Bir Sevdaya Adanmış Yürekten Geçenler

[KoJiRo]

Hani sırtını kayalara dayayıp , denize karşı bir sigara yakarsın… ya çok mutlusundur, ya da çok hüzünlü. Galiba ikisini de yaşadım sen de. Hüzün denilince kötü gelir yüreğe. Niyedir dertler, sıkıntılar? Oysa aşk bu; bu bir sevda… bıçak gibi kestiği de olur onu tutan eli, ya da ele batabilecek bir dikende ayrılır daldan, sayesinde. Yani anlayacağın aşk bu; hüzün de olur, çılgınca mutluluklar da… Sen var ya sevgilim, hem güneşimsin hem de ayım. Hem günümdesin hem gecemde. “böyle bir sevmek görülmemiştir” demiş ya şair; görülmemiş gerçekten sevdiğim. Ben sana neler adadığımı söyleyemem; ya da neler adanmış bir ömrün sahibi olduğumu. Ama sana şiirler okuyabilirim , yazabilirim de kalemimde mürekkep olduğu sürece… sana pahalı hediyeler de alamam ben, ama bir ömrü adayabilirim bir saniyelik içten gülümsemene. Öyle marka kıyafet giyemem ben, ama sırf gözüne güzel gelsin diye, belki de son paramı verebilirim sade bir giysiye. Sana sunacaklarımın maddi yönü yok fazla anlayacağın. İş çıkışı En güzel tariflerle, değişik ülkelerin mutfaklarından yemekler sunamam sana, ama gülçinin kendi mutfağında pişebilecek yemekler her zaman hazırdır sofranda… Neden mi yazıyorum bunları, aslında diyorum ki; ben sana olan sevdama hangi konuda olursa olsun, aşkımdan ve yüreğimden gelenlerden gelebileceklerden başka bir şey katmadım. Tek hesabım, sen gelene kadar sana verebileceğim her şeyin en güzel olmasına yöneliktir. Aşk bu mu yani? Düşünmek, hep vermek istemek mi? Ben sana aşık mıyım hala? Her şeyim; bir sığınağım var benim. ağlamak ya da gülümsemek istersem hemen kaçarım oraya. Anahtar sorunum yok, açılacak ya da kapanacak bir kapının derdinde değil zaman. En koyu hallerimden en berrak hallere geçtiğim yer orası. Bir çayın demi gibi, süzüldüğüm; bir çocuğun ağaçtan kopardığı ilk eriği saklanarak yediği yer gibi sığınağım. Yüreğindeyim, eğer ağlamak istersem; yüreğindeyim güleceksem; ve yine hızlıca koşarım yüreğine doğru ,ilk eriğimi çalınca komşu bahçeden… Şimdi dağılsın bulutlar, çatlasın toprak,yüzünü göstersin fidanlar kırarak kabuklarını tohumlarının. Birazdan dökülecek aşkın ismi dudaklarımdan...birazdan yankılanacak inan bana sesimle aşkın bu dağlarda... Gülçin Üzülmez