Farklı ßir ßakış açısı

[KoJiRo]

Bir universite profesoru ogrencilerine su soruyu sorar;

-'Var olan herseyi Tanrimi yaratti?' Cesur bir ogrenci ayaga
kalkar ve yanitlar.

-'Evet herseyi Tanri yaratti!' Profesor sorusunu yineler ve ogrenci yine
'evet efendim ' diye yanitlar. Profesor devam eder;

-'Eger herseyi yaratan Tanri ise ve seytan varolduguna gore seytani da Tanri
yaratmis olur ve calismalarimizda uyguladigimiz 'Kesinlestirme'prensibine
gore de Tanri seytandir.

Ogrenci boyle bir onerme karsisinda sasirir ve yerine oturur.
Profesor ise ogrencilerine bir kez daha Tanri'nin icindeki kaderin bir
efsane oldugunu kanitlamaktan oturu oldukca mutludur.

Bu arada bir ogrenci ayaga kalkar ve

-Bir soru sorabilirmiyim profesor? der.

Profesorde sorabilecegini soyler.

Ogrenci ayaga kalkar ve 'Soguk varmidir? diye sorar.

Profesor;

-'Nasil bir soru bu boyle,tabiki vardir ' diye yanitlar. 'Sen hic soguktan
usumedinmi?'Ogrenci ; 'Aslinda, fizik yasalarina gore soguk yoktur.
yasamda/realitede biz sogugu sicakligin yoklugu olarak dusunuruz. Herkes
veya nesneler o enerji oradaysa veya bir sekilde enerji iletiyorsa onu
deneyimler. Örnegin,Absolute 0 (-460 derece F) sicakligin kesin yoklugudur
(hic olmadigi seviyedir). Tum
maddelerin bu seviyede reaksiyon verme ozellikleri bozulur ve degisir.
Soguk yoktur, o yalnizca sicakligin yoklugunda duyumsadiklarimizi tarif
etmek icin yarattigimiz bir kelimedir' der
ve devam eder,

- Profesor, karanlik varmidir?
Profesor ;
-'Tabiki vardir'.

Ögrenci yanitlar,
-'Korkarim gene yaniliyorsunuz efendim. Cunku,Karanlik ta yoktur.
Yasamda/realitede karanlik isigin yoklugudur. Biz isik uzerinde
calisabiliriz ama karanligi calisamayiz. Gercekte,biz Newton'un
prizmasini kullanarak beyaz isigi kirar ve renklerin cesitli dalga
uzunluklari uzerinde calisabiliriz. Ama karanligi olcemeyiz. Bir basit isik
isini karanlik bir mekani aydinlatarak karanligi kirmis olur
yani karanligi gecersiz kilar. Siz belli bir mekanin/uzayin ne kadar
karanlik oldugundan nasil emin olursunuz? Isigin miktarini olcersiniz! Bu
dogrudur degilmi? Karanlik insanlik tarafindan , isigin olmadigi yer/mekan
icin kullanilan bir kelimedir.

Son olarak ogrenci profesore gene sorar;

-'Efendim seytan var midir?

Bu kez profesor pek emin olamamakla birlikte yanitlar;

Evet vardýr..

Seytan/kotuluk bir kisinin baska bir kisiye her gun sergiledigi
insaniyetsizliginin bir ornegidir. O , dunyadaki islenmis tum
suclarda,siddette yer alir. Bunlarin tumu seytanin kendisinden
baska bir sey de degildir.' der.

Ogrenci devam eder;
-'Seytan yoktur efendim. Yani o kendi basina yoktur. Seytan basit olarak
Tanrinin yoklugudur. O aynen karanlik ve soguk ta oldugu gibi insanin
tanrinin yoklugunu tarif etmek uzere yarattigi bir kelimeden ibarettir.
Tanri seytani yaratmadi. Seytan/kotuluk insanin tanrisal sevgiyi yureginde
duyumsamadigi zaman deneyimlediklerinin bir sonucudur. O aynen sicakligin
olmadigi
yere gelen soguk ya da isigin olmadigi yere gelen karanlik gibidir.

Profesor yerine oturur.

Genc ogrencinin adi ALBERT ENSTEN'dir.