Ay Hikayeleri XVII

[GooD aNd EvıL]

Ay Hikayeleri XVII

gel buraya,
ürkek bir çift kumru...
güvercin yüreği derler ama
ölümüne sevmez güvercinler
sevda için kurban olur
kumrular oysa
ürker, kaçar
yine konar pencerene
sevdası sensin
hiç inanmasan da
gelir sanırsın
bir ekmek kırıntısına
sevdalı
yusufçuk türküleri fısıldar
sana rüzgarın uğultusunda
yalnız ölmez hiçbir kumru
bir kedinin pençesinde,
gel, buraya
ağlamak isteyen bir sen değilsin
gözyaşları döndüğünde bir sele
hasretle kanayan yüreğimi
gel hele bir dinle.
gel buraya
bak, bahar kokusu.
dallar çiçeğe durdu
yarın belki
yorgun yürekler uyanacak
bir deli nehir, bir çağlayan
belki gürül, gürül akacak.
gel buraya
bahar saçlarındaydı kokmadığım
hasret gözlerindeydi bakmadığım
uzansam dokunabilir miydim
bilmem ki
bir ateş bu
hep yandığım ama hiç yakmadığım
gel buraya.
hadi gel.
yine ağlayalım...