Ayriligin beni bitirdi

[GooD aNd EvıL]

Ayriligin beni bitirdi

Siirler yazmayi denedim anlatmak icin ne kadar acimasiz oldugunu tüm dünyaya
Ayaklar altina alip duygularimi, beni küstürdügünü ömrüm oldukca sevdaya
Mahküm ettigine gözlerimi seni tanidim taniyali gece gündüz aglamaya
Bundan sonra ayakta dursam bile yarim bir insan olarak yasamaya
Sana en cok ihtiyacim oldugu an tenessül bile etmedigini bir kere olsun aramaya
Seviyorum dedigin o insanin nerde ve nasil diye kendine sormaya
Denedim evet ama hic bir kelime bulamadim sana olan kinimi anlatmaya
Senin kadar acimasiz olupta kiyamadim sana beddualar yagdirmaya
Yalanlar üstüne kurmaya calistigin bu hayat bir gün tamamen yikilacak üstüne
Beni diri diri mezara koydugun icin hesap verebilecekmisin kendine
Hic bir aciyanin ve sevenin bakmayacak seninde en kötü gününde yüzünde
Benim kalbimi bu kadar sevilmene ragmen bin parcaya bölmekle ne gecti eline
Sucu yalnizca seni sevmek olan bu insanin bilki her gözyasi bir bicak gibi saplanacak kalbine
Benim icin artik gelecek diye birsey kalmadi dünyada
Güzel olan ne varsa alip götürdün hepsini benden sonunda
Cok yanilttin beni biraz olsun yerim var sanirdim hayatinda
Sende carpan bir yürek tasiyorsun sanirdim sol yaninda
Biliyormusun asla kapatamayacagim bir yaram kalacak daima canimda
Seninle birlikte kapattim sevginin sayfalarinida
Titreyen ellerimle karaladigim son siirim bu bos kagitlara
Cünkü ben kimseyi senin kadar sevmemisim buna inanmasanda
Ama olurda birgün baskalarini mutlu etmek icin kendi canimdan gecersem bilki o kara gün senide götürecegim beraberimde kara topraga...