seni unutmayı akıl edemiorum...

[KoJiRo]

Seni unuttuğumu hatırlamıyorum bazen…

Korkun geliyor sonra aklıma, aniden çıkıp bir köşeden

Bazense yanımdaymış gibi susuyorum...
Yaşandı mı yaşanmadı mı hala kendime soruyorum...

İçimdeki yenilgiye ne kadar deniz sığdırabilirim,
Bilmiyorum...

Her gece kendime yeni yalanlar bulmakta zorlanır hale geliyorum.
Ardından bir türkü tutturup “sevdim” diyorum.

Bir ayak izine,
Bir nefese benzetiyorum sonra seni.

Ağlamak baş harfinden ibaret olup isminle çoğalırken
Ben yutkunmak nedir çoktan unutmuş oluyorum.

Yıldızlar bulutların arkasında yitip gidiyor sonra...
Hayattan bir gece daha çalalım diyorum.
kendimden bile sakındığım gözyaşlarımı yutuyorum..

Çekip gitmişliğin dişlerimi bileyliyor her gece,
Ve ben her sabah dudak sızısıyla sarsılıyorum

Isırdıkça kendime batıyorum
Dudaklarım kan revan içinde
Ve uyanıyorum…
Acının yüzü yok şimdi bende...
Tarifi de...

Örselenmemiş yetinmeler diyorum.
Ne kadar zaman varsa sana dair yaşanan
Daha çok konuşsaydın diyorum.
Gözlerini mühürleyip kilitlemeyi, hatta bir çekmece köşesine..
Gitmeden
Bilseydim diyorum…

Seni neden sevdiğimi anımsıyorum sonra
Bir otuz saniye içinde düşlerimi esir alışını
İçimde gürültü kopartan gidişini…

Ve ben bugünlerde
Seni unutmayı akıl edemiyorum…

Ayaklarına ağırlık bağlanmışçasına düşüveriyorsun yüreğime
Dibe çöküşünü izliyorum sonra
Ruhuma karışıp debelenişini…

Neyse…

Diyorum ya o aşina zamanlar yok artık
O bildik sabahlarda uyanmak da...
Ve böylece bitiyor gece
Biz aslında her gece yalnızdık..