Nasıl Aşık oldun usta...?!

[KoJiRo]

Ilıman bir bahar günü,deniz kıyısında dalgaları izlerken,bir deniz kızı geldi,
selam verdi usulca dalga köpüklerinin arasından,
oysa ben,farketmedim dahi onun varlığını,çünkü senle meşguldüm,

anladı deniz kızı usulca sıçradı yanıbaşımdaki kayanın üzerine,
ıslak bir dokunuş hissettim omuzlarımda,döndüğümde bana tebessüm ederek,
sordu,
''nasıl aşık oldun usta?''
döndüm ona doğru''dinle''dinlede aşkı hep senden duyduklarını sanan insanların,aslında duyduklarının sadece bir rivayet olduğunu anlat onlara''

hiç birşey anlık değildir hayata dair,ancak yaratıcının lütfuna haiz kalmadığı sürece,

sen!hiç suyu ısıtmadan kaynatabilirmisin?
hiç hamuru kıvamında yoğurmadan ekmek yiyebilirmisin?
hiç yürümeden yol alabilirmisin?
harcı olmadan,temelsiz,birketsiz,emeksiz yuva sahibi olabilirmisin?
bestesiz,güftesiz,melodisiz şarkıyı tınlatabilirmisin?
okumadan,anlatılmadan,dinletisi olmayanı anlayabilirmisin?
öğrenmeden,yaşayabilirmisin?

bu soruların cevabını anladığım zaman AŞIK oldum ben,

suyu yüreğimin yangınlarında kaynattım,buhalaşmasına meval görmeden!
ekmeğimin hamurunu parmaklarımda yoğurdum,duyumsuz,
kulak memesi kıvamında!
hergün binlerce kilometre yol yürüdüm,emekleyerek,
bir bebek edasıyla azimle,
ben yuvamı iç dünyama kurdum,tozpembe pancurlu,saçakları olmayan,
lüle lüle perçemleriyle,
bazan,soprano edasıyla tenorumsu mitolojide lirlerle tınladım,şarkılarımın,enstrümentallerini,
yıllarca okudum,antik çağların en büyük aşklarını,
duyduğum her kelamı,not ettim yüreğime,
taaki anlayana dek,
hissedene dek,
yaşayana dek,

şimdi anlıyorum,hissediyorum,görüyorum,duyuyorum,söylüyo rum,

yaşıyorum,yaşatıyorum,

ben,

AŞIĞIM USTA,

sessizce süzüldü denizkızı geldiği köpüklü dalgaların arasına,