![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Jun 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 50,906
Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts
Üye No: 43266
İtibar Gücü: 12099
Rep Puanı : 59275
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Adam gibi hüzünlerdir
Adam eden adamı Gülmektir seni mutlu eden Hüznümdür benimse Gündüzleri bile Karanlıkta kalmayı bilir misin Yalnızlığın kollarında Hüzünlenmek Yalnız kalmak Yada Yalnızlıkla başbaşa kalmak İkiside aynı şey belkide Senin için öyle yada Benim içinse farklı Hüzünlerdir bende kalan Yanımda olan Beni anlayan Hüznümdür belki benim mutluluğum Gülmeyi çoktan unuttuk Belkide ağlamayı çok sevdik Gülerken bile ağladık Ağlamamıza güldük dedik Ama Bu kadar çok ağlamak Bu kadar çok hüzünlenmek Çok şey öğretiyor Yıllardır koştuk mutluluğun peşinden Yakaladık yine hüzünlendik Geç bulduk ama tez yitirdik Bu genç yaşta Saçlarımıza karlar düşürdük Peki Bu kadar hüznü hakettik mi acaba Dertlerin ardı arkası kesilmez Emre nin üstüne bu kadar dert yüklenmez Dedimya Gülmektir seni mutlu eden Hüznümdür benimse Banada öğretsen Belki yeni bir sayfa açarım Yılmaz Erdoğan ın dediği gibi "Yeni bir sayfada sana bakarım" Ama sen o kadar mutlusun ki Kendince Bana göre Belkide sahte mutluluk Bilemem Beni görmen bile imkansız Belkide görüp görmemezlikten geliyorsun Nasılsa alışkın hüzünlere diyorsun Boşver diyorsun Ama bir gülümsemene Bir bakışına Gönlünden İçinden gelerek Ortak etsen beni Biter bu hüzünlerim belki Nasıl anlatayım ya Bilmem ki Hüzün desen anlatayım Mutluluk uzak kalmış artık Tarif edemiyorum Sen biraz yardım et Paylaş benimle Yapamam diyorsan Gel o zaman Hüzün paylaşalım Belkide hüzünle başlayıp Mutluluğun merkezine gideceğiz Anlatılmaz işte yaşanır derler ya Yada gör artık Bir kapı aç Yada hüzünden içeri gel Ama umudum yok Gelmezsin Sahte yada gerçek O kadar kapılmışsınki pembe bulutlara İnşallah o bulutlar kara bulut olmaz Gelmeyeceksen Yada bana bir kapı açmayacaksan Unutulduk artık derim Zaten beni benden başka herkes unuttu Birtek hüznüm unutmadı O hep yanımda Ben ve Hüznüm Uzun uzadıya gider bu Ama Geç olmadanda anlamanı çok istiyorum Bilirsin belki İnsan kendine yetmez Nereye kadar Ben bekliyorum seni Her sabah doğan güneşte Her akşam doğan ayda Mutluluğun yada hüznünle Gülücüklerinle yada gözyaşlarınla Sendeki kalbi biliyorum Uzatılan bir el varsa Geri çevirme yada sen uzat elini Ondan önce Tertemiz kalbinle ver sevgini Adam gibi hüzünlerdir Adam eden adamı Unutma sakın Ağlamayı bilmeyenin Kahkahasından da bi b** olmaz... |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|