Artık Alıştım

[вσυя∂¢αη]

Artık Alıştım




Artık alıştım, öğrendim..
İlk değil
Bundan sonra
Son söz hep benim,
Kapım açık herkese
Buyurup gelsinler,
Varsa bir fincan kahvemiz
Zevkle ikram ederiz,
Bilirsiniz bir fincan kahvenin
Kırk yıl hatırı var,

Artık alıştım, öğrendim..
Hem ilk hem son söz benim
Ben böyleyim
Siz kabul dedikten sonra
Ben söze yeni başlarım,
Siz değil
Benim buyurmam lazım evvel
Tamam adet yerini bulsun gelelim,
Kahveyi siz ikram edersiniz
Ama kırk yıl hatır değil bu kahve
Hatırı olmazsa hiç
Olursa ebede kadar,

Artık alıştım, öğrendim..
Bize göre değil yine de
Hep derim
Aldanabilirim belki
Ama aldatmam hiçbir kimseyi,
Çünkü ben böyleyim
Kendim gibiyim
Göründüğüm gibiyim yani
Ama siz de
Hem yiğidi öldürdünüz
Hem de hakkını yediniz!

Artık alıştım, öğrendim..
Ekmek aslanın ağzında diyorlar hep
Bu doğru
Kolay değil hiçbir şey, ama geç öğrendim,
Ekmeğimiz aslanın midesine indi sonra
Bu da doğru,
Ve öğrendim ki
Aslan da aç ve o da ekmek arıyormuş artık!

[вσυя∂¢αη]

Peşindeyim


Hep imkansızlıklara mı yenik düşecekti benim sevgim.
İstediğim neydi ki,
kusursuz bir aşktı sadece,
uğruna bir ömür feda edebileceğim,
Herkese örnek olsun,
Herşeyin sahte olduğu şu hayatta,
tek o gerçek olsun istedim.
Aslında gerçekleşmesi imkansız hayallerin üstüne kurulmuş,
sabahının olmamasını ümit ettiğim tatlı bir rüyaydı işte,
Herşey gibi o da yalandı belki,
Peki sırf bu yüzden sevmekten vazgeçecek miyim?
Aksine,
artık sonu gelmeyecek uykuların peşindeyim...

[вσυя∂¢αη]

Tahta

Gün doğarken kapından
Unutma bakmayı pervaza
Belli olmasa da
Taze bir iz vardır tahta da

Kuş sesleri vurur sabaha
Çalılıklar arasında gezinen
Dönüşür bildik bir ahşaba
Şah damarı kesilen

[вσυя∂¢αη]

Gelme





Cansız bir kalp avuçlarımda kalan
Sensizliğin koynunda yakalandı sevdam
Kimsesizliğin köşesinde bendim seni haykıran
Bırak dokunma!
Sensin canımı acıtan.

İçime çekerek bitirdim hasretini
Bitmiyor nefesim gibi solusamda seni
Gelme bana vereceksen donuk kalbini
Tutma ellerimi bırakacaksan eğer geri.

Korkuyorum artık yastan, kahırdan
Bir seveni bulamadım candan
Sevmeler esaret olmuş hepsi çamurdan
Sahteyse aşkın çıkar beni aklından.

Ben yıldızlara söylerim sevgimi
Gökyüzü sırdaşım olur alıp giderim kendimi
Üzülme sen
Söylemem bana çektirdiklerini
Unuturum yüzündeki tebessümlerini
Silerim izlerini
Gelme sen yeter ki!

[вσυя∂¢αη]

Bu Gece Seni Terk Etmeli



Yokluğun
İdamlık mahkumun saati gibi suskun
Varlığın
Müebbedin firarı , anne bedduası

Sen şehrin suskun çiçeği
Denizin dalgalı nefesi
Ne gelişin belli ne gidişin
Bu gece seni terk etmeli

Sen beni yakıp gittiğinden beri
Sokaklar yağmur kokar
Ben geceye sakladım seni
Uzatıp gibi yapıp çektiğin ellerini
Seni bu gece terk etmeli

Yalancı gözlerin çalar hecelerimi
Dokunuşlarının ihaneti dile gelir
Ateşle yoğururken yüreğimi
Bu gece seni terk etmeli

Sandım ki
bir gülüş getirmiştin dudaklarıma
yalnız ellerimi ısıtacaktın
ben her sabah gözlerimi sana açacaktım
saçlarımı senin için tarayıp
umuda koşacaktım

Sen sevilmek istiyordun ya hani
İşte ben öyle çok sevdim seni
Gözlerin itiraf edince sevmediğini
Anladım
Bu gece seni terk etmeli.

[вσυя∂¢αη]

Boşuna

Sen yoksun...
Boşuna yağıyor yağmur...
Birlikte ıslanmayacağız ki...

Boşuna bu nehir...
Çırpınıp pırpırlanması...
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...

Uzar uzar gider...
Boşu yorulur yollar...
Birlikte yürüyemiyeceğiz ki...

Özlemler de ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız...
Birlikte ağlayamayacağız ki

Seviyorum seni boşuna...
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı Bölüşemiyeceğiz ki...

[вσυя∂¢αη]

Sevgililer Günü







Aşk aramızda oldu bir köprü
Görmüyordu gözlerim, andırıyordu körü
Unutur muyum nişanımızı, düğünü
Bugün sevgililer günü
Sevgililer günün kutlu olsun sevgilim
Hatırası var ilk buluştuğumuz yerin
Heyecanlıydın, titriyordu ellerin
Heyecanlıydın susmuştu dillerin
Heyecanlıydın konuşuyordu gözlerin
Sevgililer günün kutlu olsun sevgilim
Sevgililer günü bu günün adı
Şirin’de sevmişti Ferhat’ı
Tarihlerde yazar destanı
Şiirleri süsler hep, sevgidir bunun adı
Sevgililer günün kutlu olsun sevgilim.

[вσυя∂¢αη]

Sen ve Gökyüzü

Bir güzelim sensin, bir de gökyüzü,
Gerisi denizler ötesi, hepsi.
Gökyüzüyüm gündüzüyle, gecesiyle,
Sen güzelim aşkıyla, neşesiyle
Uyumlu, esgin, el ele, ikiniz,
Umutlarla bezer, gönendirirsiniz
Ömrümü, kıyısında bir akşamın.

Bu kutlu anlarında yaşamamın
Solumayı bile unutuyorum;
Sanki ölümsüzlüğü tutuyorum!
Ya o gökyüzü; öylesine mavi
Üstümüzde, öylesine ebedi
O gökyüzü ve öylesine gerçek;
Büyük, büyük, büyük, kocaman çiçek.

[вσυя∂¢αη]

Unutma Beni

Ellerinle elimi tut,
Hiç bırakmamak üzere.
Gözlerinle gözlerime bak ,
Ayırmama sözüyle.
Hep yanı başımda otur,
Kalkmamacasına,
Yüreğinin götürdüğü yere git,
Ama beni unutma,
Aklından çıkmamacasına,
Hatırlanmak isterim ben.

[вσυя∂¢αη]

En Büyük Hatayı Ettim



Gün gelirde sende
pişmanlığını dile getirmek istersen
Kelimelerini sayfalara dök
Benim gibi ama
Benim yaptığım gibide sakın yollama
Sakla veya yak beni yakıldığın gibi
Pişmanlığını kelime kelime
Hece hece yak gitsin
Beni yakıp kül ettiğin gibi yak gitsin
Beni terk ettiğin gibi
Belki biraz olsun için rahatlar
Fazla üzülmezsin
Azalır düşüncelerin
Azalır acıların pişman lığın hafifler.
Bende pişmanlığımı dile getirip
Kelimeleri sayfalar dökdüğümde
Sana yollamayıp yaksaydım
Benimde acılarım azalırdı
Pişmanlığım hafiflerdi
Düşüncelerim biterdi
Ama ben yine hata yapdım
Pişmanlığımı sana yollayarak
Hatama yine bir hatta ekledim
Seni unutamadığımı
Hala sevdiğimi belli ederek
En büyük hatayı ettim.