BiLMeZSiN BiLeMeZSiN....

Dalından düşen yaprak misali ürkek idi benim bitişim..Bilmezsin...Anlamazsın ki anlatsam da...Çok şey vardı ardından yüreğime düşen...Pişmanlığın mı titretti bugünlerde ellerini,uzanamıyor muydun bensiz mutluluklara...Yitirdin mi özlemlerini, yıkıldı mı yaslandıkların...ki;Şimdi,Aklımda hep varken uzaklarda olan sen....birden döndün geriye...tekrar ne zaman gideceğini bilmesem de tuhaf bir hüzün sardı içimi...ama sana hiç bir zaman "hayır" diyemediğim gibi yine hoş geldin kara vicdanlım...dedim...Biliyor musun?artık iyice inanıyorum, uzaklarda da olsa... yürek bağın olanı çok hissederek düşündüğünde o}da seni düşünüyor biliyorum...işte akşam olduğu gibi... senin sevdiğin şarkıları dinlerken içimden geçen "seni çok,çok özlediğimi hiçbir zaman bilemeyeceksin" idi..ve o an birden telefonum çaldı.. sendin yüreğimden o an kuşlar havalandı...sen hiç vazgeçemeyeceğimsin bildiğim senin de hiçbir zaman vazgeçemeyeceğin olduğum...geçmişte yaşananlar geçip gidiyor önümden; avuçlarım kanıyor,düşlerim can çekişiyor...ama yine de vazgeçemiyorum...Dalından düşen yaprak misali ürkek idi benim bitişim,üzerine basıp geçilecek kadar da savunmasız idi...sana yönelik içimde her ne varsa hepsi...Şimdi,Gri bir düşsün,keşke aydınlansan...bilirim sen grileri sevmezsin...Ayrılıklara dur diyebilsem ben de, kaybeden kim bir bilebilsem...Boş ver,varsın yıkık olsun gönlüm gittiğinde; yaralar büyüsün, gölge düşsün ruhuma...seninle dalayım rüyâlara,sonsuzlukta sarılayım kendime..Ardından can katayım sana... sevgimle...Ama ne olur bir daha,İçimdekileri öldürmeden gitme ne olur....
mavi....