Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Acının Yüzünü Çiziyorum
Acının yüzünü yazıyorum
Sivas boylarında, bağrımı yakan ateş
Yazıyorum
Çiziyorum
Ateş çoğalıyor
Gözlerimi acıtan, insanlık utancı
Acının yüzünü çiziyorum
Kor olmuş bağrım
Yanıyor
Yanıyorum için için
Zalimin yüzünü çiziyorum
Arsız, utanmaz, ahlaksız
Hasret! ::
Hasretim, gülümsüyor masumca
Nesimi! .. canımı yakıyor tek ezgide
Acının yüzünü yazıyorum
Uzun, upuzun bir çizgi çiziyorum
Yaşam ve ölüm
Zalimin yüzünü çiziyorum
Öyle arsız , utanmaz bakıyorki! ..
Ben utanıyorum
Ben karalıyorum, zalim çoğalıyor
Ben karalıyorum zalim çoğalıyor..
Deniz ‘ i renklendiriyorum özgürce
Nesin ‘i katıyorum en cesaretli dilinden
Metin çekiyor kamerasına çizdiklerimi
Çocuk heyecanıyla
Acının yüzünü çiziyorum
Yazıyorum
Karalıyorum
Ben karalıyorum, zalim çoğalıyor
Mumcu sonsuzluğu ile yakıyorum acıyı


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Adamın içinde bir memleket
Adamın içinde bir memleket
Memlekette ela gözlü dilber
Dilber’in yüreğinde sabırsız ulaşılmaz gökyüzü saflığı berraklığında sevdası
Adam dilber’e
Dilber uzaklara sevdalı...
Yüreğinin sesini uzak sevdasına duyurmak için
Rüzgara köle olmuş dilber..
Maden ocaklarını mesken tutmuş bağrı adamın
Saçının telini sevdası uğruna yolmaya hazır dilber
Ağlayan bulut...susuz toprak..sabahsız gece..düşsüz uykularda adam
Baktığı suda cemalini gördüğü sevdası
Duyduğu sesin yarin olması arzusu
Her uykuda sevdalısına ulaşma umudunda dilber..
Çaresiz sevdasına kilitlenmiş adam
Özlemlerini ses etmiş dilber
Adam dilber’e
Dilber uzaklara sevdalı


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Avuçlarında Nasır Tutmuş Yalnızlığı
Orta çağ şatosunun bahçesinde
Sarı salkımların solmaya yüz tutmuş yaprakları arasında
Kemerli pencerelerin sessizliğinde
Gecenin koynunda
kaybolmuş kemancı! ..
Özlemle dokunuyor kemanına
Coşuyor sarı yapraklar, gece sessizliğinde
Kabarıyor salkım salkım! ..
Hırçın ağlıyor
Ağlıyorlar

Mevsimsiz yağıyor kemancı tarihe
Param parça dağılıyor
Üşüyen özlemlerini, kayboluşlarına bırakıyor
Avuçlarında nasır tutuyor yalnızlığı
Ne geçmiş ne gelecek
İçindeki boşluğa haykırıyor kemancı

Tek tınıda dokunuyor sevdaya
Yarin yüzü! ..
Gülen gözleri! ..
Sevdanın ateşi
Sevdanın dili oluyor kemanı

Her tını, bir göz yaşı
Akıyor geceye dolu dolu
Çalıyor kemancı
Gözlerini yummuş geçmişe
Sabaha küs
Avuçlarında nasır tutuyor sevdası


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Ayaklanmış dilimde ne kadar ayrılık türküsü varsa
Ayaklanmış dilimde ne kadar ayrılık türküsü varsa
Bana isyanda dilim
Sana sevme demiştim;
Der gibi..
Terk etti gülüşüm,gülen gözlerim yüzümü
Sensizliğin acısına eklendi
Bensiz
Ben

Bana ne gerek sevmek! ..
Bu kahrolası sancı kör etti beni
Bak görüyormusun neler ettin bana? ..
Sana demiştim;
Yolun yarısından dönme diye.
Gör bak ne haldeyim
Sana tutsak oldu beynim,ellerim..
Dilimdeki türkü
Yürek atışlarım
Saçımın teli
Hepsi sensin..
Hangi çizgime dokunsam bir sen çiziliyor

Gözlerime örülmüşsün..bakmak istemiyorum
Seni kendimden kıskanıyorum
Hayalim..gerçeğim..alışkanlığım..bağımlılığım..
Herşeyim olmuşsun...

Öyle bir zamanda gel ki;
Dönüşün bende son bulsun..
Sabahın ayazında gel usulca
Seninle başlattığım ufuklarıma ver güneşini
Acıyı,yaşanmamışlığı..
Sensiz olan ben’i
Bırakma yolda..
Öyle bir zamanda var ki yanıma! ..
Sevginin vazgeçilmezini tat dilimden
Sevmenin kutsallığını gör
Öyle bir zamanda gel ki..gelişin bende son bulsun...


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

BELKİ BİR GÜN

Belki bir gün; deyip yeniden başlıyorum seni özlemlerle beklemeye
Yorgun bedenime aldırmadan
Umarsız duyumsamazlıklarına rağmen
Seni..beni sıyırmışım bizlikten
İki ayrı bizden bir ruh beden oluşturmuşum
Karşımda duruyorsun
Öylesine sarhoşki seninle ben! ..
Ne günün getirdiği yorgunluk seni düşünmesine engel
Ne yetişmesi gereken koşuşturmalarında geçtiği yollarda
Senlik düşünceleri bırakmasında
Hiçbir deprem sarsmıyor sensizlik kadar..
Bakışları çocuk
Bakışları cesur
Bakışları uzak..özlem kaynıyor
Sevgiye susamışlık akıyor yüzünden
Düşünceden kırık gözleri
Belki
Belki bir gün, deyip
Beklemelerde kalıyor
Umutsuz..umutla
Belki bir gün
Resmindeki güler yüzünü okşayan ellerinden
sevgi okşamalarının sıcaklığı..
sevgiye acıkmış..sevgine sığınmış..avuçlarından sıcaklığının
bırakılmasını özlemlerde...
karşımda inatla..sabırla beklemelerde
seninle..ben..


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Ben Seninle Konuşmayı Özledim
Çakıltaşım
Deniz kokulum
Kalabalığım
Sessizliğim...
Ben seninle konuşmayı özledim..
Savruk kelimelerini
Sınır tanımaz cümle kurma kıvraklığını
Çılgın rüzgara kapılıp
Ortalığı kasıp kavuran uzun sohbetlerini
Özledim..
Çocuklar gibi etrafında dolanıp
Hikayeler anlatmayı sana,
Koşup boynuna sarılmayı
Sarılmayı ve sımsıkı yüreğime almayı
Özledim..
Seninle türküler söylemeyi özledim
Bölük pörçük birkaç kelimeden oluşan
Bir türküden diğerine kaçar gibi kovalamalarımızı
Özledim..
Ve ben..
Seninle tarihi özledim..
Ufak ufak geçmişimizden avucumuza aldığımız;
Canımızı acıtan
Yüzümüzü güldüren
Tarihimizi konuşmayı özledim..
Ben seninle ! ..
Çocuk olmayı..delikanlı olmayı..kadın olmayı..anne olmayı..adam olmayı..
Ben seninle konuşmayı özledim..


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Beni rüzgarına al annem
Ölüm ve yaşam..hangisi önde..
Beni rüzgarına al annem
Ölüm beni bulmadan
Sakla beni sıcaklığında
Yüzüm aydınlığını yitirmişse,sana hasretimden annem
Kalmışsam *******i masalarda meze niyetine,çaresizliğimden annem..
Düşmüşsem peşine bir katil suratlının,kimsesizliğimden annem..
Sen al beni rüzgarına ölüm beni bulmadan..
Ses olmuş kimsesizliğim,kadehlere vurmuş pervasızca..
Düğüm düğüm atılmış kör talih alnıma
Ölüm önümdeki kadehte ayak diretmiş
Yaşam yorgun bitap düşmüş
Çaresiz vurmuşum utangaçlığımı şuh kahkahalara...
Al beni rüzgarına annem...
Al ki canımı yakan yaşam kokusu gitsin üzerimden
Al ki ölümün zehir tadı geçsin dilimden..
Sakla annem beni koynundaki rüzgarına
Kimsesizliğimi uzak tutsun rüzgarın..
Sar beni kokunla annem içimdeki acının kokusunu yok etsin rüzgarın..
Saçlarıma ver rüzgarını,dokunuşun tel tel okşasın beni
Yüzüme sür rüzgarını annem,aydınlansın yüzüm
Bağrıma bırak rüzgarını,sensiz geçen yüzyıllık kimsesizliğim,acının çocuğu gibi dökülsün rüzgarına..
Al beni rüzgarına annem..ölüm beni almadan..


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

BİLİNMEZİM BENİM...
Benim olan,bilinmezim
Benim neyimsin bir bilsem
Gece ani uykumdan uyandıran kabusum mu...
Yokluğundan,titrediğim özlemlerim mi...
Gül bahçemde bakmaya doyamadığım menekşem mi...
Neyimsin bir bilsem....
Sesine hasret kaldığım, çok sevdiğim türkü mü...
Yüzüne hasret kaldığım, ilkbaharın eşsiz güzelliği mi..
Bilinmezim
Gel bu gece annem ol
Girivereyim sinene
Kokuna...
Gömüleyim sıcak bağrına
Döküvereyim içimi......
Gözlerime örülmüş bu ağlamanın ayıbını sökercesine
Yılların birikmişliğini ilmek ilmek akıtayım...
Sen gel bu gece babam ol
Sığınayım güvenli sevgine
Gökyüzündeki yıldızlar kıskansın bana vereceğin sevgi yüklü ışığı..
Gel sen içimdeki bilinmezim
HERŞEYİM OL..


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Bir Kadın
bir kadin
çantasinda son umutlari..
otobüs duraginda bilet gisesi misali mihlanmis duvara..
geçen otobüslere bakiyor ama bakislari otobüsleri delmis uzaklasmis uzaklara..
gördügü durak..görmek istedigi uzaklar..
kimbilir belki görmek istedigi çantasinda tasidigi umutlari..kadin durak..
kadin otobüs.
.kadin yanindan geçen adam..kadin çocuk.
.beyni baska görüyor,yorgun bedeni oldugu yere çakili kalmak istiyor.
beyin ve beden çatisiyor..
gözleri yanindan geçen çocugun elindeki balonlarda..
bir an balon olup uçmak hayalinde..
ayaklarinin dibinde hizla sürünen karincalarda.
.karincalara karisiyor.az ilerde bagiran adamda..
kadin ses oluyor..
kadin yol oluyor..
kadin asili tabela..
yorgun bitkin..kadin hersey oluyor..hersey kadin oluyor..
elindeki bileti uzatiyor..
çantasindaki umutlarini düsüncelerine karistirip örtüyor üzerine..kivriliyor koltuguna..........


Vartolu Asmin

[GooD aNd EvıL]

Bitsin artık anaların yürek acısı
Kim dindirecek bu ananın yürek acısını
Yüreği bölünmüş binlerce parçaya
O na duvar dibinde rastladım
Hüzünlü..acıyla düşünürken
Öylece oturuyordu..
Sert kaya parçası gibi
Tıpkı yüreği gibi..beyni gibi..teni gibi..
Kaskatı kesilmiş..donuk bakışları..
Nereye baktığını görmeden..öylece bakıyor
Çekip gitmiş yıllar önce oğlu..
Ne bir ses..ne bir haber..,şehit oldu oğlum..öpüp koklayamadım gül tenini..
Okşayamadım..
“ana saçlarımı dola parmaklarına “diyen ipek saçlarını..diyor
yüreğinde öyle bir yangın var ki ananın..
yüzüne vurmuş yangının koru
keşke alabilsem yangınını
kim dindirecek bu ananın yürek acısını
kim nasıl geçecek gül kokulu oğlunun yerine...
bitsin bu acı bitsin artık....


Vartolu Asmin