup
Ömrümü sana feda edeceğim.

[GooD aNd EvıL]

Ay Geceye Sürgün


Mevsimler sen kokarken
Ay, geceye sürgün biliyorum.
Zemheri artığı umutlarımla
Geceye inat yürüyorum.
Gözlerini arıyorum,
Karanlıkların düştüğü kaldırımlarda..
Cehennem yangınlarından
Kirpiklerine firar ediyorum.
Ateşini söndüremezsem hasretinin,
Korkma canım,
Ateşlere gözlerini verdim diye...
Sen; saçlarını bırak rüzgara,
Küllerimden saçlarına gülleri işlemeden
Ölümü dudaklarından öpmeyeceğim.

Takvimler, yaprağından acıyı elerken
Yıldızlar, karanlığa küskün biliyorum.
Alnıma, kavgalarını alıp
Cellâtlığına soyunuyorum
Geçmiş yıllarının..
Suskunluğunu almayın kurşunların.
Yârimi yaralamadan,
Gözbebeklerinden öpeyim ölümün...
Menzil, bir kez ıskalarsa da göğsümü
Ben serileyim elvedası toprağa...


Şafakları sökerken karanlıklardan
Her sabah sana gülümsüyorum.
Şimdi gülümseme zamanı ey yar.
Dünden miras kalsa da acıların,
Hep güllerle anılacak ömrün.
Aydınlığa çevir yüzünü,
Meleklerin kirpiklerine yazılacak
Bahar kokan naif gülüşün.

[GooD aNd EvıL]

Ayrılıkların Sultanı

Bilmiyorum
Bu sensizliğin kaçıncı sabahı
Yalancı baharlarda avutsam kendimi
Diner mi yüreğimin sana olan âhı

Bilir misin ?
Uykusuz *******imde
Rüyalarımı gidişinle kaç kez böldüm
Yaşarken, yüreğinin mezarına diri diri gömüldüm
Sensiz aldığım her nefes,
Şimdilerde boğazımda düğümlenen kördüğüm

Acının sofrasında
Celladımın kanlı elleri bulaşıyor yüzüme
Gecenin karanlığında ağlarken
Bir de yıkık bir kentin feryadı düşüyor gölgeme

Sırtımda ayrılığın taze yarası
Elimde sensizliğin pusulası
Söyle ey sevgili,
Yıllar geçse de unutulur mu gidişinin acısı
Bir kere kapatmışken
Başka güle açılır mı aşkın kapısı

Bilir misin ey Ayrılıkların Sultanı ?
Islanmıyor dilimde adından başka tek bir hece
Senden sonra yüreğim kimseyi sevmesin diye
Gözlerinde kendime mezarlar kazıyorum her gece

Ey nev-i baharımın hazanı
Ey ayrılıkların sultanı
Ve yüreğimin unutulmazı
Senden son bir isteğim;
Gidişinin yıldızlı madalyasını tak göğsüme
Gözlerimin içine bakarak
Son kez ayrılığın bıçağını sapla yüreğime

Ey kapı eşiğinde bekleyen kuru ayaz !
Tenime bırak avuçlarındaki zemheriyi...
Ve tavan deliğinden gülümseyen yıldız !
Kıyılarıma bırak geceye beslediğin öfkeyi ..
Ey yaşarken yüreğimi solduran sevgili !
Şu çile hamurunda yoğrulmuş adama
Acımayı bırak, daha fazla bekletme
Çek, yüreğime dayadığın son tetiği...