Yokluğun Yoksulluk

[GooD aNd EvıL]

yaz geldi yine
güneş bahçelerden doğuyor.
bir yığın sensizlikleyim şimdi,
sessiz ıssız bir geceyleyim.
sabah oluyor.
sen, yoksun.

yürüdüğün bütün yollar yanımda
beraber uzanıyoruz ömrüne
ben, sana aşık oluyorum.
sen, yoksun.

beyoğlu'nda batıyorum ay'a
yağmur var inceden.
aşıklar el ele kol kola,
ben yalnızım. çünkü
sen, yokun.

bütün limanlar kovalıyor sevdaları,
bir fırtınayla dağılıyor duygular,
ben firar ediyorum. çünkü
sen, yoksun.

akşamlar olmuyor şehirlerde,
yada oluyor ben fark etmeden.
koşmak istiyorum kalbine
sonra, öylece kalakalıyorum.
çünkü...sen, yoksun.

bıraktığın yalnızlıkla yaşıyorum.
yüzün yerine hayaline bakıyorum.
her gece ölüp ölüp diriliyorum.
ağlıyorum. çünkü..
sen, yoksun.

sayfaları yok düşlerimin.
teksin sen bu düşüncelerde
rüya görmüyorum
çünkü sen varsın içimde
bitişe yaklaşıyorum.
sen, yine yoksun.

yıldızları kayıyor yaşamımın,
zaman boşalıyor bardaktan.
çölden dönüyor kayıplar.
uzanıyorum yokluğuna
bekliyorum bana gelmeni
ama. sen, yoksun.

siper aldı bütün duygular sana
ateşlerini söndürmek gerek bu kalbin.
en kötü zamanıdır şimdi sensizliğin.
sevinmek istiyorum seni gördüğüme
bakıyorum, göremiyorum.
çünkü...sen, yoksun

ben varolmanı bekliyorum.