Ben Trabzon'um

[GooD aNd EvıL]

Ben Trabzon'um



Burcu burcu kırçiçeği kokan,
Yemyeşil bir doğayım.
Yüksek tepelerimde çağlayan derelerimle,
Beslerim toprak anayı.
Bülbüller,kanaryalar,martılar ötüşür,
Sisli dağlarımın eteğinde.
Tertemizim,
El değmemiş ruhuma,
Barışığım doğamla,rüzgarımla,fırtınamla...
Kah,dere olur çağlar,
Kah,yel olur eser
Kah,sıla olur,yol beklerim yaşlı gözlerle...
İnceden bir notayım,
Türküyüm,ağıdım yakılan dizelerde...
İnişli çıkışlı yollarımla,
Gelinliğe imrendiren karakışımla,
Serin yazlarımla varım gönüllerde.
Safım,doğalım,
Ucsuz bucaksız engin denizimle...
Eşsiz bir parçamdır Uzungöl'üm,
Çağlayanıyla,şelalesiyle...
Azmimin zaferidir Sümela Manastırı'm,
Akıllara durgunluk veren mimarisiyle.
Tarihsel bir eserdir Ayasofya'm,
Yıllara meydan okuyan direnişiyle.
Daha nice zenginliğimle,sığmam ele avuca,
Sığmam kağıda kaleme...
Kendimle varım,
Bağımla bahçemle,kendimle ayaktayım.
Gelinciği kıskandırır güzelliğim.
Yaylalarımla,derelerimle,binlerce tarihi değerimle,
İpek saçlı analara,
Asil yurduma emanetim,
Ben Trabzon'um...