www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee  

Geri Git   www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee > Forum > Eskiler (Arşiv)

Eskiler (Arşiv) Eski konular

CevaplaCevapla
 
Konu Araçları Görünüm Modları
Old 10-27-2007, 06:01 PM   #1
GooD aNd EvıL
Aşmış Üye
 
GooD aNd EvıL Kullanıcısının Avatarı
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98
Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi : GooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond reputeGooD aNd EvıL has a reputation beyond repute
Cinsiyet : Erkek
Varsayılan Albatros

Albatros

Albatros, sana bu şarkiyi o kiyilardan getirdim hani öldügün
çigdemlerin dünyamiza sökün ettigi o korkusuz baharda.
Hani o gökyüzünün korkunç güzelligiyle şarkilar söyledigimiz
koşup koşup da bir türlü ulaşamadigimiz o dünya.

Agladigimiz ya da küfrettigimiz ya da şişmanladigimiz
hani o güvercinlere o çaylaklara o bahçe dolusu karanfillere,
hiçbir zaman bizim olmayacak taylar için sevindigimiz
denizin ortasinda bitirdigimiz o kavgali günlerde.

Albatros, seni andikça koşu atlari gibi ürkegim öyle
hani o akşamlari düşünüyorum o hiç bitmeyecek *******i,
o aptalligimizi o sarişin kizlari o gelmeyecek
hani ansizin bir köşe başinda rastlantilar gibi.

Albatros, seni biliyorum, ölüm akşamlarinin yalnizligisin
koltuguna alip bohçasini kaçan kizlarin sevgililerine benzer;
hani o buz tutmuş denizlerin o buzullar çaginin o anlatimsiz
sevgiye de yakin kine de yaşama da yakin ölüme de derler

işte o günlerin, işte o kimsesizliklerin, işte o yenilgilerin
aç bir saldirganlikla gece kapilarini zorlayan;
hani al parmakli, hep düşlerimizde gördügümüz ama bilmedigimiz
ama küçücük avuçlariyla bizi atlar gibi sulayan.

Albatros, bize güneşi sattilar, oysa bizim güneşimiz vardi eskiden
hani o, daha çok, mevsimlerde soyunan yilanlar gibi olmaliydik;
isteklerimiz yendi bizi, karaya vurduk/zonkluyor başimiz,
bizden en son bir atilimdir akşamlari inen karanlik.

Savaşan ellerimiz bizim, pişmanliklara karşi ve kinlere
kararmakta derilerimiz her gördügümüz gün en güzel şeyi.
Hani çirkinligimizi söylesek ya koyu bir sikilganlikla;
ama ezilmiş ellerimizi kime göstersek şimdi.

Albatros, kime göstersek şimdi yaralarimizi, korkunç ve irinli
yumuk gözlerle al kisraklara dogru koşan atlarimiz gemsiz.
Hani gecenin hangi saati bilinmez/kapilarimiz vurulur ya,
bir ürperişle, kisik aydinlikta dururken tenha evimiz.

ey bir ürperişle gönlümüzü çelen, bizi yalnizligina götüren
sana bu şiiri denizin köpüklerinden alip getirdim,
o kadar kötü de degil sevgiye ve yalnizliga siginişim
albatros, ölüm kuşum/kutsal çirkinligim benim
__________________
Buraya Kadarmış ..
GooD aNd EvıL çevrimdışı   Alıntı ile Cevapla
CevaplaCevapla


Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)
 

Yayınlama Kuralları
Yeni konu açamazsınız
Cevap gönderemezsiniz
Eklenti ekleyemezsiniz
Mesajlarınızı düzenleyemezsiniz

Kodlama is Açık
Smilies are Açık
[IMG] code is Açık
HTML code is Kapalı


Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:26 PM

Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11   Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.