![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57911
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Şakağına nefret dayamışlar ülkemin
Hangi dilde selam versen insanlara, Başka bir ülkenin lisanıyla somurtuyorlar. Paylaşılamayan bir sevgili gibi Kıskanılan bir lokma ekmek, bir yudum su... Oysa atalarımız vardı bizim. Gülüşleri gökyüzünü Pamuk elleri bembeyaz bulutları andırırdı. Ker*** evlerindeki seccadelerine nurlar yağar, Sohbetleri gül suyu kokardı Hangi dilde selam versen insanlara Bakışları zemheriyi bıçaklıyor. Oysa atalarımız vardı bizim. Tarlasına kırağı düşmüş, Komşusuyla buğdayını bölüşmüş Bir ayağı toprakta olsada Her rüyasında hep mekkeyi görürmüş. Hangi dilde selam versen insanlara Gözyaşların tecavüze uğruyor. Oysa atalarımız vardı bizim. Mayası sevgiyle karılmış Yokluğa sarılıp varlığa darılmış Yaşlı bakışlarındaki cennet ışığı ile Her gördüğü dostunu melek sanırmış... Artık güneşin farkında değil hiçbir çiçek Karşılıksız alın teri yağmurlarında telef olmuş emekler. Mutlu olmak için edilen sahte dualar, Azrail’in hançerine takılıp birgün geri dönecekler... Şakağına nefret dayamışlar ülkemin Ne olur, biraz olsun sevelim...
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|