Anladım, Telefonda "Aşk" Olmaz

[GooD aNd EvıL]

Anladım, Telefonda "Aşk" Olmaz

1
Ben, sende bir "hayal"i... (mi? Adını koyamıyorum!);
bu "Aşk" dedikleri şey ne biçim ŞEY!
Ömrümden gazel yapraklar uçuşuyor sanırken
bir nokta düştü kalbimden, onu da ezip geçtin
(Bir bardak rakının buğusunda yüzerken...);
bazı notalar ezilir mi, hele de hele
can çekişen "işaretler"se yerlere düşen?
Ordan çık, eve dön, aynaya tut yüzünü;
ben baktım da uzun uzun, kendimde
bir saflığı okudum, bu "Aşk"ı ters çevirdim!

Telefonda "Aşk" olmazmış, bunu (da) anlamış oldum,
uzun uzun çalınıp kapanınca yüzüme.
Sen "kendinde" yüzüp dur, ben gene dalgalarımı
kulaçlarımı-kıyıma varmak için - kaldığım yerden.

2
Aşk bir çeşit "hastalık"mı; diyelim, kızamık gibi?
Ama ya bir "ur" gibi yerleşmişse içerden içe?
Bazen de "Bu aşk bir yanlışlıktı" denir;
iyi ama, o zaman da AŞK olmaz,
yanlış kişi, yanlış zaman olabilir! Hatta bu bile
aslında yanlış: Çünkü "Aşk" dedikleri;
bazen ikili bir ürperiştir, ama bazen de
birinin aynası dopdoluyken, öbürününki
bir anti-madde evreni gibi "boş" olur:
Bir ürperiş çiçeği tek başına açar ve ölür.