UFO Dosyaları

[Bostandere]

NASA´nın UFO sırları
CIA paralelinde bir diğer gizem, NASA´da dikkat çeker. ABD´nin ulusal uzay örgütü olan bu kuruluş, elbette ki uzayla ilgili olaylarda öncelikle söz sahibi. Tanımlanamayan uçan cisimlerle ilgili olarak NASA 1978 yılında şöyle diyordu; "Gerek askeri, gerekse de bürokratik olarak NASA son sözü söyleyecek tek kuruluştur. Fakat biz, Hava Kuvvetleri´nin ötesinde fazla bilgiye sahip değiliz.." Buna rağmen, 17 Kasım 1980´de Hava Kuvvetleri Özel Araştırmalar Başkanlığı şu açıklamayı yaptı; "Bu konudaki tüm araştırmalar NASA tarafından sürdürülmektedir, NASA askeri yetkililerin görüşü doğrultusunda olayları yorumluyor." 1976´da seçildikten sonra Başkan Jimmy Carter, UFO araştırmalarının geliştirilmesini emretti. Çünkü Carter, 1969 yılında, Georgia´da bir UFO olayının tanığı olmuştu. Carter aynı yıl Lions Kulüp´de şöyle konuşuyordu: "Gördüğüm en inanılmaz şeydi.. çok büyük, çok parlaktı, Ay kadar büyüktü ve sürekli renk değiştiriyordu.. on dakika kadar izledik.. şeklini pek anlayamadım.. ama artık UFO gördüğünü söyleyen insanlara inanmamazlık etmeyeceğim.."

"Yolumuzda bir UFO var.." NASA´nın açıklamalarını ve neyi saklayıp saklamadığını bir yana bırakıp, şimdi sizlere astronotların yaşadıklarıolayları iletmek istiyorum; Kasım 1972´de Gemini 7 uçuşunda görevli astronotlardan James Lowell, yer kontrol merkeziyle şöyle konuşuyordu;


Gemini 7 - Saat 10 rotasında bir cisim var.
Yer kontrol - Burası Houston, tekrarla Gemini 7.
Gemini 7 - Saat on rotasında bir cisim dedim.
Yer kontrol - Gemini 7, bu bir yanılgı mı yoksa aktüel görüş mü?
Gemini 7 - Hayır, çeşitli açılardan görüyoruz, aktüel.
Yer kontrol - Uzaklık ve boyutu söyleyin.
Gemini 7 - Görüş alanımız daralıyor.

Aslında Gemini 7 olayı, ilk değildi, astronotların UFO gözlemleri çok öncelerden başlamıştı ve Apollo Projesi´ne gelindiğinde birçok astronotun emin olduğu görülüyordu. Astronot Gordon Cooper´ın hiç kuşkusu yoktu; "İnanıyorum ki, dünyadışı canlılar ve onların araçları gezegenimizi ziyaret ediyorlar, ben birçok kez onları gözlemledim." Cooper yanlız değildi, en ünlü astronot ve en ünlü uçuşolan Apollo 11´de benzer bir olayı yaşadı; 21 Temmuz 1969 günü, Ay´a ilk defa inen Neil Armstrong ve Buzz Aldrin, Houston Merkez´e Ay yüzeyine inmelerini az kala, bir kraterin kenarında duran ışıklı cisimden söz ettiler. Aynı yolculukta, astronotların yer kontrol ile yaptığı bir diğer konuşma daha var, NASA yetkilisi Otto Binder´in de doğru olarak onayladığı konuşmayı VHF bandından binlerce kişi dinledi.


Yer kontrol - Nedir o? Apollo 11´i arıyoruz.
Gemini 7 - Bu bebekler buradalar.. inanılmaz.. Tanrım, buna inanamazsınız.. dışarda bir başka uzay aracı var.. kraterin öte kenarında duruyor.. onlar Ay´dalar ve bizi gözlüyorlar.
Yer kontrol - Anlatmayı durdur Apollo 11.

İletişimin bu anda NASA tarafından kesildiği biliniyor. Bu konuşmanın duyulmasından çok sonra NASA´da çözülmeler oldu, yıllar geçti ve emekli NASA şeflerinden Maurice Chatelain Apollo 11 konuşmasını açıkça doğruladı; "Buluşma gerçektir ve NASA´da herkes tarafından bilinir fakat hiç kimse bu konuda konuşmaz." 70´li yılların ortalarında Moskova Üniversitesi´den Fizik Profesörü Vladimir Azhazha kesin tavırla konuşuyordu; "Neil Armstrong´un Yer Kontrol ile yaptığı konuşma doğrudur, biz tamamını dinledik, iki büyük esrarlı cisim onları gözlüyorlardı ve bu cisimler Ay Modülü´nün hemen yakınındaydılar." Bir diğer Sovyet bilim adamı olan Dr.Aleksandr Kazantsev ise, astronot Buzz Aldrin´in modülün içinden çektiği renkli filmde iki UFO´nun açıkça görüldüklerini belirtirken, filmin devamının Armstrong tarafından Ay yüzeyinden çekildiğini ve UFO´ların Ay Modülü iniş yapmadan birkaç dakika önce geldiklerini söylüyordu

Ekin Çemberleri (Crop Circles)
Ekin tarlaları üzerindeki geniş alanların gece esrarengiz bir biçimde düzleştirilmesiyle oluşan büyük geometrik modellerdir. “Hasat Çemberleri” ya da “Ekin Motifleri” olarak da bilinen bu şekiller bir gecede birdenbire belirmektedirler; kimler ya da hangi güçler tarafından oluşturuldukları görülememiş olsalarda, araştırmalar ve bulgular çok enterasan sonuçlar doğurmaktadır.
Bu gizemli şekiller ilk kez 1980’de, yerel İngiliz gazetesi Wiltshire Times tarafından “Ekin Çemberleri” olarak adlandırılmışlardır. Ekin çemberleri buğday, arpa, çavdar, yulaf, pirinç gibi farklı ürünlerin yetiştiği tarlalarda ortaya çıkabildikleri gibi, nadirende olsa sebze ekili alanlarda, ağaçlık bölgelerde, hatta kar üstünde bile görülebilmektedir. Tahıl tarlalarında, genellikle ekinlerin belirli bir boy ve olgunluğa eriştikleri dönem olan Nisan-Eylül ayları arasında ortaya çıkmaktadırlar. Büyüklükleri şekilden şekile farklılık göstermekle beraber, çapları genelde 5 metre ile 220 metre arasında değişmektedir. Büyük oluşumların uzunluğu 280 metreye kadar varmakta, yaklaşık 10.000 metrekarelik bir alanı kaplayabilmektedirler.
İngiltere, özellikle Stonehenge bölgesi ekin çemberlerinin ana vatanı olarak bilinmekteyse de bu gizemli şekillere hemen hemen her ülkede rastlanmaktadır. En çok İngiltere, Almanya, Rusya, Kanadada görülmektedirler. Bu şekiller ilk ortaya çıkmaya başladıklarında yalnızca basit, simetrik çemberlerden oluşmaktaydılar. Günümüzde ise, matematiksel anlamda kusursuz grafikler olan spiraller gibi pek çok değişik formda ekin çemberleri ortaya çıkmaktadır. Şekiller zamanla geometrik açıdan hem karmaşıklaşmış hem de mükemmelleşmiştir; Ekin çemberleri genelde yay, üçgen ya da daire biçimindedirler, fakat dikdörtgen ve poligon gibi başka biçimlerde oluşumlara da rastlanmaktadır.
Ekin çemberlerinin hemen hepsinde, alt kısımdaki ekinler, merkezden dışa doğru uzanan bir spirale sahiptirler. Çemberlerin kenarları oldukça düzgündür; pergelle çizilmiş izlenimi vermektedirler. Gerçek ekin çemberlerinde ekinler yere yatıktır ve yerden yaklaşık 1 inç yüksekliktedirler. Ekinler kırılmamışlardır ve genelde büyümeye devam ederler. Bu, ekin çemberlerinin insanlar tarafından yapılmamış olduğunun bir başka kanıtıdır, çünkü normalde ekinlerin bu şekilde düzleştirilmesi kopmalarına, kırılmalarına ve hasar görmelerine neden olmaktadır. Çemberlerden bazıları bir sepet gibi örülmüştür, buna rağmen bitkilerin her biri şaşırtıcı bir biçimde doğru yerdedir. Bu şekillerden bazılarında ise ekinler belli bir yüksekliğe ulaştıktan sonra spiral biçimini almaktadırlar. Bu özellikleri ekin çemberlerini benzersiz kılmaktadır.







Tarihten Ufolar Ve Uzaylilar
.














iSANIN DOGUMU ADLI BU RESiM 12.YÜZYILDA YUNANiSTANDA YAZILMIS 'THE BOEK OF THE EVANGELiST' ADLI KiTAPTA BULUNMUSTUR.EGER RESMiN ÜST TARAFINA BAKARSANIZ iCiNDE FiGÜRLER OLAN YARIM DAiRE SEKLiNi GÖRÜRSÜNÜZ.CiSiM PARLIYOR VE ASAGIYA ISIK GÖNDERiYOR.RESMiN SAG-ORTA KISMINDA BULUNAN ADAM ELiNi YÜZÜNE GÖTÜREREK GÖZLERiNi KORUMAYA CALISIYOR.HERHALDE RESMi CiZEN KiSi ISIGIN NE KADAR PARLAK OLDUGUNU ANLATMAYA CALISIYOR


YUKARIDAKi iMAJ HiNDiSTANDAKi COK ESKi BiR EL YAZMASINDA BULUNMUSTUR.SAGDA KIRMIZI KAREYE ALINMIS iKi CiSMi RAHATLIKLA GÖREBiLiRSiNiZ.CiSiMLER SAPKAYA BENZiYOR.FAKAT NEDEN HAVADA ASILI BiR SEKiLDE DURUYORLAR.ÜSTELiK BiRiNiN ÜZERiNDE PENCEREYE BENZER DELiKLER VAR (ALTTA)



ÜSTTEKi RÖNESANS DEVRi RESMiNDE ROMADAKi BiR UFO OLAYIMI ANLATILMAK iSTENMiSTiR ? PRODiGiORUM LiBER ADLI BU KiTAP ROMALI TARiHCi JULIO OBSEQUENS TARAFINDAN YAZILMISTIR.



YUKARIDAKi 17 YÜZYILDAN KALMA FRESKTE iSANIN iKi YANINDAKi UFOLARI RAHATLIKLA GÖREBiLiRSiNiZ



YUKARIDAKi HALILARA iSLENMiS UFOLAR VAR.(14 YÜZYIL-FRANSA)



ÜSTTEKi TABLO PAOLO UCELLO TARAFINDAN 1460-1465 YILLARI ARASINDA YAPILMISTIR.KIRMIZI UFOYU iSANIN SAG TARAFINDA GÖRÜYORSUNUZ.TABLO ACADEMY OF FLORENCE/iTALYADA ASILIDIR.


ÜSTTEKi TABLO BELCiKA'DAN.MUSA TABLETi ALIYOR.HAVADAKi UCAN CiSiMLERi GÖREBiLiRSiNiZ.YAPAN VE TARiH BiLiNMiYOR.



15.YÜZYILDAN KALMA BU TABLODAKi UFO BEYAZ DAiRE iCiNE ALINMISTIR.UFONUN HEMEN ALTINDA (BURADAN PEK BELLi OLMASADA)BiR ADAM VE KÖPEGi UFOYA BAKMAKTADIRLAR.




YUKARIDAKi TABLO 1710 DA BELCiKALI FLAMAN RESSAM AERD DE GELDER TARAFINDAN 'iSANIN KUTSANMASI' ADI iLE YAPILMISTIR.TABLO CAMBRIDGE FILZWILLIAM MÜZESiNDEDiR.O YUKARIDA ASILI DURUP ASAGIYA ISIKLAR GÖNDEREN SEY BÖRTÜ BÖCEK DEGiL HERHALDE.

[Bostandere]

KAÇIRILMA DOSYASI
ÖNEMLİ OLAYLAR - ALLAGASH OLAYI
Allagash Suyolu, ABD’de Maine dağları arasında, birçok göl ve kanal dizisinin bulunduğu, soluk kesici bir yerdir. Bu güzel yerde vuku bulan kaçırılma olayı en çok tartışılan ve en iyi belgelenen kaçırılma olaylarından biridir ve NBC Televizyonunca hazırlanan “Çözülemeyen Gizemler-Unsolved Misteries” adlı televizyon programında da dramatize edilmiştir. Allagash olayı, çok tanıklı; Jack ve Jim Weiner adlı ikiz kardeşlerle arkadaşları Chuck Rak ve Charlie Foltz adlı 4 kişinin başından geçen bir olaydır. Henüz kariyerlerinin başında Massachusetts Sanat Koleji’nde okurken tanışmış olan bu 4 ressam, spor yapmak ve eğlenceli bir gezinti için Allagash’ın iyi bir yer olacağını düşünmüşlerdi. Yolculukları unutulmaz olmuştu, ancak umdukları nedenden değil.
ÖNEMLİ OLAYLAR - ANTONIO VILLAS
En bilinen ve en çok tartışılan kaçırılma olaylarından biri de Brezilyalı bir çiftçinin oğlu olan hukuk öğrencisi Antonio Villas-Boas’ın 1957 yılında yaşadığı deneyimdir.

Villas-Boas, kaçırılma olayı gerçekleşmeden önceki iki hafta içinde iki kez UFO gözlemi yapmıştır. Bunlardan ilki, 5 Ekim 1957 gecesi gerçekleşmiş; Boas ve erkek kardeşi yatak odalarının penceresinden gökyüzünde parlayan bir ışık demeti görmüşlerdir. İkinci gözlem ilkinden dokuz gün sonra, 14 Ekim gecesi meydana gelmiştir. Hukuk öğreniminin yanında çiftlikteki işlere de yardım eden Villas-Boas, gece traktörüyle tarlayı sürerken, tarlanın üzerinde havada duran bir cisimden yayıldığını düşündüğü parlak bir ışık görmüştür. Ona doğru yaklaştığında cisim hızla hareketlenmiş; onu bir süre kovalayan Villas-Boas da yorularak cismi takip etmeyi bırakmıştır. Cisim, tamamen gözden kaybolmadan önce Villas-Boas’a ışık demetleri göndermiştir. İlk gözlemde olduğu gibi, Villas-Boas’ın erkek kardeşi de bu olağandışı ışık gösterisine şahit olmuştur.

Ertesi gece, aynı tarlada yalnız başına traktör sürmekte olan Villas-Boas, kırmızı bir ışığın doğrudan kendisine doğru geldiğini görmüştür. Bu kez kendisine yaklaşan cismi iyice gözlemleyebilmiş ve bunun yumurta biçiminde bir uçan daire olduğunu farketmiştir. Aracın yere indiğini gören Villas-Boas, ilk kez korkmuş ve araçtan uzaklaşmaya çalışmıştır. Fakat traktör birdenbire durmuş ve uçan dairenin içinden inen dört uzaylı Villas-Boas’ı araca götürmüşlerdir.

Uzaylılar Villas-Boas’ı geminin içinde küçük, yuvarlak bir odaya almış, burada Boas’ın giysilerini çıkarmış ve vücuduna tuhaf, koyu bir sıvı sürmüşlerdir. Daha sonra Villas-Boas’ın vücuduna küçük bir kesik atarak ondan kan örneği almışlar, ardından da onu odada yalnız başına bırakarak dışarı çıkmışlardır. Bir süre sonra, odanın kapısı açılmış ve içeri Boas’ın “gördüğüm tüm kadınlardan daha güzel” diye tarif ettiği çıplak bir dişi varlık girmiştir. Bu dişi varlık, yaklaşık 1.5 m boyundaydı; ortadan ayrılmış beyazımsı sarı saçları, düz bir burnu, kalkık elmacık kemikleri ve büyük mavi gözleri vardı. Villas-Boas çok heyecanlanmıştı; iki kez birlikte oldular. Dişi varlık aynı zamanda Villas-Boas’tan sperm örnekleri de aldı ve bir test tübüne koydu.

Villas-Boas kullanıldığına ve izlendiğine inanmaktaydı. Dişi varlık, odadan çıkmadan önce Boas’a dönerek karnını ovuşturmuştu. Mesaj açıktı; melez bir çocuk doğacak ve başka bir yerde büyütülecekti. UFO daha sonra Villas-Boas’ı çiftliğine geri bırakmış ve karanlık gökyüzüne doğru gözden kaybolmuştur. Tüm bu olay 4 saatten biraz daha fazla sürmüştür.

Sonraki bir kaç hafta içinde, Villas-Boas’ın kollarında ve bacaklarında esrarengiz yaralar çıktı; bunlar daha sonra iyileşerek yara izine dönüştüler. Tıbbi araştırmacılar Boas’ın radyasyona maruz kaldığını söylemişler ve çenesinde iki tane açıklanamayan iğne izine rastlamışlardır.

Villas-Boas olayı, UFO tarihinde tamamen yeni bir sayfa açmıştır. Olayın içindeki cinsellik ve doğum temaları pek çok tartışmaya neden olmuş; uzaylılar ve insanlardan oluşma melez bir ırk olgusu ilk kez gündeme gelmiştir.


Ağustos 1976’da gezilerine başlayan 4 adam, kano gezintilerinin bir bölümünde Kartal Gölü’nde gece balık avlamak için ara vermişlerdi. Şansları yaver gitmeyince balık tutmayı başka bir geceye ertelemeyi kararlaştırdılar. Göl kıyısından ayrılmadan önce, bulundukları yeri bir dahaki gelişlerinde sudan belirleyebilmek amacıyla kıyıda büyük bir kamp ateşi yaktılar ve tekrar kanolarına bindiler. Bir süre sonra aniden, yıldızdan daha parlak görünen bir ışık gördüler. Parıldayan bu küre, yaklaşık yüz metre ilerideki ağaçların üzerinde havada asılı duruyordu. Cisim ileri geri hareket ettikçe kırmızı, yeşil ve beyazımsı bir sarı olmak üzere renk değiştiriyordu. Bu büyük cisim yaklaşık 24 m. çapındaydı. Cisim yavaşça ağaçların üzerinden göl kıyısına doğru ilerledi. Balık tutan 4 adama doğru yaklaşınca Charlie Foltz el feneriyle imdat çağrısında bulundu. Derken cisim yavaşca kanoya doğru yöneldi.

Bu garip şey, göl kıyısına doğru olağanüstü bir hamle yaptı. Onlar hızlı hızlı kürek çekerken, cisimden üzerlerine doğru gölge şeklinde geldi ve adamları ve kanolarını içine çekti. Bundan sonra dört adam kendilerini tekrar göl kıyısında otururken buldular. Charlie lambasını yeniden cisme doğru tuttu, ancak bu defa cisim ışınını son bir kez göstererek yükseldi ve gözden kayboldu.

Neler olup bittiğini merak eden dört adam, az önce cayır cayır yanmakta olan ateşin küle dönmüş olduğunu görünce şoke oldular, çünkü bunun için aradan saatlerin geçmiş olması gerekirdi. Dördü de “Bu son birkaç saat içinde neler oldu?” diye düşünüp durdular, ancak hiçbiri hatırlayamadıkları bu kayıp zaman için mantıklı bir açıklama getiremiyordu. Allagash’tan ayrılırken gördükleri garip cisimle ilgili hiçbir cevapları yoktu. 2 yıl boyunca hergün yaşadıklarına cevap getirebilecek bir ipucu aradılar.

Jack Weiner, aralarında gece kabusları görmeye başlayan ilk kişi oldu. Bu rüyalarda, uzun boyunlu ve geniş kafalı varlıklar görüyordu. Jim, Chuck ve Charlie yanında hiçbir şey yapamadan yatarken kendisi bu varlıklar tarafından testten geçiriliyordu. Varlıkların, gözkapaksız geniş, metalik parlaklıkta gözleri vardı, elleri böcekimsiydi ve 4 parmaklıydı. Diğer üç adam da, göldeki o geceyle ilgili benzer rüyalar görmeye, kısa zihinsel kırıntılar hatırlamaya başlamışlardı.

Jim Weiner 1988’de, o sıralarda bir UFO kongresi organize etmekte olan Raymond Fowler’la tanıştı ve ona başından geçen bu garip olayı anlattı. Araştırmacı, Jim’in hikayesinden, özellikle aynı şeyi birden fazla tanığın yaşamış olmasından çok etkilendi. Fowler, onun ve diğer 3 kişinin geriye dönüşlü hipnozdan geçmelerini tavsiye etti. Seanslardan sonra da dört adamın da uzaylılar tarafından gemiye alındığı ve deri ile kan örnekleri alınmak suretiyle fiziksel muayeneden geçirildikleri ortaya çıktı.

Dört adamın dördünün de varlıklarla ilgili tarifleri birbirini tutuyordu ve ressam olduklarından dolayı varlıkların, uzay gemilerinin ve kullandıkları muayene aletlerinin ayrıntılı resimlerini de çizebilmişlerdi. Chuck Rak, varlıkların muayene yerlerinin gümüş renginde masası olan veteriner ofislerine benzediğini ekledi. Kendisine garip gelen bir şeyden daha bahsetti: dünya dışı varlıklara odaklanmakta büyük güçlük çekiyordu. Ne kadar çabalarsa çabalasın varlıkların yüzlerini tam olarak göremiyoryordu. Bunu, cızırtılı bir radyo kanalına frekans tutturmaya çalışmaya benzetmişti. Psikiyatrik incelemelerden sonra dört adamın da zihinsel olarak sağlıklı oldukları belirlendi. Dördü de yalan makinesi testinden geçirildi ve doğru söyledikleri ispatlandı. Detaylı hipnoz seanslarından ve inceleme raporlarından toparlanan tüm bilgiler bu 4 adamın 1976’da Allagash’ta “bu dünyaya ait olmayan” bir şeyle karşılaştıklarına dair güçlü birer kanıt olmuştur.
ÖNEMLİ OLAYLAR - BETTY - BARNY HILL
İnsanların dünya dışı zeki yaratıklar tarafından uzay gemilerinde alıkonulması yeni bir olgu değildir. Bu olayların en önemlilerinden biri Bety ve Barney Hill’in 19 Eylül 1961’de ABD New Hampshire’de yaşadıkları olaydır. Olayın yaşandığı sırada Barney 39, Betty ise 41 yaşındaydı.



Karı-koca White Dağlarındaki US 3 karayolundan, Portsmouth, New Hampshire’deki evlerine dönüyorlardı. Düzensiz bir biçimde hareket eden ve bir sürü renkten oluşmuş ışıklar saçan cismi ilk Betty farketmişti. Cisme dürbünle ve çıplak gözle bakıp ne olduğunu görebilmek için birkaç kez kısa bir süreliğine arabalarını durdurdular.
Derken aniden cisim onlara doğru yaklaşmaya başladı ve o anda oradakinin disk şeklinde, pencereli bir araç olduğunu fark ettiler. Barney, o anda sadece 150 m. ötelerinde sessizce durmakta olan aracın içindeki üniforma benzeri kıyafetli varlıkları ve arkalarındaki kontrol panelini görebiliyordu. Araç yere yaklaştıkça, iki yanındaki kırmızı ışıklı yüzgece benzeyen yüzeyi de görülebiliyordu. Tam bu sırada, Barney gördüğü bir figürden dehşete kapılıp, çığlık atarak park ettiği aracına doğru koşmaya başladı. Betty ve Barney, koşmaya başlamalarından birkaç saniye sonra duydukları bip sesiyle ürpererek uykulu bir hale geçtiler. Kendilerine geldiklerinde en son bulundukları yerden 55 km. ötede olduklarını farkettiler, fakat hiçbir şey hatırlamıyorlardı. Saatleri de durmuştu.

Hill’ler eve varıp huzursuz bir uykuya daldıktan sonra Barney boyun ağrısıyla uyandı, ayrıca botlarının çok kötü bir şekilde aşınmış olduklarını fark etti. Betty, tüm arka yüzeyi parlak spotlarla kaplı bir araçla ilgili görüntüler anımsamaya başladı. Çift, bir önceki gece yaşadıkları hakkında tekrar konuştuktan sonra Pease Hava Kuvvetleri’ne göndermek üzere bir dosya hazırladılar fakat gördükleri varlıklarla ilgili tüm ayrıntıları bildirmekten çekindiler.

Olaydan 2 hafta sonra, Betty, yaşadığı karşılaşmayla ilgili ve varlıklar tarafından tıbbi incelemeden geçirildiğine dair rüyalar görmeye başladı, Bu rüyalar günlerce devam etti. Birkaç hafta sonra sivil bir araştırmacının şahitlerle yaptığı görüşme sonrasında, çiftin Kanada’dan Portsmouth’a normalden en az 2 saat daha geç vardıkları anlaşıldı. Kaybolan zamanın hatırlanabilmesi için kendilerine hipnoz yaptırmaları önerildi.

Dr. Benjamin Simon’ın Hipnoz Uygulamaları:

Barney’in sağlığı kötüye gitmeye başlamıştı; ülser, bitkinlik ve yüksek kan basıncı rahatsızlığının işiyle bağlantılı olarak geliştiği düşünülüyordu. Ayrıca kasıklarına yakın bir yerde siğiller üremişti. O gece olanlar her ikisinin de kafasından çıkmıyordu. Bu strese daha fazla dayanamayıp Psikiyatr Dr. Duncan Stephens’ın tavsiyesiyle kendilerine geriye dönüşlü hipnoz uygulaması için Boston’lu önde gelen bir psikiyatr olan Dr. Benjamin Simon’a başvurdular. Bunun üzerine 1963 yılında Betty ve Barney’ye ayrı ayrı pekçok seans uygulandı.




Ayrı ayrı her ikisi de araca alındıkları anı hatırladılar. Bu aracın içinden gelen bip sesini duyduktan hemen sonra olmuştu. Hill’ler, kendilerini kaçıranlarla telepatik olarak iletişim kurabildiklerini hatırladılar. Bunlar insana benzer, büyük gözlü varlıklardı ve çene üstünde ağız olduğunu tahmin ettikleri ufak, yarığa benzer bir çizgi vardı. Kendilerini alokoyan kişiler kedi gözlü, ufak tefek varlıklardı. Onların aralarındaki uzun olanını Betty grubun lideri olarak algılamıştı. Betty, onun diğerlerini kontrol ettiğini biliyor, fakat onu tarif edemiyordu, hafızasının o bölümünde bir engel vardı. Sadece onun farklı olduğunu söyleyebiliyordu.



Barney, kasıklarının etrafında dairesel bir aygıt yerleştirildiğini söylerken Betty de göbeğine uzun iğneler sokulduğunu hatırladı. Kendisine bunun hamilelik testi olduğu söylenmişti. Betty'nin tarif ettiği bu tür bir hamilelik testi dünya tıppında tam 25 yıl sonra keşfedilecek ve kullanılmaya başlanacaktı. Çift arabalarına döndüğünde, köpeklerinin koltuğun altına saklandığını ve çok korkmuş bir halde olduğunu görmüşlerdi. Daha sonra cisim, portakal renkli bir küre gibi parıldayarak uzaklaşmıştı.
Yıldız Haritası:

Sonraki bir hipnoz seansında, Betty kendisine gösterilmiş olan araştırmacılar arasında geniş tartışmalara yol açan yıldız haritasından bahsetti. Bu harita Zeta Retucillinin de bulunduğu 3 takım yıldız grubuna benziyordu.

Betty ve Barney Hill’in başından geçenlerle ilgili iki önemli nokta pek çok araştırmacının gözünde olayın inanılırlığını sağlamıştır. Birincisi; Betty Hill’in hipnoz sonrasında çizdiği yıldız haritasıdır. Betty bunun kendisine varlıkların lideri tarafından gösterildiğini söylemişti. Daha sonra harita üzerinde yapılan analizle, bunun dünyanın 30 ışık yılı uzağında bulunan Zeta Retucili yıldız sistemini gösterdiği ortaya çıkmıştı. Bu yıldızlar 1969 yılında basılan katalog çıkana kadar bilinmiyordu, başka bir değişle katalog Hill’lerin karşılaşmasından 8 yıl sonra basıldı.
+++++++++++++++++++++++++++++++++
Diğer önemli olay, Betty Hill’in ulusal bir TV programında yalan makinesi testine tabi tutulmasıdır. Kendisine Yıldız Haritasıyla ilgili bilgiyi dünyadışı bir varlıktan alıp almadığı, anlattığı şeylerin yalan olup olmadığı sorulmuş ve Betty’nin verdiği cevapların yalan makinesi tarafından değerlendirilmesi sonucunda çok yüksek bir doğruluk gösterdiği kaydedilmiştir. O ve Barney gerçekten de sivil haklar ve yerel kilise hareketlerinde aktif görev alan güvenilir ve saygın vatandaşlardı. Böylece, Betty’nin çizdiği Yıldız Haritasının şaşırtıcı analiz sonuçlarını takiben hem hipnoz seanslarıyla hem de yalan makinesi testiyle Hill çiftinin doğruyu söyledikleri ispatlanmış oldu.

Uzaylılar tarafından kaçırılma hikayelerini çevreleyen şüpheleri ve tartışmaları Travis Walton olayı kadar açık bir biçimde ortaya koyan çok az örnek vardır.




Arizona’da Sitgraves Ulusal Ormanı’nın düzenleme çalışmalarını yürüten yedi işçiden biri olan Walton, 5 Kasım 1975 günü saat akşam 6.00 civarında, diğer işçilerle birlikte, grubun ustabaşısı Mike Rogers’a ait kamyonetle eve dönmek üzere yola çıkmıştı. Kısa bir süre sonra, yoldaki ağaçların arasında esrarengiz bir parlaklık farkettiler ve ardından da yakındaki bir açıklıkta disk biçiminde bir UFO’nun havada durduğunu gördüler. Ani bir frenle duran kamyonetin içindekiler gördükleri karşısında şaşkınlıkla donakalırken, Walton birdenbire kamyonetten aşağı atladı ve cisme doğru koşmaya başladı. Walton’un bu hareketi üzerine dönmeye ve elektronik sesler çıkarmaya başlayan UFO’nun gönderdiği bir ışık demeti Walton’un kendinden geçmiş bir şekilde yere yıkılmasına sebep oldu.. Olanlar üzerine şok geçiren kamyonettekiler panik halinde hızla oradan uzaklaştılar. İlk şoku atlattıktan sonra olay yerine geri dönen işçilerin görebildiği sadece gökyüzüne doğru yükselen parlak bir ışık oldu; Walton’dan eser yoktu! Arkadaşları şerife giderek Walton’un gördükleri bir UFO gözleminden sonra kaybolduğunu bildirdiler fakat Walton’un kayboluşunu izleyen iki gün süresince yüzlerce görevlinin ve helikopterle yapılan detaylı araştırma hiçbir sonuç vermedi. Şerif ve resmi yetkililer bunun üzerine Walton'nun arkadaşlarının onu öldürdüklerini ve UFO yalanını bunu örtbas etmek için uydurduklarını düşünmeye başladılar.. Fakat Walton'nun 6 arkadaşıda yapılan yalan makinesi testinden başarıyla geçtiklerinde herkes onlara inanmaya başladı çünkü, yalan makinesini bir kişinin bile kandırması milyonda bir ihtimalken 6 'sının birden kandırması imkansızdı!
Travis 5 Gün Neredeydi?




11 Kasım günü, yani Walton’un esrarengiz bir biçimde kayboluşundan 5 gün sonra, Walton telefonla kızkardeşini aradı ve kaybolduğu yerden 12 mil uzaklıkta bir kasabada olduğunu söyleyerek gelip onu almalarını istedi. Walton’u bulduklarında bir telefon klubesinin içinde, yerdeydi ve kafası son derece karışıktı. Yeterince kendine geldiğinde ise başına gelenleri anlatmaya başladı.



Walton, ışık demetinin kendine çarpmasıyla bir baygınlık geçirmiş ve uyandığında kendini sıcak, nemli, alçak tavanlı bir odada bulmuştu. Gözlerini açtığında üç tane uzaylı ona bakmaktaydı. Boyları 1.50 cm’den daha kısaydı; saçsız ve büyük başları vardı ve tebeşir beyazı, yarısaydam bir tene sahiptiler. Kulakları, burunları ve ağızları çok ufaktı.



Bu esnada Walton’la uzaylılar arasında hiçbir iletişim olmadı. Walton, kaçmanın bir yolunu aramaktaydı, bir uzaylıya vurdu, en sonunda da üzerlerine doğru atlayacak gibi bir hareket yaparak uzaylıların odayı aceleyle terk etmelerini sağladı.
Aracın çevresinde yürüyen Walton’un karşısına alışılmadık bir sandalye çıktı. Bu sandalyenin kollarında birer ekran vardı. Sandalyeye yaklaştıkça oda karardı; yarısaydam duvarlardan karanlık uzay görülüyordu. Walton sandalyenin koluyla oynamaya başlayınca araç sağa sola hareket etmeye başladı, bunun üzerine insan benzeri bir varlık onu durdurarak dışarı çıkardı. Bu, yaklaşık 1.80 boylarında, kaslı biriydi; üzerinde parlak mavi, dar bir takım, başında ise yarısaydam bir kask vardı.




Bu insan benzeri yaratık Walton’u aracın çevresinde bir tura çıkardı; Walton’un sorularına sadece gülümseyerek cevap veriyordu. Hangara benzeyen geniş bir alana geldiler; burada Walton’un geldiği araca benzeyen fakat daha ufak araçlar park etmişti.



Hangarın yanındaki bir odaya girdiler. Burada iki erkek, bir kadın durmaktaydı, ilk adamla aynı şekilde giyinmişlerdi ama kaskları yoktu.



Odaya giren Walton bir masaya yatırıldı. Kadın elinde oksijen maskesine benzer bir cisimle Walton’a doğru geldi; Walton tekrar kendinden geçmişti. Uyandığında Arizona’nın Heber kasabasının batısında, bir kaldırımda yatıyor ve sessizce yükselerek giden UFO’ya bakıyordu. Walton yeniden ortaya çıktığında, kayboluşunun üzerinden beş gün geçmişti.



Walton’un başından geçen olay büyük tartışmalara yol açmıştı, fakat onunla görüşen ve olayı inceleyen psikyatristler ve onu yalan makinesinden geçiren poligraf uzmanları Walton’un doğruyu söylediğini savunuyorlardı. Walton’ı muayene eden üç psikyatristten biri olan Dr. Rosenbaum şu açıklamayı yaptı:



“Sonuç olarak bizim düşüncemiz bu genç adamın kesinlikle yalan söylemediği ve olayda herhangi bir aldatmacanın bulunmadığı yolundadır.”
Walton, araçta neler yaşadığını tam olarak hatırladığını söylüyor ve anlattıklarının gerçek olduğunda ısrar ediyordu. Walton, 1978 yılında yayınlanan kaçırılma deneyimini anlattığı kitabı ve daha sonra filmi çevrilen Fire in the Sky (Gökteki Ateş)’de şöyle demektedir: “Benim tek istediğim, kanıtların tarafsız olarak değerlendirilmesi. Bunu yapmayan bir kişinin olayla ilgili bir yargıya varma hakkı yoktur.”




UFO araştırmacılarına göre Walton’ın yaşadığı deneyimdeki en ilgi çekici yan, insan-benzeri uzaylılarla diğer tuhaf görünüşlü uzaylılar arasında bir bağlantı olup olmadığı konusuydu. 1978 yılında yaptığı bir röportajda Walton bu soruya şöyle cevap vermiştir:
“Kaçırılmamda uzaylılar ve insana benzeyen varlıklar işbirliği yapmış olabilirler. Aslına bakarsanız, uzaydaki tüm zeki yaşam formları arasında bir etkileşim ve işbirliği olabilir…”

[Bostandere]

NAZKA DÜZLÜKLERİ
Dünya tarih ve bilim verilerini altüst eden yerler arasında Peru’daki Nazka düzlüğünün çok önemli bir yeri vardır.

1928 yılında Perulu harita uzmanı Toribio Mexta Xesspe , Nazka bölgesinin üstünde , ekibiyle birlikte keşif uçuşu yapıyordu. Birden gözlerine inanamadı. Çünkü uçtukları bölgenin altında özenle çizildiği belli olan ve dev boyutlu örümcekleri, sinekkuşlarını , fok balıklarını , balinaları ve maymunları canlandıran şekiller vardı. Bunlardan başka, bölge sanki gökbilimin çalışma alanıydı. Xesspe’nin buluşundan sonra birçok araştırmacı Nazka’ya üşüştü. Herkes şu 3 sorunun yanıtını aramaktaydı:


Bu düzlükteki şekil ve resimleri kimler çizdi?
Ne zaman çizildi?
Neden çizildi?
Lima’nın 300 km. güneyindeki Peru çölünde, İnka ve Nazka Vadileri arasında bir ova uzanır. Bu ovanın karşısında 60 km. uzunluğunda ve 1,6 km. genişliğinde, kimileri paralel kimileri de kesişmiş halde olan mükemmel düzlükte uzanan büyük geometrik formlar bulunur. Bu hatların içinde ve çevresinde sadece gökyüzünden algılanabilen ikizkenar yamuk şeklindeki bölgeler, garip semboller ve madenler üzerine oyulmuş kuş ve hayvan resimleri bulunmaktadır.

Şekillerin yerden görülebilmeleri çok zordur, bu yüzden ancak 1930’da gerçekleşen bir uçak kazasının incelemeleri esnasında keşfedilebilmişlerdir.



Ovadaki figürler hayvan ve bitki şekilleri (biyomorf) ile geometrik şekiller (geoglif) olmak üzere iki formda bulunmaktadır. Biyomorflar; örümcek, sinekkuşu, maymun ve 300 m. uzunluğundaki pelikan benzeri 70 kadar hayvan ve bitki figüründen oluşur. Bu türdeki şekiller ovada grup halinde bulunmaktadır. Bazı arkeologlar bunların M.Ö. 200 yılında, hayvan ve bitki figürlerinden 500 yıl önce yapıldığına inanır.

Ovada geometrik desenli yaklaşık 900 şekil vardır. Bunlar düz, üçgen, spiral, dairesel ve ikizkenar yamuklardan oluşan geometrik formları içerir. Devasa ölçülerde olan bu çizgilerin en büyüğü 9 mil uzunluğundadır.


Dünyanın En Büyük Astronomi Kitabı!

Nazca’ya ilk ziyaretini 1940’da gerçekleştiren Amerikalı araştırmacı Paul Kosok, bu çizgilerin astronomik açıdan önemi olduğunu ve ovanın dev bir gözlemevi görevi üstlendiğini kaydetti. Güney yarım kürede kışın başladığı tarih olan 22 Haziran günü güneş Nazca’daki çizgilerden birinin tam ucunda batıyordu. Bu nedenle Kosok burayı “Dünyanın En Büyük Astronomi Kitabı” olarak isimlendirmiştir.

İkinci Dünya Savaşında sonra Kosok ve Reiche tekrar Nazka’ya dönerek yerdeki çizimlerin üstünü örten kum tabakasını temizlemeye başladılar. Nazka artık yeryüzünden de görülür duruma gelmekteydi. Ortaya çıkan çizgilerin büyük bölümü birbirine paraleldi. Uzun çizgiler , resimlerin üstünden geçip gidiyordu. Çünkü çizgilerle anlatılmak istenenle resimlerin anlamı birbirinden tamamen farklıydı.

Çölün sade görünümüyle hayvan resimleri arasında tam bir çelişki vardı. 27 m. uzunluğundaki balina resminin neden çizildiği tam bir bilmece. Açıklanamayan bir başka tuhaflık ise Peru’da ne geçmişte ne de bu gün maymun yaşamazken , özenle çizilmiş maymun resmidir.

Nazka’da resimlerinin bir bölümü çöllerin dışında , tepelere de çizilmişti. Yalnız bir farkla . Tepelerde hayvan resimleri yerine insan resimlerinin olması. Aynı bölgede bulunan bazı seramiklerin üstünde de tepelere çizilmiş resimlerin kopyaları vardı. Başlarıda taç bulunan insan motifleriyle süslü bu seramiklerin İ.Ö 1000 yıllarından kaldıkları anlaşıldı. Bunları inceleyen Kaliforniya Üniversitesi arkeologları , Nazka uygarlığının İ.Ö. 400 ile İ.S. 600 yılları arasında , gelişmiş bir dönem yaşadığını ileri sürdüler.

Bu dönemden kalan çanak, çömleklerin çok önemli bir özellikleri daha vardı. Aynı dönemde başka bölgelerde bulunan benzerlerinden çok daha sağlam yapılmışlardı. Bu da , Nazka’lıların gelecek kuşaklara mesaj aktarmak isteklerinin bir başka kanıtı olarak kabul edildi.

Reiche, Nazka düzlüğünü çizenlerin burayı parselleyerek çalıştıklarını keşfetti. Değişmeyen bir ölçü birimi kullandıklarını anladı. 1976 yılında İngiltere’ye giderek , çok uzun süren bir kütüphane çalışması yaptı. Bulgular onu “ megalitik yard “ adı verilen 83 cm.lik bir ölçü birimine götürüyordu. Bu birim, İngiltere ve Fransa ‘da insanlığın yazılı tarihinden çok önce yapılmış olan yapılarda kullanılmıştı. İngiltere’de ne zaman ve niçin yapıldıkları bilinmeyen Stonehenge anıtlarındaki gibi...

Reiche çizgileri ölçtükçe şaşkınlık verici sonuçlar elde etmeye başladı. Bulduğu sayılar günümüz uzay bilimcilerinin elde ettiklerine son derece yakındı. Böylece , eski Nazkalıların yıldızların uzaklıkları ve hareketleriyle ilgili bilgilerinin çok yüksek düzeyde olduğunu kesin olarak ortaya koydu.

ABD’li gök bilimci Gerard S.Hawkins de Nazkayla ilgilendi. 1968 yılında işaretlerin anlamı üzerine yoğun çalışmalar yaptı. Ama sonunda , zaten daha önce ortaya atılmış bir kuramı yineledi: Çizgiler gökbilimle ilgili bir takvimdi.




İsviçreli araştırmacı-yazar Erich Von Daniken gibi diğer araştırmacılar ise bu çizgilerin eski çağlarda uzaydan gelen ziyaretçilerce gemilerini indirmek için uygun bir zemin olarak inşa edildiğini belirtirler. Yani bu düzlükler bir çeşit havaalanıdır.

Aynı bölgede bulunan bazı seramiklerin üstünde de tepelere çizilmiş resimlerin kopyaları bulunmuştur. Bunları inceleyen Kaliforniya Üniversitesi arkeologlarına göre, başlarında taç bulunan insan motifleriyle süslü bu seramiklerin M.Ö. 1000 yıllarından kaldıkları anlaşılmıştır

Gerçekten de, bu insanlara tepeleri inanılmaz uzunluklarda tıraşlatan ve o devasal resimleri yaptırtan nasıl bir nedendir? Neden ne olursa olsun şurası açıktır ki Nazka’daki şekiller havadan görülebilmeleri amacıyla yapılmıştır. O halde bunların görülebilmesi için bir hava teknolojisine gerek olduğu bu iddianın temelidir.

500 metre karelik Nazka düzlüğünün verdiği mesajlar hala çözülemedi. Düzlükteki şekiller araştırmacıları ısrarla bulundukları yere çağırıyor ve onlara “Beni kuşbakışı izleyin” diyorlar
AZTEKLER
XVI . Yüzyıl başlarında Orta Meksika’da ileri bir uygarlıkla karşılaşıldı. Aztek'lerin muhteşem bir mimarisi , titiz kayıt tutma yöntemleri ve Avrupalılardan çok daha üstün astronomi takvimleri vardı. Azteklerin sanat eseriyle karşılaşan Albert Düver Ağustos 1520’de şunları yazıyordu : “ şimdiye dek böyle bir şey görmedim “ bu Azteklerin astronomi takvimiydi. Azteklerin kitaplarıyla karşılaşan aydınlar bu kitaplardan biri için “ neredeyse Mısırlıların kitaplarını andırıyor” diyerek hayranlıklarını ifade ettiler. Başkentleri Tenochtitlan’ı dünyanın en güzel kentlerinden biri olarak nitelediler. Bir düzenin egemen olduğu ve iyi örgütlenmiş oldukları belliydi. Azteklilerin gelişimiyle ilgili yorumlarda dünya-dışı varlıkların rol oynadığı yaygın bir şekilde belirtilmektedir.

Toltekler ve Aztekler de yazıtlarında Tanrı KUTZALKOALTL’ın (Quetzalcoatl) parlak gezegen Venüs’ten geldiğini söylüyorlar ve ondan yazıtlarında şöyle bahsediyorlardı:

“ Sonraları o, Tulla şehrinin boğucu zehrinden kaçarak eski şehir Tlapallan’a yerleşti. Arkadaşları ile birlikte geldiği yere dönmek üzere kuş kılığında batı denizine doğru uçarak uzaklaştı. Çok sevdiği halkından ayrılıp gitti.”

Güney Amerika halklarının ısrarlı bir şekilde kendilerini eğitmek üzere , çoğu kez Venüs’ten uçan araçlarla gelen , farklı , üstün niteliklere sahip, beyaz tenli bir ırktan söz etmeleri dünya UFO tarihçesine önemli bilgiler katıyor.

Sadece geçmişte değil, her zaman , günümüzde bile Güney Amerika ve D.D dışı varlıklar arasında sıkı bir bağ var. Venezuela’da Peru’da, Arjantin ya da Brezilya da yaşayan 20. yüzyıl insanları, toplumun hangi tabakasından gelirlerse gelsinler, D.D uygarlıklar ve UFO’ların gerçekliği fikrini normal karşılıyorlar, karşı çıkmıyorlar. Bu gerçeğe karşı çıkmanın ne kadar anlamsız olduğunu biliyorlar. Belki genlerinde bu bilgiyi taşıdıklarından, belki de kültürlerinin yapısında D.D bağlantı unsurları sıkı bir şekilde yerleşmiş olduğundan...

Aztek Uygarlığı Meksika Vadisi’nde kuzey ve güneydoğuya doğru 800 millik bir arazi içinde yayılmışlardı. Ada şehirleri Tenochtitlan’ı anakaralara bağlamak için geçitler yapmadaki, su kemerleri oluşturmadaki, kanalizasyon sistemi, sulama kanalları ve barajlar kurmadaki mühendislikleri mükemmeldi. Eğitim de toplumlarının önemli bir parçasıydı. Diğer pek çok kadim uygarlıkta gördüğümüz benzer hikayeleri ve aynı yıldız ve gezegenlerin isminden bahsedildiğini Aztek Uygarlığı’nda da görmekteyiz.

Yine O "Göklerden Gelen Varlıklar"..

Aztek mitolojisine göre, Tanrı Quetzalcoatl parlak gezegen Venüs’ten gelmişti ve ondan şöyle bahsediliyordu;

“Sonraları o, Tulla şehrinin boğucu zehrinden kaçarak eski şehir Tlapallan’a yerleşti. Arkadaşları ile birlikte geldiği yere dönmek üzere kuş kılığında batı denizine doğru uzaklaştı, çok sevdiği halkından ayrılıp gitti.

[psycho22]

çok ilginç ya ufolar her zaman dikkatimi çekmiştir

[brodil]

değişik bir konu bu.saolasın

[Nejat İşler]

Bu Tür Olaylar Bizi Aşar Hocam..Ama Varlıklarını Kabullenmek Gerekir..